مرکز خبر – فیلم‌های فمینیستی، فیلم‌هایی هستند که همزمان با ایجاد تحول در عصر مدرن تولید شدند و با ظهور موج دوم فمینیسم در دهه‌ی ۱۹۷۰، شیوه‌ی جدیدی در تحلیل فیلم‌ها ایجاد شد که نظریه‌ی فیلم فمینیستی نام گرفت.

 نظریه‌ی فیلم فمینیستی با تحلیل فیلم‌های پیشین و فیلم‌های سینمای معاصر، بر کاراکترهای زن در فیلم‌ها تمرکز داشت و هدف آن احیای نقش زنان در سینما بود.

فعالیت‌های موج دوم فمینیسم بر حذف نظام مردسالار متمرکز بود چرا کە سینما ابزار فکری است که مستقیما نقش زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. بر اساس نظریه‌ی فیلم فمنیستی، فیلم تنها بازتابی از جامعه نبوده و «سینما به مراتب تاثیرگذارتر است». این نظریه در تلاش است تصویر ایجاد شده از زنان را در سینما تغییر دهد، آنها را از یک ابزار جنسی به تصویر واقعی و انسانی یک زن بدل کرده و تصویر نادرست ایجاد شدە از زنان در سینما کە زن را تنها بخشی از مرد تعریف می‌کند و منکر موجودیت مستقل زن می‌شود را مردود می‌داند.

نقش‌ مادری و یا زنی نا آگاە کە یک مرد منجی و معلم او است از بارزترین نقش‌های اصلی است کە زنان در سینما برعهدە می‌گیرند.

در آن دورە بازیگری برای زنان دشوار بود، اما تحمیل قدرت تنها در حوزەی بازیگری نبود بلکە زنان از دسترسی بە ابزار‌های تکنیکی محروم شدند و پشت صحنەی فیلم‌ها فضایی کاملا مردانە بود. این عوامل در مجموع موجب شدند زنان فیلمساز، شکل جدیدی از فیلمسازی زنانه را در سینما آغاز کنند.

سینما بخشی از تجارت جهانی است و همین امر موجب می‌شود تولید فیلم‌های فمینیستی بالا رود، اما صرفا با حضور یک زن در نقش اصلی فیلم فیمنیستی نخواهد بود و حال سوال اینجاست که چه چیزی فیلم را به یک فیلم فمینیستی تبدیل می‌کند؟ فیلم‌های فمینیستی بیانگر تجربیات و داستان‌های زنان هستند و نابرابری‌های جنسیتی را به تصویر می‌کشند.