از واکسن گارداسیل تا آمپول متوکاربامول؛ داروخانەها: این قلم دارو موجود نیست!

گزارش‌ها از وضعیت کمبود دارو در ایران، نشان می‌دهد که از سطح بحران عبور کرده است و می‌توان آن را فاجعه نامید.

 

ژوان کرمی

کرماشان - شهروندی از کرماشان به نام "س.س" با انتشار ویدیویی خبر از عمق فاجعەی کمبود دارو در ایران میدهد. در این ویدیو مشخص است که پزشک برای این شهروند واکسن گارداسیل را تجویز نموده که برای پیشگیری از ابتلا به سرطان دهانەی رحم و همچنین زگیل تناسلی ضروری است و توصیه می‌شود که به صورت عمومی تزریق شود. اما وی علی‌رغم جستجوی زیاد در یافتن این واکسن در بازار ناکام مانده است

"س.س" در این ویدیو عنوان می‌کند: این نسخەی واکسن گارداسیل هست که دکتر برایم تجویز کرده است، چند روز است کە تمام کرماشان را زیر و رو کردەام و همەی داروخانەها را گشتەام، اما هیچ جایی پیدا نمی‌شود. داروخانەها می‌گویند حتی تهران هم پیدا نمی‌شود، مگر در بازار سیاه که آن هم معلوم نیست زنجیرەی سرمایی واکسن رعایت شده باشد یا نه. تازه اگر هم پیدا بشود، باید چند برابر قیمتش بابت آن پول بدهیم. در حالی که این واکسن در کشورهای دیگر با هزینەی دولت به صورت عمومی تزریش می‌شود.

در خصوص بحران کمبود دارو در ایران می‌توان به گزارش‌های فراوانی اشاره کرد، می‌توان به ماجرای مرگ رزیدنت اطفال بارداری در کرماشان اشاره کرد که هفتەی گذشتە رخ داد. بر اساس شنیدەها و اظهارات جامعەی پزشکی و پزشکان مستقل، در ماجرای جانباختن مهتاب جمشیدی راد، یکی از رزیدنت‌های رشتەی اطفال دانشگاه علوم پزشکی کرماشان که دست به خودکشی زده بود؛ کمبود دارو دخیل بوده است و موجب مرگ وی شده است. چند روز پیش مهتاب جمشیدی راد علی‌رغم اینکه باردار بود در اثر سوء مصرف دارو که نشان از اقدام به خودکشی وی داشت، جانباخت. پزشکان معالج وی با وجود اینکه توانستند نوزاد را مرگ نجات دهند، در عملیات احیای مادر ناکام بوده و رزیدنت مذکور درگذشت. اکنون بر پایەی شنیدەها و اظهارات جامعەی پزشکی و پزشکان مستقل، اگر مشکل کمبود دارو در میان نبود، رزیدنت جانباختە، از مرگ نجات می‌یافت. در همین خصوص دکتر افشین احمدپور، کاردیولوژیست ساکن کرماشان عنوان کرده است: ماجرای دلخراش مرگ یکی از رزیدنت‌های رشتەی اطفال دانشگاه علوم پزشکی کرماشان به دنبال مصرف هفتاد عدد قرص «دیگوکسین»، بار دیگر نشان داد که سیطرەی سیاست‌مداران و روضه خوانان بر نهاد علم تا چه حد می‌تواند خطرناک و ویرانگر باشد. با آن که به لحاظ علمی برای خنثی کردن اثرات قرص‌های مصرف شده در این بیمار به ۲۸ ویال آنتی دوت «DigiFab» نیاز بوده است اما حتی تزریق یک ویال از آنتی دوت مذکور می‌توانست خطر مرگ بر اثر تاکی آریتمی، برادی آریتمی یا آسیستول را کاهش دهد و عجیب اینجاست که متأسفانه حتی همان یک ویال هم در استان کرمانشاه وجود نداشته است!

دکتر احمدپور در ادامەی اظهارات خود دربارەی چگونگی فوت نامبرده خاطرنشان کرده است: لذا تیم درمانی منتظر نشستەاند تا یک پزشک باردارِ دچار مسمومیت با «دیگوکسین» که در همه جای دنیا جز ممالک محروسه زنده می‌ماند، جلوی چشمشان فوت کند و به بازماندگانش تسلیت بگویند!

وی در پایان با انتقاد غیرمستقیم از وضعیت دانشگاه علوم پزشکی کرماشان و سیستم پزشکی استان کرماشان می‌گوید: البته به زودی خواهید دید که فلان نمایندەی محترم کرماشان که «چرنوبیل» را «چرنوویل!!» تلفظ می‌کند دوان دوان خواهد آمد و خواهد گفت که نه تنها نشت اشعەی یونیزان برای بدن مفید است، بلکه دیگوکسین هم فواید خاص خودش را دارد و نیازی به درمان نیست!

در نمونەای دیگر یک روانپزشک دربارەی وضعیت کمبود دارو که به بحران تبدیل شده است اظهار می‌کند: کافی است به نایاب شدن بیپریدین در یکی از بزرگترین بیمارستان‌های روانپزشکی کشور اشاره کنم تا به عمق فاجعه پی ببرید. آن هم برای بیپریدین که یک داروی خیلی معمولی است و سابقا در دسترس بوده است. دقیقا به این می‌ماند که یک آشپزخانه بدون ظرف و ظروف باشد، یا یک تفنگ بی فشنگ داشتە باشید! برای مخاطبینی که به بیپریدین آشنایی ندارند باید توضیح دهم که این دارو در درمان بیماری پارکینسون و علایم خارج هرمی ناشی از داروها (غیر از اختلالات حرکتی دیررس) تجویز می‌شود.

همچنین پزشکی دیگر عنوان می‌کند: یک بیمار دیروز با اسپاسم شدید کمر و گرفتگی عضلانی به ۷ داروخانه مراجعه کرد اما نتوانست آمپول متوکاربامول بخرد، آمپول نایاب شده است! آخر سر ناچار شدیم با شیاف دیکلوفناک راهی منزلش کنیم! یاد حرف آن آقایی افتادم که می‌گفت مردم ایران خودشان انتخاب کردەاند!

بحران کمبود دارو که بر اثر تحریم‌های بین‌المللی در ایران بروز کرده است، از پیامدهای مستقیم سیاست‌های جنگ‌طلبانەی ایران در منطقه و جهان است که فشار آن بر شانەهای مردم عادی سنگینی می‌کند و هیچوقت زندگی سیاستمداران و طبقەی حاکمه را تحت تٲثیر قرار نمی‌دهد.