زینب جلالیان چهارده سال و مریم اکبری منفرد سیزده سال از بهترین روزهای عمرشان را در زندان و در تبعید بدون حتی یک ساعت مرخصی سپری می‌کنند.

 

مرکز خبر- به گزارش خبرگزاری زن، آتنا دائمی فعال مدنی که چند هفته پیش و بعد از سپری کردن ۵ سال محکومیت از زندان آزاد شد، اخیرا در اینستاگرام خود پستی را در مورد زینب جلالیان و مریم اکبری‌منفرد، دو زندانی سیاسی محبوس در زندان‌های جمهوری اسلامی منتشرکرده و نوشته است:

 در تاریخ ایران در میان زندانیان سیاسی چنین مواردی سابقه نداشته و جمهوری اسلامی در کنار ستم‌های دیگر رکورد حبس طولانی مدت دو تن از زنان فعال سیاسی را نیز در کارنامه‌ی منحوس خود ثبت کرده است!

زینب جلالیان را ندیده‌ام اما شرح ایستادگی‌های او را به کرات شنیده‌ام، شنیده‌ایم از او همان‌هایی‌ست که در مریم دیدم که شش سال با او هم بند بوده‌ام و در میان تمامی کسانی که در زندان بودند به معنای واقعی کلمه مقاوم‌ترین، محکم‌ترین، با نشاط‌ترین و مصمم‌ترین زندانی بوده و هست، در تمام سال‌های حبس باوجود آزارها و شکنجه‌های فرسایشی بی‌امان هم‌چنان اراده و مقاومت و شادابی خود را حفظ کرد و البته آسیب‌های بسیار هم دید اما سربلند ایستاد.

هر یک از آنان علاوه بر دشمن اصلی که همان جمهوری اسلامی می‌باشد با جناح‌بندی‌های رسانه‌های مطرح و فراموشی‌ها و بایکوت‌های خبری آن هم صرفا به سبب عقایدشان جنگیدند، قهرمانی برای آن‌ها در تیتر اول رسانه‌ها‌بودن و جایزه‌های رنگارنگ بین‌المللی معنا نمی‌شود بلکه در عزم و اراده برای شکست قدرت ظالم و ایستادگی در برابر شکنجه‌های جسمی و روانی بوده و هست ولو در سکوت خبری، مریم اولین زندانی بود که از داخل زندان به دادخواهی اعدام چهار عضو خانواده‌اش پرداخت و موفق به ثبت‌نام اعضای خانواده‌اش در لیست گم‌شدگان قهری سازمان ملل شد...تنهایشان نگذاریم... هر چند که حتما به تنهایی قدرت یک ایران را دارند که حکومت چنین خصمانه در برابر آن‌ها قدرت‌نمایی می‌کند.

زینب جلالیان زندانی سیاسی کورد که در سال ۱۳۸۸ به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از احزاب ضد ایران به اعدام محکوم شد. محکومیت وی در سال ۱۳۹۰ به حبس ابد کاهش یافت. وی از سال ۱۳۸۶ در زندان بدون یک ساعت مرخصی سنگین‌ترین حکم محکومیت را در میان زندانیان سیاسی زن دارد.

مریم اکبری منفرد نیز متهم بە همکاری با گروە‌های مخالف ایران در دی ماه ۱۳۸۸ دستگیر شد. در ابتدای بازداشت، ۴۳ روز در سلول انفرادی و بدون دسترسی به وکیل، مورد بازجویی قرار گرفت. در خرداد ۸۹ به اتهام «محاربه» به ۱۵ سال زندان محکوم شد، گفتنی‌ست سە برادر و یک خواهر وی در طی اعدام‌های دستە‌جمعی زندانیان در تابستان ۶٧ اعدام شدە‌اند.