«سوریه در بحبوحه چالشهای سیاسی پیچیده، در دوره تعیین سرنوشت قرار دارد»
اوین محمد، ریاست مشترک حزب «سوریه مستقل»، تأکید میکند که سوریه در چنین دورهی حساسی قرار دارد، و سیاستهای طرد و حاشیهسازی هنوز مانع تحقق آرمانهاست.
رونیدا حاجی
حسکه — یک سال از سقوط نظام پیشین میگذرد؛ اما کشور نه تنها در مسیر تغییر ملموسی قدم برنداشته، بلکه سیاستهای طرد، حاشیهسازی و فجایع ادامه یافته و رنج مردم نیز بیشتر شده است. اتفاقاتی که در طول یک سال رخ دادهاند نشان میدهد فقدان اصلاحات واقعی، کشور را به جای گشودن درهای امید، در بحران نگه داشته است.
سوریه و منطقه اکنون وارد مرحلهای بسیار حساس و پیچیده شدهاند؛ دورانی که به «دورهی تعیین سرنوشت» معروف است. در این چارچوب، اوین محمد، ریاست مشترک حزب «سوریه مستقل»، به تشریح مهمترین تحولات سیاسی و چشمانداز پیشرو پرداخت، و چالشها و امیدهای این دوره را مورد بررسی قرار داد.
اوین محمد گفت: روز هشتم دسامبر ۲۰۲۴ برای مردم سوریه نقطه عطفی بود، نمادی از پایان عصر ظلم و استبداد. اما سیاستهای «حاشیهسازی و طرد» در دولت فعلی هنوز ادامه دارد. آن روز یادآور سقوط یک نظام استبدادی دههها بر دوش مردم بود.
او افزود: «بعد از سقوط نظام، مردم چشمانتظار آیندهای بهتر بودند؛ و دولت موقت باید اشتباهات رژیم قبلی را جبران میکرد. اما تأسفآور است که سیاست حاشیهسازی امروز نه تنها راهحل نیست، بلکه ادامه نادیده گرفتن درد و رنج مردم سوریه است.»
اوین محمد تأکید کرد که «توافق دهم مارس» گامی حیاتی در جهت خروج سوریه از بحران است و افزود: «سوریه جامعهای متنوع است؛ و دولت موقت باید تنوع آن را بپذیرد و برای تمرکززدایی برنامهریزی کند. باید این واقعیتها را اساس کار خود بداند. مصلحت مردم سوریه در بهکارگیری توافق دهم مارس نهفته است، این گامی تعیینکننده برای پایان بحران است.»
او همچنین به نقش مهم زنان از شروع انقلاب تا سقوط نظام اشاره کرد و گفت که امروز سوریه بیش از هر زمان دیگری نیاز به قانون اساسی جدید دارد؛ قانونی که با آرزوها و خواستههای مردم همسو باشد: «ذهنیت طرد و حاشیهسازی دیگر قابل قبول نیست؛ مردمی که طعم آزادی و دموکراسی را چشیدهاند، نمیتوانند به روزگار استبداد بازگردند.»
او افزود: «سوریه به قانونی اساسی مدرن که بدون استثناء با مشارکت همه فرزندانش نوشته شود، نیاز دارد. نقش زنان در تدوین آن باید مورد توجه ویژه قرار گیرد؛ زیرا آنان شرکای اصلی در رسیدن به این مرحله بودند. بدون مشارکت واقعی زنان، بازسازی سوریه بر پایهی عدالت و برابری ممکن نیست.»
اوین محمد در پایان با تاکید بر اینکه یک سال از آغاز به کار «دولت موقت سوریه» میگذرد، اما نه ت نها هیچ دستاورد مشهودی در واقعیت دیده نشده است، بلکه کشتارها و سیاستهای طرد بهشدت ادامه یافتهاند، گفت: «ما با سیاستهایی روبرو شدهایم که با امتناع از شنیدن صداهای متفاوت، نادیده گرفتن دیدگاهها، و تبلیغ تنفر بر پایه طرد بنا شدهاند. با این روشها، سوریهای که مردمش آرزویش را دارند، ساخته نخواهد شد. مردم امروز در مسیر پیشرفت و تغییرند، بنابراین این گونه رفتارها دیگر هرگز قابل قبول نیستند.»