«زنان ایزدی با فلسفه‌ی ژن ژیان ئازادی پیشگام انقلاب آینده هستند»
منیره ابوبکر، فعال سیاسی، با اشاره به اینکه در حال حاضر زنان ایزدی با فلسفه‌ی «ژن ژیان ئازادی» پیشگام انقلاب آینده هستند، ابراز امیدواری کرد که در آینده‌ای نزدیک بتوانند تغییرات بزرگ و برجسته‌ای ایجاد کنند.
«زنان ایزدی با فلسفه‌ی ژن ژیان ئازادی پیشگام انقلاب آینده هستند»
منیره ابوبکر، فعال سیاسی، با اشاره به اینکه در حال حاضر زنان ایزدی با فلسفه‌ی «ژن ژیان ئازادی» پیشگام انقلاب آینده هستند، ابراز امیدواری کرد که در آینده‌ای نزدیک بتوانند تغییرات بزرگ و برجسته‌ای ایجاد کنند.
هلین احمد
سلیمانی – سوم آگوست ۲۰۱۴ برای مردم شنگال با فاجعه همراه بود و حملات داعش به شنگال منجر به آواره شدن هزاران شهروند ایزدی به کوه‌های اطراف شنگال شد و بسیاری از آنها با نسل‌کشی، قتل و اسارت مواجه شدند.
پس از حملات روز ۳ آگوست، ۶ هزارو ۴١٧ تن از شهروندان ایزدی در شنگال ربوده شدند که بیشتر آنها زن بودند. ۳ هزارو ٧٠٠ نفر از ربوده‌شدگان در عملیات‌های مختلف نجات یافتند. در نتیجه‌ی مقاومت مردمی در همان روز اول، یک هزارو ۵٠٠ نفر که با داعش مقابله کردند، کشته شدند. همچنین ۲۸۰ نفر دیگر هنگامی کە آواره شدن جان خود را از دست دادند.
تا کنون، اجساد یک هزارو ۵٠٠ نفر از ۹۳ گور دسته‌جمعی در محدوده‌ی شنگال کشف و خارج شده‌اند. همچنین گمان می‌رود تعداد گورهای دسته‌جمعی بیشتر از این باشد و برخی از آنها هنوز کشف نشده‌اند.
در همان روز نسل‌کشی، مبارزان راه آزادی کوردستان با درخواست مردم منطقه به کوه‌های اطراف شنگال آمدند و اجازه ندادند که نسل‌کشی بیش از آن ادامه پیدا کند. اکنون شنگال دارای سه نیروی خودحفاظتی ی.ب.ش (یگان‌های مدافع شنگال)، ی.ژ.ش (یگان‌های زنان شنگال)، و آسایش ایزدخان است، که صدها زن ایزدی به صورت مسلح در صفوف مقاومت ایستاده‌اند.
«اکنون زنان پیشگام انقلاب روژاوای کوردستان هستند»
منیره ابوبکر، پژوهشگر، فعال سیاسی، و فعال حقوق زنان، درباره وضعیت کنونی زنان ایزدی و سازماندهی آنها می‌گوید: امروز وضعیت بسیار متفاوت شده است. در گذشته فقط تعداد اندکی از شهروندان آگاه، پیشرو و مدیر در میان آنها دیده می‌شد، اما امروز چنین نیست؛ اکنون زنان ایزدی سازماندهی شده‌اند و تشکیلات و احزاب خاص خود را دارند. آنها جایگاهی برجسته در صفوف مبارزان زن دارند و سازمان‌یافته هستند، تمرین می‌کنند، آموزش می‌بینند، و به عنوان مبارز و پیشمرگه فعالیت می‌کنند.
اکنون زنان ایزدی، با فلسفه‌ی «ژن ژیان ئازادی»، پیشگام انقلاب آینده هستند. من امیدوارم در آینده‌ای نزدیک بتوانند تغییرات بزرگ و برجسته‌ای در میان جامعه ایزدی و در تمام ابعاد آن ایجاد کنند. امروز زنان ایزدی وظیفه‌ای سنگین انقلابی اجتماعی، انقلابی روشنفکری، و انقلابی برای رهایی را بر دوش دارند. آنها در مسیر آزادی گام نهاده‌اند و خود را سازماندهی کرده‌اند. همچنین تلاش می‌کنند فلسفه‌ی «ژن، ژیان، ئازادی» را برجسته کرده و تحقق بخشند.
