درین انگیزک

کوبانی - روژآوا، از زمان انقلاب ۱۹ جولای ۲۰۱۲ تاکنون، زنان در تمام عرصه‌های زندگی از جمله فرهنگ، اقتصاد، سیاست و نظامی، همچنان نقش پیشرو را ایفا می‌کنند. لیلا احمد، عضو کمیته فرهنگی کوبانی، نقش زنان قبل و بعد از انقلاب را مورد ارزیابی قرار داد.

لیلا احمد با اشاره به اینکه پیش از انقلاب، به دلیل نظام فئودالی، طایفه‌ای و دولتی حاکم، هرگونه مشارکت و فعالیت زنان ممنوع و محدود بود، اظهار داشت که زنان با الهام از فلسفه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان،  شروع به درک واقعیت نمودند. وی در ادامە اظهاراتش افزود: زنان موانع و محدودیت‌هایی را که جامعه بر سر راه آنان ایجاد نموده بود، دریافتند. آنها مجبور شدند تا با این دیدگاه‌ها و باورهای منسوخ مبارزه نمایند.

 

زنان کوبانی؛ آفریننده همه ارزش‌ها

لیلا احمد اظهار داشت: زنان به منظور ایجاد یک جامعەی آزاد، عادلانه و برخوردار از برابری، انقلاب را با آغوش باز پذیرفتند. آنان پیشگام مردمی شدند که زبان و وجودشان سرکوب می‌شد. بدین ترتیب زنان به نمادی در سطح بین‌الملل تبدیل شدند. زنانی که در پی آزادی بودند، به آموزش و آگاه‌سازی جامعه پرداختند. از این رهگذر، آفریننده همه ارزش‌ها گردیدند. زنان هم در مقام مبارز و هم به عنوان سیاست‌مدار مردم خویش مطرح شدند.

 

انقلاب کوبانی؛ از ناباوری تا خوداتکایی

لیلا احمد با ارزیابی روند آماده سازی انقلاب کوبانی خاطرنشان کرد: ما جلساتی را به صورت مخفیانه برگزار می‌کردیم و خانه به خانه می‌گشتیم. البته در آن زمان همچنان رژیم سوریه برقرار بود. بنابراین همه فعالیت‌ها را به طور پنهانی انجام می‌دادیم. هنگامی که زندگی کمونال را برای مردم تشریح می‌کردیم، آنها بە ما می‌خندیدند. حتی خود ما که سالیان سال سختی کشیده بودیم نیز باور نداشتیم بتوانیم خودمان را اداره نماییم. در هر محله ٢۵ تا ٣٠ نفر بودند که نقش خود را ایفا می‌کردند. کمیته‌های دفاع، زنان و صلح را تشکیل دادیم. کسی باور نداشت این کمیته‌ها تا این اندازه مفید واقع شوند. مقاومت زنان بسیار حائز اهمیت بود. رهبری آنها همگان را برانگیخت.

 

انقلاب کوبانی؛ زمانی که مردم گفتند دیگر بس است

لیلا احمد اعلام نمود: خلق کوبانی شب هجدهم جولای به کوچه و خیابان‌ها ریختند. مردم شعار می‌دادند «زنده باد سروک آپو» و «زندگی، مقاومت است». هنگامی‌ که نیروهای رژیم این هیجان و شور مردم را مشاهده نمودند، به فرار پرداختند.

روز نوزدهم جولای نیز با همان حرارت و عزم راسخ ادامه یافت. ملت یکصدا اعلام کردند «دیگر بس است». مادران با شادمانی و نشانه‌های پیروزی استقبال نمودند. ارادەی خلق کورد محقق شد. دریافتیم که دشمن در برابر زنان چقدر ضعیف و شکننده می‌باشد.

 

قرارداد اجتماعی؛ دستاورد مقاومت خلق در کوبانی

لیلا احمد ضمن اشاره به استمرار مقاومت پس از انقلاب روژآوا، چنین بیان داشت: رژیم‌های مستبد می‌کوشیدند مانع دستیابی ما به حقوقمان گردند. در برابر تهاجمات دولت ترکیه و کسانی‌که قصد نابودی نظام مردم‌سالار دموکراتیک را داشتند، مقاومت استواری صورت پذیرفت. راستی نظام مردم‌سالار دموکراتیک با مجاهدت زنان اثبات گردید. قرارداد اجتماعی که امروز به امضا رسید، میوه‌ی مقاومت سترگ زنان و مردم است. این دستاوردی از انقلاب نوزدهم جولای به‌شمار می‌رود. این کنوانسیون برای آزادی ملت و تضمین حقوق زنان بسیار حائز اهمیت است.