زنان سمسور بذر امید می‌کارند
فاطما اکمن که خانه‌اش در زلزله‌ی ۶ فوریه ویران شده است در کنار چادر محل زندگی خود زمینی را برای کاشت آماده کرده و به کشت تنباکو پرداخت. فاطما اکمن گفت: برای زنده ماندن چاره‌ای جز کار نداریم.
مدینه مامداوغلو
سمسور- در شهر سمسور مردم پس از زلزله‌ی ۶ فوریه، بی‌خانمان شدند و تنباکو که تنها منبع امرار معاش آن‌هاست زیر ویرانه‌ها ماند، زنان بین چادرهای محل اسکان موقت خود تولید را آغاز کردند. زنانی که در مزارع بین چادرهای خود تنباکو می‌کاشتند و می‌گفتند «زندگی ادامه دارد» می‌گویند که برای امرار معاش و زنده ماندن دست به کار شده‌اند. فاطما اکمن با بیان این‌که جز تنباکو منبع حیاتی ندارند، اعلام کرد که به تولید و فروش تنباکو می‌پردازند و دوباره روی پای خود خواهند ایستاد.
پس از زلزله خانه‌ی فاطما اکمن در منطقه‌ی مرکزی جمهوریت ویران شد و او اکنون در چادر زندگی می‌کند. فاطما اکمن که در چادرهای ذوالفقار یلماز زندگی می‌کند، جایی که مردم در محله‌ی کمون ساخته بودند، در مزرعه‌ی خالی کنار چادر تنباکو کاشت. فاطما اکمن که به آبیاری و مراقبت از تنباکوی کشت شده می‌پردازد، گفت که آن‌ها چاره‌ای جز تلاش برای زندگی جدید ندارند.
«او از تنباکوی که می‌کارد امرار معاش می‌کند»
فاطما اکمن با بیان این‌که دخانیات تنها منبع امرار معاش آن‌هاست و کار دیگری نمی‌توانند انجام دهند، گفت: ما حتی بعد از زلزله هم درمانده بودیم. آن‌ها یک وسیله‌ی نقلیه داشتند و چندین روز در آن ماندند و گفت ما روزها بیرون ماندیم. آن‌ها هنوز در چادر زندگی می‌کنند. راه‌حل دیگری وجود ندارد، کار دیگری نمی‌توانیم بکنیم. حالا نمی‌دانیم چه کنیم و از این به بعد چه اتفاقی خواهد افتاد. این‌جا ابتدا زمین را کندیم، بعد تنباکو کاشتیم و حالا آبیاری می‌کنیم. سپس از آن مراقبت می‌کنیم، و بعد رشد کردن، آن را خشک می‌کنیم. ما مزارع را برای پاییز کشت کرده بودیم اما بعد از این زلزله همه چیزاز بین رفت.»
«زندگی ادامه دارد»
فاطما اکمن با بیان این‌که علی‌رغم همه چیز زندگی ادامه دارد و برای رنده ماندن تلاش می‌کنند، خاطرنشان کرد: پس از زلزله زنان بیشترین تلاش را می‌کنند. فاطما اکمن با بیان این‌که در حال حاضر مشغول کاشت تنباکو هستند و سپس با خشک کردن و فروش آن امرار معاش می‌کنند. در نهایت گفت: در چادرها روز و شب ما یکی است. اگر کار نباشد، کاری از دست ما بر نمی‌آید. ما باید نان خود را بدست آوریم. این‌جا درمانده‌ایم، صبح بیدار می‌شوم، تا غروب کار می‌کنم و الان در زمین کشاورزی کار می‌کنم. اکثر زنان کار می‌کنند، اگر زنان نباشند مردها چه می‌کنند؟ من این‌جا برای بچه‌هایم و خودم کار می‌کنم. با وجود همه‌چیز، زندگی ادامه دارد. بعد از این‌که تنباکو کاشتیم، فروختیم، امرار معاش کردیم و برای خودمان غذا خریدیم. اگر وجود نداشته باشد، یک لیر هم به عنوان منبع درآمد نداریم.»
