«پ.د.ك جهت منافع خود، راه را برای اشغالگران هموار میكند»
پس از برملاشدن نقشههای دولت تركیه و حزب دموكرات كوردستان (پ.د.ك) مبنی بر اینكه در پانزدهم آوریل، حمله به باشور كوردستان را آغاز میكنند، بالاخره شب هفدهم آوریل، این حملات با هدف قراردادن كوهستانهای "كوروژارو"، "شیلادزه" و "زاپ" آغاز شد.
شنیار بایز
سلیمانی – حملهی مشترك دولت تركیه و پ.د.ك (حزب دموکرات کوردستان عراق) در شب ۱۷ آوریل از راه بمباران موشك و توپخانههای ارتش اشغالگر ترك در مرز آمیدی و شیلادزه آغاز شد و مناطق کوهستانی و روستایی شیلادزه و آمیدی و منطقهی "بَرواری بالا" مورد هدف قرار گرفتند.
«تركیه از حملات اشغالگرانهاش بازنمیایستد»
شهین محمد، ریاست مشترك جنبش آزادی جامعهی كوردستان، طی سخنانی با خبرگزاری زن، اعلام كرد كه تركیه بر انجام حملات مستمرش مصر بوده و آخرین حملهاش را هم از ۱۴ ماه آغاز كرد.
شهین محمد، با اشاره به نشست مسرور بارزانی و اردوغان، به این نكته جلب توجه میكند كه «از هیئت مسرور بارزانی بهعنوان هیئت شمال عراق نام برده میشود نه اقلیم كوردستان، و این، حقارت به مردم باشور كوردستان است. یعنی بهنوعی در سایهی خاندان بارزانی، مردم این بخش كوردستان، تحقیر میشوند كه این قابل قبول نیست. همچنین، عدم موضعگیری خاندان بارزانی در برابر شیوهی برگزاری جلسه و حملات دولت تركیه، ضعف قدرت حكومت اقلیم كوردستان را نشان میدهد. چرا كه خاندان بارزانی، بهعنوان حكومت اقلیم، این سفر را انجام دادند.»
شهین محمد این را هم خاطرنشان میسازد كه هر چند ك.ج.ك از پ.د.ك میخواهد با اشغالگران، همكاری نكند، ولی بایستی این را فراموش نكنیم كه خاندان بارزانی، پیشینهای طولانی در خیانت و همكاری با اشغالگران دارد زیرا چندین سركرده خود را كشته است.
«نبایستی مردم باشور در برابر این حملات سكوت كنند»
این عضو "جنبش آزادی" لازم میبیند كه مردم باشور(جنوب) كوردستان در برابر این حملات، ساكت نمانده و بر رویدادهای در حال وقوع آگاه باشند، زیرا جنگی كه اكنون در جریان است، تنها جنگی علیه یك حزب یا طرف نیست، بلكه دامن همهی مردم باشور كوردستان را فرا گرفته. همچنین مهم است كه خاندان بارزانی نیز دیگر سوکت نکنند و حملات علیه باشور را قبول نكنند؛ از این پس، دیكتاتورانه با مبارزهی آزادی خلق كورد برخورد نكنند، چرا كه با همكاری با دشمنان، خاك كوردستان، غنایم طبیعی و دستاوردهایش را به مخاطره میاندازند.
در ادامهی سخنانش، با اشاره بە اینكه حكومت و پارلمان اقلیم، در مقابل حملات انجامشده به جنوب كوردستان، بیموضع بوده و سكوت اختیار كردهاند گفت این نیز میدان را برای خاندان بارزانی خالی كرده كه هر طور كه میخواهند و منفعتشان ایجاب میكند، زمینه را برای اشغالگران هموار میكنند.
«موضعگیری نیروهای سیاسی ضعیف بوده و بایستی ژنان، نقششان را ایفا كنند»
شهین محمد، موضعگیری نیروهای سیاسی را ضعیف ارزیابی نموده و میگوید كه «حتی حكومت عراق، زیر فشار نیروهای جهانی قرار داشته و قادر به برقراری استقرار در منطقهی باشور كوردستان نیست. برای همین باید نیروهای سیاسی موضعی جدی و متفاوت از دفعات پیشین نشان دهند. مردم باشور كوردستان هر چند در این باره دارای هوشیاری هستند، اما بایستی بیش از پیش، در برابر اشغالگری ایستاده و بیش از این، در برابر اشغالگران سر خم نكرده و تسلیم نشوند.»
شهین محمد، در پایان سخنانش، نقش زنان را والا ارزیابی نموده و میگوید: «زنان در طول تاریخ، در رویارویی با اشغالگران، همواره به ایفای نقش پرداخته و پیشاهنگ بودهاند. برای همین، لازم است دارای موضع بوده و ساكت نمانند. چرا كه با صدا و ایستادگیشان، میتوانند به این وضع بیثبات، پایان بخشیده و اشغالگری را از بین ببرند. بایستی دیگر زنان مشغول مسائل ساختگی نشوند، زیرا این مشكلات، برنامهریزیشده هستند و تنها جهت مشغولسازی مردم باشور كوردستان میباشند. آن بخش از زنان كه از خود موضعی نشان نمیدهند، تحت تأثیر آن احزاب و نیروها قرار گرفته، استقلال شخصیتی نداشته و در دایرهی قدرت میچرخند.»
بر اساس گزارش آژانس فرات، در ۱۵ آوریل، مسرور بارزانی، رئیس حكومت اقلیم كوردستان با رجب طیب اردوغان، رئیسجمهور تركیه و هاكان فیدان، رئیس سازمان اطلاعاتی تركیه موسوم به میت، گرد هم آمده و پس از این نشست، حملات به باشور(جنوب) كوردستان آغاز گشت. نكتهی شایان توجه اینكه همچنانكه در نقشهی برملاشده نیز آمده بود، خیلی به وضوح میتوان مشاهده کرد كه در عملیات نظامی این بار، پ.د.ك (حزب دموکرات کوردستان عراق) بطور مستقیم، در حركت اشغالگرانهی تركیه شركت كرده و پیشمرگهها را با نیروهای گریلا رویارو میكنند.
رسانههای پ.د.ك دربارهی موضوع جلسه، مسئلهی گاز طبیعی اقلیم كوردستان را برجسته كرده بودند، در حالی كه محتوای نشست، مسئله پ.ك.ك و حمله به جنوب كوردستان بود. برجستە کردن مسئلهی گاز نیز جهت پنهانسازی اسناد مربوط به مسئله پ.ك.ك و توافق تركیه با پ.د.ك بود.