«زندانیان بیمار رها شده‌اند تا بمیرند»
مهربان اکینجی، نزدیک به زندانی بیمار اوزگه اوزبک که در زندان زنان سینجان محبوس است و تومور مغزی دارد و از از دست دادن تعادل و شنوایی رنج می‌برد، بیان کرد: دستگاه قضایی در مورد کوردها غیرمنصفانه رفتار می‌کند. زندانیان رها شده‌اند تا بمیرند.
مدینە مامداوغلو
چولیغ- علیرغم تلاش‌های فراوان، زندانیان مبتلا به بیماری‌های سخت در زندانها همچنان آزاد نمی‌شوند. براساس آمار ارائه شده ، تعداد ۱۵۱۷ نفر زندانی بیمار در زندان‌های کشور به سر می‌برند که از این میان ۶۵۱ نفر وضعیت وخیمی دارند. طی ۵ ماه نخست سال جاری، ۱۵ تن از زندانیان بیمار جان خود را از دست داده‌اند. اخیراً نیز شاکر توران، زندانی مبتلا به سرطان حنجره در زندان تیپ E ارزنجان، به دلیل عدم برخورداری از درمان لازم و عدم آزادی مشروط، جان خود را از دست داد. گفته می‌شود هویت سیاسی زندانیان در دسترسی آنان به درمان و آزادی تاثیرگذار است. با توجە بە صدور گزارش‌های "خطرناک" از سوی سازمان پزشکی قانونی و پلیس، بسیاری از زندانیان با بیماری شدید همچنان در زندان به سر می‌برند.
ATK: اوزگه اوزبک می‌تواند در زندان بماند!
به گزارش رسانه‌ها، اوزگه اوزبک که در سال ۲۰۱۱ از سوی دادگاه کیفری ۱۱ آنکارا به اتهام عضویت در یکی از احزاب سیاسی به ۶ سال و ۳ ماه حبس محکوم شده بود، در تاریخ ۲۷ اکتبر ۲۰۲۰ به دلیل ابتلا به تومور مغزی تحت عمل جراحی مغز باز در بیمارستان آجی بادم استانبول قرار گرفت. پس از عمل جراحی، حکم زندان اوزگه اوزبک توسط دیوان عالی کشور تأیید شد. در پی درخواست تعلیق مجازات، شورای پزشکی بیمارستان آموزشی داریجا در گزارش مورخ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱ اعلام کرد ادامه حبس اوزگه اوزبک در زندان مناسب نیست. اما با وجود گزارش شورای پزشکی، سازمان پزشکی قانونی استانبول طی گزارشی اعلام کرد اوزگه اوزبک می‌تواند در زندان بماند. پس از آن نیز اوزگه اوزبک بازداشت و به زندان منتقل شده است.
«از دست دادن تعادل زندانی بیمار، تشدید شدە است»
بنابر گزارش‌های منتشر شده، اوزگه اوزبک زندانی که دو بار گزارش توانایی ماندن در زندان برای وی صادر شده، دارای تومورهای متعددی در مغز است. این زندانی که تشخیص بیماری صرع نیز برای او مطرح شده، به دلیل بیماری‌های مزمنش، در زندان دچار سردردهای شدید و از دست دادن تعادل می‌شود. علاوه بر از دست دادن تعادل، وی حتی قادر به برقراری ارتباط تلفنی با خانواده‌اش نیست و دچار ناشنوایی شدید شده است. گزارش شده اوزگه اوزبک در تاریخ ۱۰ ژوئیه به دلیل از دست دادن کامل تعادل، دچار بیهوشی و ضربه به سر شده است. با این وجود، با وجود وخامت حال این زندانی، وی مجدداً به زندان منتقل شده است.
«وضعیت اوزگه اوزبک روزبه‌روز وخیمتر می‌شود»
مهربان اکینجی، یکی از بستگان اوزگه اوزبک که در گفت‌وگو با ما وضعیت او را شرح داد، بر وخیمتر شدن روزافزون حال اوزگه اوزبک تأکید کرد.
وی در تماسهای تلفنی اشاره کرد که اوزگه اوزبک به سختی قادر به صحبت کردن و برقراری ارتباط است.
مهربان اکینجی اعلام کرد: وضعیت اوزگه بسیار جدی است، هم‌اکنون تومورهای متعددی در نزدیکی مغز او وجود دارد. همچنین یک تومور روی چشم دارد و ٧٨ درصد مشکل شنوایی دارد. در این مدت، بیماری‌اش بسیار سریعتر پیشرفت کرده و وخیمتر شده است.
بنابر گزارش‌های منتشرشده، وضعیت سلامتی اوزگه اوزبک، زندانی مبتلا به بیماری سخت، روزبه‌روز بدتر می‌شود اما اقدامی برای درمان وی صورت نمی‌گیرد. گفته می‌شود آخرین بار پس از افتادن این زندانی و ضربه خوردن سرش به زمین، وی به بیمارستان منتقل شده و پزشکان وجود تومورهایی را در بدن این بیمار تشخیص داده‌اند.هم‌اکنون این زندانی دچار از دست دادن شدید تعادل و قفل شدگی زبان است و نمی‌تواند مانند گذشته به راحتی صحبت کند.
«زندانیان بیمار از همه حقوق محروم هستند»
مهربان اکینجی، با تأکید بر اینکه زندانیان بیمار در زندانها از همه حقوق انسانی محروم شده‌اند و به درمان دسترسی ندارند، گفت: هزاران زندانی بیمار مانند اوزگه اوزبک وجود دارند که سیاست‌های تبعیض‌آمیز علیه آنها اجرا می‌شود. وی افزود: زندانیان بیمار باید هرچه سریعتر آزاد شوند و نباید از زندگی محروم شوند. اوزگه از بستگان من است اما امروز هزاران زندانی بیمار مثل او در زندانها به سر می‌برند. آنها در زندان به درمان مناسب و دارو دسترسی ندارند و ده‌ها تن از آنها به دلیل عدم درمان جان باخته‌اند. این وضع چقدر ادامه خواهد داشت؟ زندانیان بیمار از تمام حقوق خود محروم هستند.
«سازمان پزشکی قانونی با زندانیان کورد بیمار برخورد تبعیض‌آمیز دارد»
مهربان اکینجی، با اشاره به برخورد تبعیض‌آمیز سازمان پزشکی قانونی با زندانیان کورد مبتلا به بیماری، خواستار انجام مسئولیت وزارت دادگستری در این زمینه شد. وی افزود: در حالی که بیمارستان‌ها اعلام می‌کنند زندانی بیمار نمی‌تواند در زندان بمانند، سازمان پزشکی قانونی بدون توجه به وضعیت پزشکی آنها، تصمیم مخالف می‌گیرد. این سیاست تنها علیه خلق کورد اعمال می‌شود. حق زندگی به زندانیان کورد داده نمی‌شود. هزاران زندانی کورد بیمار وجود دارند که باید فوراً برای آزادی آنها اقدام شود.