تهدید جنسیتزدەی زنان روزنامەنگار مقیم خارج از کشور توسط جمهوری اسلامی
گزارش تحقیقی آرتیکل ١٩ و کمیتهی دفاع از روزنامهنگاران (CPJ)دربارەی تهدید زنان روزنامەنگار ایرانی خارج از کشور منتشر شد، این گزارش وضعیت را نگرانکنندە توصیف کرد و براساس آن زنان روزنامەنگار نە تنها خود و خانوادەهایشان تهدید بە مرگ میشوند بلە مورد آزار جنسی آنلاین قرار میگیرند.
گزارش تحقیقی آرتیکل ١٩ و کمیتهی دفاع از روزنامهنگاران (CPJ)دربارەی تهدید زنان روزنامەنگار ایرانی خارج از کشور منتشر شد، این گزارش وضعیت را نگرانکنندە توصیف کرد و براساس آن زنان روزنامەنگار نە تنها خود و خانوادەهایشان تهدید بە مرگ میشوند بلە مورد آزار جنسی آنلاین قرار میگیرند.
مرکز خبر – در گزارشی تحقیقی، کمیتهی دفاع از روزنامهنگاران (CPJ) و سازمان حقوق بشری آرتیکل۱۹، دربارەی افزایش فشار بر زنان روزنامهنگار ایرانی هشدار دادە و آن را "نگرانکنندە" خواندە است، این تهدیدها اغلب شامل تهدید مستقیم آنها و خانوادەهایشان بە مرگ و انتشار اطلاعات شخصی آنها میشود.
همچنین براساس این گزاش بسیاری از این آزار و اذیتها محتوای جنسی و جنسیتزدە دارند.
آرتیکل ۱۹ ماه مارس سال جاری با شماری از روزنامهنگاران زن مقیم خارج از کشور کە با رسانەهای مختلف از جملە رسانەهای فارسی زبان همکاری میکنند مصاحبه کرده است، این زنان در مورد مسائل ایران و از جملە وضعیت زنان ایران اطلاعرسانی میکنند.
آرتیکل ١٩ نتایج این تحقیق را "نگرانکنندە" توصیف کرد و تاکید کردە است روزنامهنگاران زن ایرانی در خارج از کشور با نفرتپراکنی و آزار جنسی روبهرو هستند.
در این گزارش آمدە است آزار و اذیت روزنامهنگاران زن ایرانی در داخل و خارج از کشور اغلب با تهدیدهای جانی آنها و اعضای خانوادهشان همراه است.
از سوی دیگر خبرنگاران در مصاحبەی خود از طریق آنلاین پیامها و تهدیدهای جنسیتزدە نیز دریافت میکنند، حتی عکسهایی از آنها کە فتوشاپ شدەاند را برای خانوادەهایشان فرستادەاند.
در این گزارش آمده است "گرچه فشارهایی که زنان روزنامهنگار ایرانی در خارج از کشور از آنها رنج میبرند، قابل مقایسه با آن چیزی نیست که همکارانشان در ایران تجربه میکنند، اما خطاست اگر در مورد جدیت این آزارها و حملات تردید شود."
شریف منصور، هماهنگکنندهی بخش خاورمیانه و شمال آفریقای کمیتهی دفاع از روزنامهنگاران میگوید: "پرداختن به مسائل ایران حتی در خارج از کشور نیز میتواند تهدیدی جدی برای هر خبرنگاری باشد."
شریف منصور تاکید کردە است "برای زنان روزنامهنگاری که در مهاجرت زندگی میکنند، این فشارها میتواند از جمله شامل تهدیدهای جانی و همچنین آزارهای جنسی آنلاین باشد".
كوئن مککو، مدیر اجرایی سازمان حقوق بشری آرتیکل ۱۹ به آزار و مزاحمت زنان روزنامهنگار ایرانی در داخل و خارج از ایران از سوی مسئولان حکومتی اشاره کرده است.
بە گفتەی او نفرتپراکنی و آزار روزنامهنگاران زن ایرانی نه تنها "بر کار آنها تاثیری نامطلوب میگذارد، بلکه تاثیرات بسیاری بر زندگی آنها دارد."
مدیر اجرایی آرتیکل ۱۹ از حکومت ایران درخواست کرده است تا به آزار روزنامهنگاران در داخل و خارج از کشور پایان دهد و همچنین از جامعهی جهانی و بهویژه از شرکتهای فناوری خواسته است تا برای حمایت از روزنامهنگاران در سراسر جهان تلاش بیشتری از خود نشان دهند.
این دو نهاد از شبکههای اجتماعی درخواست کردهاند تا در همراهی و همکاری با زنان روزنامهنگار ایرانی مانع از ادامهی نفرتپراکنی و آزار جنسی زنان خبرنگار در خارج از ایران شوند. همچنین از رسانههای فعال در کشورهای غربی درخواست شده است که از شاغلان زن ایرانی خود در برابر آزارهای جنسی دفاع و پشتیبانی کنند.