سوریه در آینهی شنگال؛ تکرار یک تراژدی
با به قدرت رسیدن جهادیهای هیئت تحریر الشام و پیروی آنها از ایدئولوژی افراطی داعش، بیم و نگرانی از احیای دوباره این گروه تروریستی، سراسر وجود مردم سوریه را فرا گرفته است.

نور الاحمد
رقه - سلوی الابراهیم، از نجاتیافتگان از چنگال داعش و شاهد عینی جنایات این گروه در دوران سیطره بر استان رقه، تأکید میکند که ذهنیت پشت کشتارهای امروز علیه علویان و دروزیهای سوریه، دقیقاً همان تفکر افراطی است که سالها پیش، فجایع هولناک را بر زنان ایزدی تحمیل کرد.
در سوم آگوست ۲۰۱۴، داعش در شنگال دست به کشتاری زد که مصداق بارز نسلکشی ایزدیان بود. این جنایات شامل قتل، ربایش و به بردگی گرفتن زنان میشد. اکنون همان سناریو در حق جامعهی علوی و دروزی سوریه در حال تکرار است. این فاجعه به دست دولت موقتی رقم میخورد که خود را از زیر سایهی هیئت تحریر الشام بیرون نکشیده است.
زنان، آماج اصلی حملات داعش
سلوی الابراهیم که شاهد جنایات داعش علیه مردم و بهویژه زنان در رقه بوده است، درباره آن دوران سیاه میگوید: «زندگی ما در ترس و اضطراب دائمی خلاصه میشد. رقه به شهر ارواح بدل شده بود و ما گویی مردگانی متحرک بودیم. قتل و خشونت هر روز قربانی میگرفت و صحنههای سربریدن، سنگسار و شکنجه مدام پیش چشم ما تکرار میشد. نوک پیکان این حملات، بیش از همه زنان را نشانه گرفته بود. زنانی کشته شدند و دیگرانی به اسارت، بردگی و شکنجه رفتند. آنهایی هم که از این توحش جان سالم به در بردند، با چنان محدودیتهای فلجکنندهای روبهرو شدند که زندگی اجتماعیشان کاملاً متوقف شد. ظلم، خشونت و تحقیر، سرنوشت روزمره زنان بود.»
او با یادآوری فاجعه شنگال میافزاید: «داعش، ایزدیان را آماج حملات خود قرار داد و علیه آنان نسلکشی به راه انداخت. در اعدامهای صحرایی، میان پیر و جوان، و زن و کودک هیچ تفاوتی قائل نمیشدند. زنان ایزدی با بیرحمانهترین رفتارها روبهرو شدند. آنها را به رقه، که پایتخت خودخوانده خلافت بود، آوردند تا در بازارهای بردهفروشی به تروریستها فروخته شوند. بسیاری از آنان ربوده و ناپدید شدند و هنوز هم از سرنوشتشان خبری در دست نیست.»
دو روی یک سکه
وی درباره درگیریهای فرقهای اخیر در سوریه میگوید: «با روی کار آمدن جهادیهای هیئت تحریر الشام، آتش جنگ داخلی و اختلافات فرقهای میان مردم سوریه شعلهور شد. این وضعیت بهویژه پس از کشتار علویان شدت گرفت. همین چندی پیش نیز شاهد جنایتی هولناک علیه دروزیها بودیم که شامل اعدامهای میدانی و مُثله کردن پیکر قربانیان بود. اینها همه جدای از خشونتهای وحشیانه علیه زنان است. اخیراً چندین مورد ربایش زنان علوی گزارش شده است که هنوز اطلاعی از سرنوشتشان در دست نیست و ربایندگان برای آزادی آنها تقاضای پول کردهاند.»
او با تأکید بر اینکه هیئت تحریر الشام و داعش تفاوتی با یکدیگر ندارند، اظهار داشت: «تفکر افراطی و رادیکالی که امروز هیئت تحریر الشام، بهویژه علیه دیگر گروههای مذهبی و زنان به کار گرفته، عیناً همان ایدئولوژی داعش است. امروز همان نمایش با همان صحنهگردانان در حال تکرار است.»
خطر حکمرانی تفکر افراطی بر سوریه
سلوی الابراهیم هشدار میدهد: «در شرایطی که جهادیهای هیئت تحریر الشام با همان تفکر افراطی و رادیکال داعش، قدرت را در سوریه به دست گرفتهاند، آینده کشور در مرحلهای بسیار حساس و خطرناک قرار دارد. این وضعیت، تهدیدی واقعی برای موجودیت جوامع مختلف سوریه و بهخصوص برای زنان است. سوریه همواره به تنوع فرهنگی و همزیستی مسالمتآمیز جوامع گوناگونی شهره بوده که هزاران سال بدون هیچگونه تبعیض و تفرقهای میان سنی، علوی، دروزی و شیعه در کنار یکدیگر زیستهاند. ما مردم سوریه ملتی یکپارچه هستیم و هرگز اجازه نخواهیم داد این جنایات و تفرقهافکنیها ادامه یابد.»
او با اشاره به فعالیتهای اخیر هستههای خفته داعش و عواملی که به احیای این گروه کمک میکند، افزود: «پس از به قدرت رسیدن هیئت تحریر الشام، شاهد تحرکات جدیدی از سوی هستههای داعش در منطقه بودهایم که آخرین نمونه آن، حمله به چند پایگاه نظامی در منطقه هجین در استان دیرالزور بود. ریشه تمام این فعالیتها را باید در هرجومرج و ناامنی حاکم بر مناطق داخلی سوریه جستجو کرد.»
لزوم حاکمیت تفکری دموکراتیک و آزاد بر سوریه
وی ضمن محکوم کردن هرگونه کشتار و خشونت علیه زنان در هر نقطه از جهان، تصریح کرد: «در تمام درگیریهای مسلحانه، این زنان بودهاند که سنگینترین بها را پرداخته و در صف اول قربانیان قرار داشتهاند. فجیعترین جنایات، از قتل و شکنجه گرفته تا تجاوز و کوچ اجباری، در حق آنان روا داشته شده است. از این رو، زنان باید امروز قویتر و مصممتر از همیشه، صفوف خود را متحد کرده و صدای اعتراض خود را بلند کنند تا جلوی تکرار این جنایات را بگیرند و مانع از احیای دوباره داعش شوند.»
سلوی الابراهیم در پایان، خواستار ساختن سوریهای بر اساس اصول دموکراسی و احترام متقابل شد و گفت: «دولت آینده سوریه باید بر پایه عدالت حکمرانی کند و کشور را با رویکردی دموکراتیک و آزاد رهبری نماید. شعار تمام مردم سوریه باید تکثرگرایی و عدم تمرکز، به دور از هرگونه تبعیض، نژادپرستی و طرد دیگران باشد و دولتی بر سر کار بیاید که حقوق، آزادی و امنیت همگان را تضمین کند.»