زنان مبارز بوکان در جست‌وجوی آزادی

زنان بوکانی ضمن تبریک روز زن، معتقدند این روز تنها مختص زنان نیست بلکە برای همەی آزادیخواهان است.

لارا گوهری

بوکان-روز جهانی زن که از  جنبشی کارگری شروع شد امسال در کوردستان بسیار متفاوت‌تر از سال‌های قبل است. انقلاب ژینا و شعار زن، زندگی، آزادی نه تنها روشنفکران جامعه بلکه در زندگی و اهداف تک تک افراد جامعه نقش خاصی کسب کرده است. زنان در دورترین و محروم‌ترین نقاط کوردستان با این انقلاب همراه شده‌اند و مبارزات زنان در جامعه ی کوردستان بسیارگسترده تر از قبل است و روز به روز فراگیر تر می‌شود. زنان بوکان امسال بعد از گذشت روزهای خونین و پر افتخار قیام ژینا اکنون ۸ مارس را فرصتی برای ادامه ی مبارزات و قوت گرفتن آن می‌دانند. در سیستم فعلی ایران زنان با هر فکر و ایدئولوژی مورد خشونت قرار می‌گیرند.

زنان فعالی کە برای آگاەسازی زنان تلاش می‌کنند بازداشت می‌شوند و در چند سال اخیر نشریەهای بسیاری بە همین دلیل تعطیل شدەاند. فعالیت‌های مدنی را محدود کرده و زنان یا بازداشت و یا حذف فیزیکی می‌شوند. در عوض زنان از طریق نافرمانی مدنی و عدم پایبندی بە قوانین حکومتی بە نوعی مبارزات خود را تداوم می‌بخشند.

 

«رهایی یک جامعه زمانی ممکن است که زنان آن جامعه آزاد باشند»

شلیر محمودی آذر دانشجوی ۲۴ ساله درباره‌ی روز جهانی زن می‌گوید: «امسال روز زن برای من معنای متفاوت‌تری دارد و زنان کوردستان امسال به تمام جهان قدرت یک جشن زنانه را نشان دادند. انقلابی که از تار موهای ژینا شروع شد و تمام جهان را متوجه درد و رنج زنان ایرانی و مردم ایران کرد. اگرچه راه مبارزه هنوز بسیار طولانی است اما ما همچنان بر این راه استوار می‌مانیم. برای خون شهیدانمان و جوانان دربندمان راه مبارزه و مقاومت در پیش‌گرفته‌ایم و تمام مردم باید بدانند رهایی یک جامعه زمانی ممکن است که زنان آن جامعه آزاد باشند و آزادانه تصمیم بگیرند. نافرمانی در مقابل حجاب اجباری هرروز بخشی از مبارزات زنان در خیابان‌ها است و ما نه‌تنها با حکومت بلکه با افکار پوسیده و ضد زن نیز مبارزه می‌کنیم‌ و مطمئناً یک روز در سایه‌ی دوستی و برابری و عدالت زندگی خواهیم کرد».

 

«زنان هرگز تسلیم نمی‌شوند»

هه‌تاو خسروی نیز درباره‌ی روز زن می‌گوید: «روز زن فقط مختص زنان نیست بلکه روز تمام آزادیخواهان است. در ایران زنان و به‌خصوص زنان کورد از بدو کودکی که شروع  به ساختن آرزوهایشان می‌کنند آرزوی جایگاهی همچون رئیس‌جمهور را حتی نمی‌توانند تصور کنند و بعضی آرزوها آن‌چنان دست‌نیافتنی محسوب می‌شود که در لیست آرزوی یک زن مورد در ایران جایگاهی ندارد ولی در برخی از کشورهای دیگر زنان  کمتر با محدودیت قانونی می‌توانند برای آرزوهایشان برنامه‌ریزی کنند. اگرچه نسبت به گذشته زنان پیشرفت چشم‌گیری داشته‌اند وزنان بسیاری در جایگاه اجتماعی، اقتصادی و شغلی مناسبی قرار دارند اما اکثر این زنان با مشکلات مخصوص به خود دست‌وپنجه نرم می‌کنند که اکثر مشکلات از تبعیضات جنسیتی، نابرابری و نگاه زن ستیزانه نشات می‌گیرد با این‌ حال زنان برای استیفای حقوق مدنی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی‌شان همچنان در تلاش‌اند و من به‌عنوان یک زن کورد و بوکانی می‌خواهم تمام جهان بداند مبارزه‌ی ما در این قسمت از جهان ادامه دارد وزنان هرگز تسلیم نمی‌شوند».