مادران صلح و آشتی در کوردستان بە مناسبت گرامیداشت روز جهانی صلح در گفتگو با خبرگزاری زنان نوژنها پیام آشتی خود را برای همە‌ی مادران کوردستان، مادران ملت‌های ایران و همەی مردم دنیا ارسال کردەاند.

 

سمیرا صلواتی

(ک.ت) یکی از مادران آشتی و مادری که چندین سال از اعدام فرزندش گذشته و هنوز هم چشم انتظار جنازه‌ی فرزند نازنینش می‌باشد، در رابطه با روز جهانی صلح چنین می‌گوید: "خطاب به همەی صلح‌طلبان در دنیا، من به عنوان یک مادر از روژهلات کوردستان که فرزندش در راه حق و آزادی به شهادت رسیده، قلبا دوست ندارم که هیچ مادری داغدیدەی فرزندش باشد، از صمیم قلبم خواهان آنم که در همە‌ی جهان آشتی و آزادی برقرار شود.

هم‌اکنون هزاران نفر جانشان را در این دنیا که پر از ناعدالتی و جنگ است از دست می‌دهند، بخصوص در کوردستان آتشی بر پا شده که دودش چشم هر کسی را گرفته و روزانه هزاران غیرنظامی و بخصوص زنان و کودکان جانشان را از دست می‌دهند. با پیشاهنگی ترکیه هر روز تمام شهرهای کوردستان از جمله شنگال، تل‌تمر، کوبانی، شهبا و عفرین در روژآوای (جنوب)کوردستان را بمباران کرده و تمام روستاهای باشور (جنوب)کوردستان که در دامنه‌ی کوه‌ها قرار دارند و خالی کردن روستاها از شهروندانش و درست کردن دیوار در مرزهای کوردستان و کشورهای همسایه از عملکردهای جنایتکارانه و پلید این دولت اشغالگر می‌باشد و متاسفانه دول‌ بین‌الملل همچنان نظاره‌گرند و حاضر به شکستن سکوت خود نیستند. من به عنوان یک مادری که خواهان صلح هست از همە‌ی آنهایی که در راه آشتی و آزادی مبارزه می‌کنند خواهانم که در مقابل این بی‌عدالتی و اشغالگری ایستاده و سکوت نکنند. از تمام مادران و آزادیخواهان و صلح‌طلبانی نیز که در این راه مبارزه نموده پشتیبانی می‌کنم و سلام و درود خودم را نثار شهدای راه آزادی و همەی آزادی‌خواهان بخصوص زنان مبارز می‌کنم''.

 

همچنین شیدا رحیمی، مادر صلح و فعال حقوق زنان ضمن تبریک این روز به تمامی آزادیخواهان در سطح جهان می‌گوید:‌ "امیدوارم که روزی برسد که صلح بر تمام دنیا سایه افکند. بدون شک صلح، تنها نبود جنگ نیست، واژه‌ای است به گستره‌ی تمام نسل‌های انسان، به بزرگی تمام ذهن‌هایی که از ابتدای آفرینش وجود داشته‌اند، واژه‌ای است که مرز بین خواب کودک آواره و صدای شلیک گلوله‌های سرباز را تعیین می‌کند، فضیلتی است که از نیروی آرام جان مایه می‌گیرد و نباید آن را با هر نوع آتش‌بس اشتباه گرفت."

شیدا همچنین خاطر نشان ساخت: "صلح را باید از کودکی آموخت، آن را مشق نمود، آموزش داد، یاد گرفت و هر روز آن را از درون، تمرین و تجربه کرد‎. و نیز فراموشمان نشود که صلح اگر چه به معنای پایان دادن به هر گونه مناقشه، قطع جنگ و یا حضور در جامعه‌ای سرشار از عدالت، تفاهم و عاری از خشونت است اما معنای غایی آن نیست و یقینا صلحی که برای برابری، رفاه، آرامش و توسعه‌ی فردی - اجتماعی باشد همیشه فرصت‌های بیشتر و پایدارتری در اختیارمان می‌گذارد تا فرصت‌های کوتاه و گذرای بدست آمده از خشونت و زورگویی."

شیدا در ادامه‌ی سخنانش افزود:‌ "صلحِ غیرواقعی و نمایشی نیز رخدادی پیش پا افتاده است که نه تنها نفعی برای عموم ندارد بلکه صرفا منفعت‌طلبی جمعی از کشورهاست، که به جهت اهداف خاص سیاسی، اقدامات غیراخلاقی و نادیده گرفتن حقوق ملت‌های رنج کشیده، بدنبال منافع خاص خود هستن به امید روزی که صلح واقعی بر گستره‌ی گیتی سایه افکند و خواب هیچ کودکی آشفته نشود. و هیچ انسانی مجبور به ترک خانه و شهر و سرزمین خود نشود و انسانها به خاطر عقیده و افکارشان شکنجه و زندانی نشوند."

شیدا رحیمی در پایان سخنانش می‌افزاید:‌ "من به عنوان یک زن و عضو مادران صلح کوردستان از طرف خودم و تمامی مادران جانباختگان راه آزادی و برابری کوردستان در این روز حمایت خودمان را از تمامی کسانی که برای آزادی، صلح و برابری زندانی و یا شکنجه شده‌اند و یا عزیزان خود را در این راه از دست دادن اعلام می‌داریم. و خواهان هبستگی با همه‌ی انسانهای آزادیخواه و برابری‌طلب و مادران جانباختگان راه آزادی اعم از ترک، عرب، فارس و بلوچ و هر ملیتی هستیم. از تمامی انسانهای آزاده که به دمکراسی و برابری انسان به معنای واقعی باور دارن می‌خواهیم که در این راه یار و همراه ما باشند."