منیره ابوبکر در ادامه افزود: همانطور که می‌دانیم انقلاب «ژن ژیان ئازادی» در روژهلات کوردستان هم آغاز شد، در واقع زنان هر چهار بخش کوردستان به‌طور هم‌زمان تحت تأثیر این فلسفه قرار گرفتند. فعالیت‌های زنان کاهش نیافته، بلکه خود را چه از نظر نظامی و چه از نظر سیاسی، یا از طریق سازمان‌های مخصوص به خود سازماندهی کرده‌اند.
اکنون هم‌صدایی زنان چهار بخش کوردستان در قالب چندین سازمان منطقه‌ای و بین‌المللی نمود پیدا کرده است و آنها برای برگزاری کنگره‌ی ملی زنان کورد از سراسر کوردستان تلاش می‌کنند. در حال حاضر، بازاندیشی عمیقی در حال انجام است و در روژاوا، رهبری انقلاب آینده در دست زنان است.
«آنچه بر شنگال گذشت باید به‌عنوان نسل‌کشی شناخته شود»
منیره ابوبکر، با اشاره به آنچه بر مردم شنگال گذشت، گفت: مردم، به‌ویژه زنان منطقه، در شرایطی بسیار دشوار ایستادگی بزرگی نشان دادند. آنچه بر شنگال گذشت، یک رویداد تاریخی بزرگ بود که در سطح بین‌المللی و منطقه‌ای برخی روشنفکران، سیاستمداران و کشورهای جهان به آن واکنش نشان دادند.
اما حمایت، پیگیری و تلاش برای به‌رسمیت شناختن رسمی فاجعه ایزدی‌ها به‌عنوان نسل‌کشی، به اندازه خواست و انتظار ما نبوده، و متناسب با بزرگی فاجعه هم نبوده است.
جامعه بین‌المللی و قدرت‌های جهانی باید پرونده نسل‌کشی ایزدی‌ها را جدی‌تر دنبال کنند، آن را به‌عنوان نسل‌کشی و کشتار جمعی به رسمیت بشناسند. باید هم از نظر مادی و هم معنوی شود. عاملان این فاجعه، چه در سطح فردی و چه در سطح دولتی، باید محاکمه و مجازات شوند.
تا امروز کسانی که داعش را ایجاد کردند، حتی بازخواست هم نشده‌اند. مناطق ایزدی همچنان بازسازی و احیا نشده‌اند. قوانینی برای پیگیری این کشتار تصویب نشده است. همه دولت‌ها باید در خصوص بهم رسمیت شناختن نسل‌کشی هم‌صدا شوند.
تمام جنایت‌هایی که رخ داده‌اند، باید در چهارچوب توافق‌های بین‌المللی تعریف شوند. پرونده این جنایات باید به دادگاه لاهه سپرده شود. مجرمان باید مجازات شوند. جامعه بین‌المللی و حکومت اقلیم کوردستان که در این مسئله دست داشته‌اند، باید خسارت مادی و معنوی واردشده به ایزدی‌ها را جبران کنند. این موضوع نه فقط برای جامعه ایزدی، بلکه برای هر جامعه‌ای باید تضمین شود تا دوباره تکرار نشود. آنچه تا کنون انجام شده، بسیار اندک است.
منیره ابوبکر در پایان گفت: ما خودمان، کوردها، ایزدی‌ها و حکومت نتوانستیم از تصمیمی که در اروپا درباره‌ی به رسمیت شناختن نسل‌کشی ایزدی‌ها صادر شد، بهره‌برداری درستی بکنیم. ما نتوانستیم این پرونده را به‌گونه‌ای بازتاب دهیم که جهان را شرم‌زده کند. با اینکه کشور مستقلی نداریم، اما در خط مقدم جهان با داعش جنگیدیم و ایستادیم.
زنان ایزدی باید قبل از هر چیز در درون خود متحد شوند، روایت مشترکی داشته باشند و روابط نزدیکی با زنان دیگر بخش‌های کوردستان برقرار کنند. علاوه بر این، انقلاب آنها نباید فقط نظامی باشد، بلکه باید یک انقلاب روشنفکری و اجتماعی نیز باشد. باید زنان وارد عرصه تحصیل و کار شوند، تا اراده و توانایی‌شان تقویت شود و به سطحی برسند که شایسته آن هستند.
من امیدوارم روزی را ببینم که ایزدی‌ها به آرزوهای خود دست یافته‌اند، چراکه آنان بخشی اصیل از تمدن و آیین سرزمین بین‌النهرین (مزوپوتامیا) و ملت کورد هستند. باید این حقیقت را درک کنیم که برایداشتن جامعه‌ای کامل، باید همه مولفه‌های آن به رسمیت شناخته شوند. ایزدی‌ها کورد هستند، و ما باید در کنارشان باشیم و از آنها حمایت کنیم.