«زندان‌ها، آینه تمام‌نمای وجدان جامعه»
فیگن اکتی، از اعضای جنبش زنان آزاد(TJA)که پس از یک دوره بازداشت یکساله در ماه نوامبر سال گذشته میلادی از زندان آزاد شده بود، با صدور بیانیه‌ای خواستار افزایش حساسیت نسبت به نقض حقوق بشر و اعتصاب غذا در زندان‌ها شد.
مدینە مامداوغلو
آمد- در تاریخ ٣٠ نوامبر ٢٠٢٢، در راستای تحقیقات آغاز شده توسط مقامات قضایی شهر آنکارا، ٢٣ تن از اعضای زن جنبش آزادی زنان (TJA) بازداشت شدند که ١٠ نفر از آنها در تاریخ ٢ دسامبر همان سال به زندان بسته زنان سینجان منتقل گردیدند. پس از یک دوره بازداشت یکساله، در جریان جلسه دادگاه مورخ ١٠ نوامبر ٢٠٢٣، ٩ تن از زنان بازداشتی آزاد شدند. فیگن اکتی، یکی از اعضای آزاد شده ، به نقض جدی حقوق بشر در زندان‌ها اشاره نمود. وی اظهار داشت که زندانیان بیمار درمان نمی‌شوند و زندانیان از هیچ یک از حقوق خود برخوردار نیستند. وی خواستار حمایت از اعتصاب‌های غذایی آغاز شده در زندان‌ها گردید.
به گفته فیگن اکتی، زنان بازداشت شده فاقد هرگونه مدرک مجرمانه بوده و با شکنجه بازداشت شده‌اند و در طول دوران بازداشت نیز مورد بدرفتاری قرار گرفته‌اند. وی افزود: سفرهای خارجی، بیمارستان‌های مراجعه شده و وجوه حساب‌های بانکی آنها به عنوان ادله و شواهد جرم علیه آنها مطرح شده است. همچنین ٢٣ زن با یک دستگاه ون حمل زندانیان از شهر آمد به آنکارا منتقل و در یک دادگاه غیرعادلانه و با حکمی از پیش تعیین شده به زندان محکوم شده‌اند.
«سلب تمامی حقوق زندانیان»
بنابر اظهارات فیگن اکتی، شکنجه بازداشت‌شدگان حتی پس از پایان دوران بازداشت و درون زندان‌ها نیز ادامه داشته است. وی در آخرین بازداشت، برای سومین بار در طول زندگی خود به زندان منتقل شده بود. فیگن اکتی با بیان اینکە در سال‌های اخیر تغییرات زیادی را در زندان‌ها مشاهده نموده، خاطرنشان کرد: نه رویکرد سیستم و نه رویه‌های اعمالی آن، دچار تغییر چندانی نشده‌اند. با وجود این، فشارهای موجود به شکلی شدیدتر احساس می‌شوند. اگرچه مقامات ادعا می‌کنند تمام حقوق انسانی رعایت می‌شود، اما در عمل زندانیان از تمام حقوق‌شان محروم هستند. فیگن اکتی به‌ویژه بر وجود فشارهای بوروکراتیک شدید در زندان سینجان تأکید داشت و گفت که حقوق بشر در اثر این فشارهای بوروکراتیک نقض می‌شود.
«سلب آزادی و محرومیت از ارتباط با دیگران»
فیگن اکتی با اشارە بە اینکە، وضعیت بیماران زندانی روزبه‌روز وخیم‌تر شده و به درخواست‌های درمانی آنان توجه نمی‌شود، گفت: زندانیان بیمار از حق درمان محروم بوده و به دلیل فقدان آزادی، جان خود را از دست داده‌اند. آخرین ملاقات این افراد با خانواده‌هایشان نیز ممنوع شده است. فیگن اکتی بر وجود شرایط انزوای شدید در زندان‌ها تأکید داشت و اعلام کرد: زندانیان به منظور پایان بخشیدن به این وضعیت دست به اعتصاب غذا زده‌اند. ما شاهد تشدید سیاست‌های انزوا در زندان‌ها هستیم. فیگن اکتی خواسته‌های زندانیان را خواسته‌های انسانی خواند و تأکید کرد: نه تنها زندانیان بلکه همگان باید در این فرایند صدای خود را به گوش مسئولان برسانند و از آنها حمایت کنند. همه باید درباره نقض حقوق زندانیان مطلع شوند و زندانیان بیمار نیز باید هرچه سریع‌تر آزاد گردند.
«تعویق آزادی زندانیان به بهانه‌های واهی»
فیگن اکتی همچنین به تأخیر در اجرای احکام زندانیان اشاره کرد و اظهار داشت: در زندان بسته سینجان، ١٢ زن زندانی با وجود پایان مدت محکومیت‌شان، به بهانه‌های ناچیزی همچون زود بیدار شدن ، مطالعە نکردن یا استفاده از یک قاشق شکر اضافی، آزاد نمی‌شوند. هرچند مجازات اعدام در ترکیه لغو شده است، اما سیاست‌های اتخاذ شده از خود مجازات اعدام نیز سخت‌تر هستند. وی با اشاره به نقض حقوق بشر به این شیوه، اعتصاب غذا را اقدام مهمی دانست، اما تأکید کرد زندانیان نباید در این فرایند تنها گذاشته شوند.
«فراخوان به افزایش حساسیت افکار عمومی نسبت به وضعیت زندانیان»
فیگن اکتی طی اظهاراتی خواستار ارتقای سطح آگاهی افکار عمومی در قبال نقض حقوق بشر در زندان‌ها شد و بیان کرد: هم باید زندانیان بیمار هرچه سریع‌تر آزاد شوند و هم سیاست‌های انزواطلبانه متوقف گردد. وی با تأکید بر لزوم پایان دادن به رفتارهای غیرانسانی، زندان‌ها را دروازه وجدان جامعه نامید و خواستار حفظ دائمی این دروازه در وضعیت باز و حمایت همه جانبه از آن شد.