شیرین محمد

قامشلو - انقلاب روژآوا افق‌های متعددی را پیش روی زنان گشود تا موقعیت خود را در جامعه تثبیت کنند و تاریخ مقاومت و مشارکت خود را در تمامی عرصه‌ها رقم بزنند. علاوه بر این، زنان تلاش‌های قابل توجهی برای ایجاد نظامی که حقوقشان را تضمین کند، انجام دادند. به لطف این کوشش‌ها، آنان موفق شدند دستاوردهای مهمی را در تمامی حوزه‌ها محقق سازند.

شیراز حمو، عضو هماهنگ‌کننده کنگرە ستار، اظهار داشت که در قرن بیست و یکم، همگان به این حقیقت پی برده‌اند که زنان جامعه را اداره می‌کردند. وی افزود که اجتماعی بودنی که زنان سعی در حفظ آن داشتند، همچنان پابرجاست و آنان کماکان تلاش می‌کنند تا از طریق اندیشه و مقاومت خود و با مشارکت در مراکز تصمیم‌گیری، جامعه را سازماندهی و توسعه دهند. شیراز حمو تأکید کرد که حضور زنان تا به امروز از مبارزه و مقاومت خالی نبوده است.

شیراز حمو در ادامه توضیح داد: «در تمامی جوامع، زنان برای آزادی و پیشرفت خود مبارزه کرده‌اند. سازمان‌ها و جنبش‌های زنانه‌ای تشکیل شد که برای آزادی هم‌جنسان خود به مبارزه پرداختند. هر زن مرحله یا نقطه عطفی را در مسیر آزادی زنان شکل داد تا امروز در جایگاه پیشرو و رهبر قرار گیرند.»

وی تأکید نمود که کنفرانس ستار در منطقه شمال و شرق سوریه به منزله پلتفرمی عمل می‌کند که زنان را جهت ایجاد بنیانی مستحکم در مسیر تحقق آزادی‌هایشان گردهم می‌آورد و آنان را برای هرگونه تحولی در راستای صیانت از خود آماده می‌سازد. از زمان آغاز انقلاب ۱۹ ژوئیه (که به عنوان انقلاب زنان شناخته می‌شود)، زنان نقشی اساسی در توسعه جامعه و هدایت انقلاب، در کنار جنبش‌ها و شخصیت‌های زن منطقه که در امر آزادسازی زنان سهیم بوده‌اند، ایفا نموده‌اند.

وی اظهار داشت که از منظر سیاسی و پیش از وقوع انقلاب روژآوا، حضور زنان در احزاب سیاسی مشهود بوده است؛ لیکن آنان نقش خود را به طور کامل در جهت نمایندگی حقوق زنان ایفا نمی‌نمودند. با این حال، پس از انقلاب مزبور، زنان گام‌های قابل توجهی در تمامی عرصه‌ها، من جمله حوزه‌های سیاسی و نظامی، برداشتند؛ به نحوی که توانستند با خطرناک‌ترین سازمان‌هایی که تهدیدی برای کل جهان محسوب می‌شدند، به مبارزه برخیزند و سرزمین‌های خود را از قید اشغال رهایی بخشند. انقلاب روژآوا از طریق پروژه ملت دموکراتیک، که در مدیریت خودمختار تجلی یافته است، زنان را از لحاظ سیاسی توانمند ساخته است.

وی  اذعان داشت که عموم افراد با مفهوم سیاست آشنا بوده و آن را در عمل بر اساس منافع خود، اعم از دولت یا نظام‌های حاکم، به اجرا درآورده‌اند. لیکن معنای حقیقی آن، که همانا مدیریت جامعه توسط خود آن است، مغفول مانده است. در منطقه شمال و شرق سوریه، سیاست به امری فراگیر و متعلق به همگان بدل گشته است. وی افزود: «مبارزات زنان، زمینه‌ساز تصدی مناصب مدیریتی و حضور آنان در احزاب سیاسی، نهادها و مراکز تصمیم‌گیری شده است.» وی تصریح نمود که زنان نقشی حیاتی در حل و فصل بحران سوریه و استقرار صلح در این کشور ایفا می‌کنند و این امر در منطقه به منصه ظهور رسیده است، چرا که فعال‌سازی نقش سیاسی زنان از اهمیت بسزایی برخوردار است.

نامبرده تأکید نمود: «از طریق سازماندهی خود و مشارکت در جامعه، و نیز از رهگذر فعالیت در سطوح منطقه‌ای و بین‌المللی، به تمامی زنان دسترسی خواهیم یافت. زن، نماینده اراده جامعه محسوب می‌شود و فردی که نماینده جامعه است، هدف نیروهای مخالف حقوق زنان و جوامع قرار می‌گیرد. پس، ضروری است که ما در راستای همکاری متقابل گام برداشته و در جهت حفظ دستاوردهای انقلاب و نیل به آزادی زنان، اتحاد خود را تحکیم بخشیم.»