«زنان افغانستان را نمی‌توان رها کرد»
مریم معروف آروین، در سومین سالگرد تسلط طالبان می‌گوید: با بدتر شدن وضعیت در افغانستان ما در آستانه یک فاجعه بزرگ هستیم، اکنون زمان اقدام فرا رسیده و جهان نمی‌تواند بیش از این صبر کند.
مرکز خبر- در سومین سالگرد تسلط طالبان بر افغانستان، مریم معروف آروین، مسول جنبش «شنبه‌های ارغوانی» با انتشار بیانیه‌ای در شبکه اجتماعی اکس(توییتر سابق) ضمن هشدار به سازمان ملل متحد و جامعه جهانی، بر ضرورت فوری جلوگیری از تشدید جنایات طالبان علیه زنان افغانستان تأکید کرد.
در این بیانیه، مریم معروف آروین ضمن محکوم کردن عدم اقدام کافی در طول سه سال گذشته اظهار کرده که طی این سه سال حکومت ظالمانه طالبان کنترل خود را بر افغانستان تشدید کرده و منجر به نقض شدید حقوق زنان شده است.
وی در بیانیه مذکور، از سازمان ملل متحد و جامعه جهانی به خاطر ناتوانی در انجام مسئولیت خود در قبال زنان افغانستان انتقاد کرده و گفته است که علیرغم شواهد روشن از جنایات و نیاز فوری به مداخله و واکنش جهانی، اما سکوت و انفعال جامعه جهانی فقط از طالبان برای ادامه کارزار ترور علیه زنان حمایت می‌کند. سه سال است که زنان افغانستان فریاد کمک سر می‌دهند و التماس‌هایشان بر سر زبان‌ها افتاده است.
مریم معروف با بیان اینکه درخواست برای اقدام در زمانی است که وضعیت زنان در افغانستان به سرعت در حال بدتر شدن است، گفته است: زنان از تحصیل، اشتغال و زندگی عمومی منع شده و بسیاری از آنها در معرض خشونت، ازدواج‌های اجباری و دیگر اشکال آزار و اذیت جنسی قرار گرفته‌اند. جنبش شنبه‌های ارغوانی موارد متعددی از سوء‌استفاده را ثبت کرده است و بارها از رهبران جهانی خواسته است تا تحریم‌ها و اقدامات قاطع دیگری را علیه رژیم طالبان اتخاذ کنند.
وی در بیانیه خود بر پتانسیل یک «فاجعه بزرگ حقوق بشری» در صورت عدم اقدام فوری و جدی جامعه بین‌المللی تأکید کرده و گفت: ما در آستانه یک فاجعه هستیم. اگر سازمان ملل و جامعه بین‌الملل هم اکنون اقدامی انجام ندهند، تاریخ آنها را به‌خاطر این فاجعه‌ای که رخ دهد، به شدت مورد قضاوت قرار خواهد داد.
از زمان بازگشت طالبان به قدرت در سال ٢٠٢١، سازمان ملل به دلیل مشارکت محدودش در افغانستان مورد انتقاد قرار گرفته است. در حالی که برخی اقدامات از جمله تحریم‌های هدفمند و بیانیه‌هایی در محکومیت اقدامات طالبان انجام شده است، بسیاری از مدافعان حقوق بشر استدلال می کنند که این تلاش‌ها ناکافی بوده و نتوانسته‌اند تغییر محسوسی ایجاد کنند.
مریم معروف از جامعه جهانی می‌خواهد که تحریم‌های قوی‌تر را اعمال کند، فشار دیپلماتیک را افزایش دهد و از سازمان‌های زنان افغانستان که برای حقوق خود در صحنه مبارزه می‌کنند حمایت مستقیم کند. او همچنین خواستار حضور قوی‌تر ناظران بین‌المللی در افغانستان برای مستندسازی و گزارش جنایات طالبان شد.
وی گفته است: زنان افغانستان را نمی‌توان رها کرد.مبارزه آنها فقط یک مسئله ملی نیست، بلکه یک بحران جهانی حقوق بشر است.
با بدتر شدن وضعیت در افغانستان، مریم معروف و جنبش شنبه‌های ارغوانی تأکید می‌کنند که اکنون زمان اقدام فرا رسیده و جهان نمی‌تواند بیش از این صبر کند.