هورین جنگاور  

مرکز خبر – پخشان عزیزی خبرنگار و مددکار اجتماعی و همچنین شریفە محمدی فعال حقوق کارگری و فعال مدنی توسط دادگاە انقلاب، بە اتهام بغی بە اعدام محکوم شدند.

وریشە مرادی فعال حقوق زنان و عضو جامعە زنان آزاد شرق کوردستان و نسیم غلامی سیمیاری با اتهام بغی مواجە شدە و در معرض خطر حکم اعدام قرار دارند.

صدور حکم اعدام برای فعالین زن را با روهیو بوتان روزنامەنگار آزاد مورد ارزیابی قرار دادیم.

روهَیو بوتان در ابتدای سخنان خود می‌گوید: زنان آزادی‌خواه و مبارز در هر کجا که باشند مورد تهاجم قرار می­گیرند. باز آنجایی که آزادی‌خواهی آلترناتیوی در مقابل اقتدارگرایی و ساختن یک زندگی نوین است، به هر میزان ترس دولت‌ها و نظام‌های استبدادی افزایش پیدا می‌کند، حملات خود علیه زنان را به طور فزاینده‌ای تشدید می‌کند.

 

حقیقت سرشار از معنای زندگی است

او با اشارە بە اینکە در روژهلات کوردستان و ایران، حکم اعدام پخشان عزیزی و شریفه محمدی، روزنامه‌نگاران زن، یک موضوع جدی است، ابراز کرد: بی شک مقاومت در زندان اوین به ویژه در مواجهه با اعدام به جامعه نیرو و روحیه می‌دهد چراکه نشان دهنده قدرت زنان است و اینکه می‌توانند حتی در درون زندان، خواسته خود را بیان کرده و به دفاع بپردازند.

وی با اشارە بە نامەای کە پخشان عزیزی در روزهای اخیر منتشر کردە است، می‌گوید: به عنوان نمونه، پخشان عزیزی علی‌رغم هر شکنجه‌ای که با آن مواجه شده و تک به تک در نامه‌اش توصیف می‌کند، نامه‌اش سرشار از معنای زندگی است. با خواندن نامه پخشان عزیزی، جای پای شیرین علم­هولی را می­توان دید که یکی از اولین زنانی است که در مقابل نظام ایران سر خم نکرد، از طناب اعدام  نترسید و در راە حقیقت قدم گذاشت. پخشان ادامه دهنده‌ی راه شیرین علمهولی است.

روهَیو می‌گوید: تنها با یک عشق می‌توان در زندان اوین زندگی کرد، آن هم عشق زنان آزادی خواه و مبارزی که واقعاً با آن عشق در برابر شکنجه‌های وحشیانه‌ای که هر روز می‌شنویم مقاومت می‌کنند. با آن عشق بیشتر می‌توانند مقاومت کنند و سر خم نکنند.

 

اتحاد موضعی رادیکال است

روهَیو بوتان بیان کرد: «زندانی سیاسی وریشه مرادی، در نامه خود با موضع گیری و عدم شرکت در دادگاه حمایت خود را از رفیق راه آزادی پخشان عزیزی و شریفه محمدی اعلام کرد. او از شرکت در دادگاه که مقرر بود ۴ آگوست برگزار شود، خودداری کرد و با این نگرش رادیکال، اتحاد صدای زنان زندان اوین نشان داد که زندگی شدنی است. صدایی که در میان این همه شکنجه در زندان اوین منتشر شد و بی باکانه شعار آزادی و پایان حکومت را سر می‌داد، بی شک سازماندهی آنها را نشان می‌دهد».

 

وظيفه ما به عنوان روزنامه‌نگار افشای حقیقت است

روهَیو بوتان، روزنامه‌نگار، در مورد وظیفه روزنامه‌نگاران در این موقعیت گفت: «وظيفه ما به‌عنوان زنان روزنامه‌نگار و آزادی‌خواه سخت‌تر خواهد شد. ما باید با اتحاد، کار و فعالیت خود، صدای این زنان شویم تا دوباره زنان اعدام نشوند. البته زنان تنها به عنوان یک جنسیت نیستند، آنها تعریفی از جامعه هستند؛ زیرا همین اتفاق برای جامعه نیز در حال رخ دادن است. دیروز در اخبار شاهد بودیم که در یک روز ٣٣ نفر در سه زندان جمهوری اعدامی، اعدام شدند. بنابراین ما به عنوان روزنامه‌نگاران آزاد نباید بی عدالتی و تصمیمات غیراخلاقی اتخاذ شده علیه زنان را بپذیریم».

روهَیو بوتان، در نهایت با بیان اینکه از همه طرف به خبرنگاران حمله می‌شود، گفت: در باکور کوردستان، روزنامه نگاران تحت نظارت روزانه قرار می‌گیرند، در باشور کوردستان نیز فشارهای مشابهی بر روزنامه نگاران وجود دارد، از جمله سلیمان احمد که توسط حزب دموکرات کوردستان عراق (پ‌دک)، دستگیر و به ٣ سال زندان محکوم شد. در روژآوای کوردستان هم همینطور است و در روژهلات کوردستان نیز، پخشان عزیزی روزنامه نگار و هزاران خبرنگار دیگر مورد حمله قرار می‌گیرند.

ما خبرنگاران نباید ساکت بمانیم و صدای آنها برای افشای حقیقت باشیم».