مواد غذایی افزودنی، نگهدارنده‌هایی که برای بدن بسیار مضرند
افزودنی‌ها مواد شیمایی هستند که برای جلوگیری از فساد مواد غذایی کاربرد دارند این‌درحالیست که بیشترین آسیب را همین مواد متوجه بدن می‌کنند.
سارا ارومیه
مواد افزودنی نگهدارندەهایی هستند که به محصولات کارخانەای افزوده می‌شوند تا بدین وسیله مانع از خراب شدن مواد شوند این در حالی‌است که با طولانی شدن عمر مواد غذایی، سموم خطرناکی نیزدر بدن تولید و سبب تخریب بافتهای بدن می‌شود، از کار افتادگی کبد، تشکیل سرطان در بافتهای بدن و به خطر افتادن کارکرد متابولیسم بدن از جمله مضرات این مواد است.
معرفی بعضی مواد نگهدارنده‌ی غذایی و مضرات آنها
سدیم بنزوات
سدیم بنزوات یک ماده‌ی نگهدارنده‌ی رایج غذایی است که در بسیاری از محصولات خوراکی فراوری شده و نوشیدنی‌ها استفاده می‌شود تا از فساد و خراب شدن‌شان جلوگیری کند.
سدیم بنزوات نمک سدیم بنزوئیک اسید است. این ماده به عنوان نگهدارنده‌ی ضد قارچ در داروسازی و صنایع غذایی استفاده می‌شود.
نیتریت سدیم
نیتریت سدیم معمولا در محصولات گوشتی مانند سوسیس، گوشت چرخ کرده و گوشت کنسروی یافت می‌شود. نگرانی رایج در مورد این نگهدارنده آن است که مصرف بیش از حدش ممکن است باعث سرطان لوزالمعده و سایر ناراحتی‌ها بشود.
در مطالعه‌ای گزارش شده است که متهموگلوبینمی، اختلال خونی که در آن مقدار غیر عادی متهموگلوبین در بدن تولید می‌شود.
سولفیت سدیم (E221)
ماده‌ی نگهدارنده‌ی استفاده شده در صنعت آب انگور سازی و سایر خوراکی‌های فراوری شده است. طبق گزارش انجمن غذا و داروی آمریکا از هر ۱۰۰ نفر یک نفر به سولفیت موجود در غذا حساست دارد.
اکثر این افراد دچار آسم هستند که همین امر ارتباط بین آسم و سولفیت را نمایان می‌سازد. افرادی که به سولفیت حساسیت دارند ممکن است سردرد، مشکلات تنفسی، و راش را تجربه کنند. در موارد حادتر، سولفیت می‌تواند عملا با بستن کامل مجرای تنفسی به ایست قلبی و مرگ منجر شود.
دی اکسید سولفور (E220)
افزودنی‌های سولفوری سمی هستند و استفاده از آنها در میوه‌ها و سبزیجات خام توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده ممنوع شده است. واکنش‌های شدید شامل مشکلات برونشیتی، به ویژه در افراد مستعد آسم، دارای فشار خون پایین، مبتلا به گرگرفتگی، و احساس مورمور شدن یا شوک آنافیلاکتیک می‌شود. این ماده همچنین ویتامین‌های B1 و E را نابود می‌کند و مصرف آن برای بچه‌ها توصیه نمی‌شود.
پروپیل پارابن
پروپیل پارابن معمولا به عنوان نگهدارنده در بسیاری از خوراکی‌ها من جمله محصولات نانی و رنگ‌های خوراکی استفاده می‌شود و از آن در نوشیدنی‌ها، محصولات لبنی، گوشت‌ها و سبزیجات نیز برای جلوگیری از آلوده شدن‌شان استفاده شده است. عموما در محصولات آرایشی مانند کرم‌ها، لوسیون‌ها، شامپوها و محصولات حمام هم استفاده می‌شود.
در مطالعه‌ای که پژوهشگران انجام داده اند نشان داده شده که ۹۱ درصد کسانی‌که مورد آزمایش قرار گرفتند در ادرارشان پروپیل پارابن یافت شده است. این باعث نگرانی است چون پروپیل پارابن یک ماده‌ی شیمیایی مخل عملکرد غدد درون ریز است.
به علاوه نشان داده شده است که این ماده شکل ژن‌ها را تغییر می‌دهد، من جمله آن‌هایی که در سلول‌های سرطان سینه یافت می‌شوند و سرعت رشد سلول‌های سرطان سینه را زیاد می‌کند.
هیدروکسی‌انیسول بوتیله‌شده
هیدروکسی‌انیسول بوتیله‌شده (BHA) و هیدروکسی تولوئن بوتیل‌دار (BHT) مواد نگهدارنده‌ی موجود در غلات صبحانه، آدامس، چیپس، و روغنهای سبزیجات هستند. این نگهدارنده‌های رایج از تغییر رنگ، تغییر طعم و فاسد شدن مواد خوراکی جلوگیری می‌کنند.
این مواد سیستم عصبی مغز را تحت تاثیر قرار می‌دهند، باعث تغییر رفتار می‌شوند و قابلیت سرطان‌زایی دارند BHA و BHT اکسیدان‌هایی هستند که باعث به‌وجود آمدن ترکیب‌های واکنشی سرطان زا در بدن می‌شوند.
مواد افزودنی بی‌خطر
آلژینات
از عوامل تغلیظ کننده است و به‌عنوان پایدارکننده‌ی کف بستنی، پنیر و آب نبات استفاده می‌شود.
آلژینات یکی از مشتقات جلبک‌های دریایی است که باعث حفظ بافت مناسب در فرآورده‌های لبنی و غذاهای کنسرو شده می‌شود و تاکنون خطری در استفاده آن دیده نشده است.
آلفاتوکوفرول ( ویتامین E)
یک آنتی اکسیدان و نیز یک ماده‌ی مغذی است که در روغنهای گیاهی مورد مصرف قرار می گیرد.
از تند شدن روغنها جلوگیری می کند. مطالعات نشان داده است که مقادیر زیاد این ویتامین می تواند به کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی و سرطان کمک کند.
اسید اسکوربیک (ویتامین C)
آنتی اکسیدانی است که به‌عنوان یک ماده‌ی مغذی، پایدارکننده رنگ در آبمیوه‌ها و گوشت‌های نمک سود شده استفاده می‌شود.از تشکیل نیتروز آمین‌ها که باعث رشد غدەهای سرطانی می‌شوند، جلوگیری می‌کند