مرکز خبر- شماری از فعالان حقوق زن، از جمله تمنا زریاب پریانی، از زنان معترض علیه طالبان در شهر کلن آلمان در اعتراض به آنچه بی‌توجهی جهان به زنان افغانستان می‌دانند، دست به اعتصاب غذای ۱۲ روزه زده‌اند.

این فعالان حقوق زن، خواهان به رسمیت شناخته‌شدن آپارتاید جنسیتی در افغانستان و توقف حمایت از طالبان هستند.

تمنا زریاب و همراهانش از  روز جمعه ۱۰ شهریور ۱۴۰۲ با برپا کردن خیمه تحصن در شهر کلن آلمان دست به اعتصاب غذا زده‌اند و می‌گویند که هدف‌شان از این اعتراض به رسمیت‌شناختن آپارتاید جنسیتی در برابر زنان در افغانستان است.  

در گفت‌وگویی کە با تمنا زریاب و همراهان وی داشتیم تاکید کرد تا زمانی کە پارلمان آلمان و سازمان ملل پاسخ روشنی بە آنها ندهند همچنان بە فعالیت خود ادامە خواهند داد.   

تمنا زریاب در سخنان خود تاکید کرد کە آنها خواهان قطعنامەای از سوی سازمان ملل هستند تا بدانند کە آپارتاید جنسیتی در افغانستان بە رسمیت شناختە می‌شود.

تنما زریاب پریانی فعال حقوق زنان در این مورد می‌گوید، بیش از دو سال است که زنان در افغانستان مورد اسارت و خشونت طالبان قرار دارند و بخاطر زن بودنشان از حق و حقوق انسانی خود محروم بوده اند هدف آن‌ها از این تحصن، پایان دادن به آن است و تاکید کرد که دولت آلمان هرگونه تعامل با طالبان را ممنوع اعلام کند و قطع حمایت‌های مالی و منع سفرهای خارجی مقام‌های گروه طالبان، از دیگر خواست‌های این زنان است.

به‌گفتەی این زنان، اعتصاب آن‌ها که بیشتر از ۱۰ زن در آن شرکت کرده‌اند تا تاریخ ١٢سپتامبر ادامه خواهد داشت.

طالبان پس از تصرف قدرت در افغانستان، محدودیت‌های شدیدی بر حقوق زنان و دختران وضع کرده‌اند. در حال حاضر زنان و دختران اجازه‌ی کار، تحصیل و گشت‌وگذار آزادانه را ندارند.

فعالان حقوق بشر می‌گویند که رفتار طالبان با زنان «جنایت علیە بشریت مبتنی بر جنسیت و آپارتاید جنسیتی است.

به‌تازگی نیز کارشناسان سازمان ملل گفته‌اند که بحث درباره‌ی آپارتاید جنسیتی در افغانستان ضروری است ‌اما حکومت طالبان با رد این ادعاها، همواره مدعی شده است که حقوق مردم افغانستان مطابق به چهارچوب شرعیت اسلام رعایت شده، وضع محدودیت‌های شان بر زنان را مسئلەی داخلی افغانستان دانسته‌اند و از جهان خواسته که در این مورد مداخله نکند.

کشورهای اروپا و آمریکا نیز در قبال آپارتاید جنسیتی در افغانستان سکوت کردەاند و با تدوام روند مذاکرات دوحە سعی در بە رسمیت شناختن این گروە افراط‌گرا و زن‌ستیز را دارند. کشورهای منطقە نیز همچنان روابط دیپلماتیک خود با افغانستان را پس از روی کار آمدن طالبان ادامە دادند و زنان افغانستان در سکوت کامل جهان با افراطی‌گری طالبان مبارزە می‌کنند.