تداوم اعتصاب زندانیان؛ «تا لغو انزوا، مبارزه خواهیم کرد»
زنانی که در خصوص اعتصاب غذا و تخلفات حقوقی در زندان‌ها صحبت نموده‌اند، خواهان اتخاذ تدابیر فوری گردیده و بیان داشتند که تا زمانی که انزوای رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان، لغو نشود، از اعتراضات خود دست نخواهند کشید.
مدینه مامداوغلو
آمد- اعتصاب غذای سیاسی توسط زندانیان که با هدف آزادی رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان و چاره‌یابی مسئلە کوردها از تاریخ ٢٧ نوامبر آغاز شده، همچنان ادامه دارد. علاوه بر اعتصاب غذا، زندانیان تصمیم به محرومیت خود از ملاقات‌ها، استفاده از تلفن و حضور در دادگاه برای مدت سه ماه گرفته‌اند تا بدین وسیله، استحکام اعتراضات خود را نشان دهند. با آغاز اعتصاب غذا در ماه دسامبر، خانواده‌های زندانیان که پیشتر اعتراضاتی تحت عنوان «فعالیت عدالت» را برگزار کرده بودند، این حرکت اعتراضی را تشدید نموده و از وزارت دادگستری و عموم مردم خواسته‌اند که صدای اعتراضات را نادیده نگیرند.
با آغاز اعتصاب غذا، تخلفات حقوقی در زندان‌ها شدت گرفته است، و زندانیان شرکت‌کننده در اعتصاب با استناد به دلایل انضباطی، از ملاقات، ارتباطات و دسترسی به خدمات پزشکی محروم شده‌اند. اداره زندان نیز، به استناد به این مجازات‌های انضباطی، اجرای مجازات زندانیان را به تأخیر انداخته است. خانواده‌های زندانیان، که به مراسم «فعالیت عدالت» پیوسته و به اعتصاب غذا ادامه داده‌اند، تصمیم به گسترش اقدامات خود گرفته‌اند.
اعلام همه جانبه حمایت از زندانیان اعتصابی
رمزیه بیلیر، از نزدیکان زندانیان و ناظر بر نقض حقوق در کنار اعتصاب غذا، تأکید کرد که بیانات مطرح شده به سرعت به فراموشی سپرده می‌شود. وی با انتقاد از عدم اقدام مسئولین، اظهار داشت: «خواسته‌های فرزندان ما، خواسته‌های ما نیز می‌باشد. ما تا زمانی که آنها اعتصاب خود را ادامه دهند، حامی آنها خواهیم بود، خواه در این مکان باشیم یا جای دیگر. پنج ماه گذشته است و دیگر کسی صدای زندانیان را نمی‌شنود. آنچه می‌گوییم بلافاصله به فراموشی سپرده می‌شود. این افراد حتی برای ابراز خواسته‌های حقوقی خود ناگزیر به اعتصاب غذا شده‌اند. این سکوت بیش از این قابل تحمل نیست. ما همواره از آنها حمایت خواهیم کرد. این انزوا باید پایان یابد و این بی‌قانونی باید فوراً متوقف شود. تا زمان ادامه این شرایط، ما نیز در ایستادگی خود پایدار خواهیم بود.»
خواست عمومی برای اجرای قانون و آغاز فرایند دموکراتیک پیش از دیر شدن
خدیجه گونش، رئیس مشترک شعبه آمد انجمن همبستگی خانواده‌های زندانیان (TUAY-DER)، به تحلیل وضعیت موجود پرداخته است. او یادآور شد که خانواده‌ها ماه‌ها در تلاش برای برجسته کردن صدای زندانیان به اعتراض پرداخته‌اند و اظهار داشت که در این دوره، هم خانواده‌ها و هم زندانیان با نقض شدید حقوق خود مواجه شده‌اند. خدیجە گونش با بیان اینکه به خانواده‌ها اجازه‌ی بیان خواسته‌های خود داده نشده، تأکید کرد که در آینده اقدامات مختلفی را برای بازتاب دادن صدای خانواده‌های زندانیان و عموم مردم انجام خواهند داد.
خدیجه گونش، در اشاره به تدوین برنامه‌های آینده بر اساس پیشنهادهای خانواده‌های زندانیان، اظهار داشت: «خانواده‌های زندانیان به مدت ماه‌ها به بی‌قانونی‌های رخ داده اشاره کرده‌اند، که این امر حقی طبیعی برای آنها محسوب می‌شود. با این حال، اغلب مواقع مانعی بر سر راه ایجاد شده است. نقض حقوق در زندان‌ها نیز روز به روز افزایش می‌یابد و هدف از این کار، ترساندن و سرکوب کردن مردم است. در این شرایط، کمتر کسی حاضر به بیان مشکلات زندان‌ها می‌شود. با این حال، نه ما و نه خانواده‌های زندانیان، در برابر این شرایط سکوت نخواهیم کرد. ما به استفاده از حقوق بدیهی و طبیعی خود ادامه خواهیم داد.»
«ملاقات وکلا و خانواده باید فراهم شود»
خدیجه گونش با تأکید بر اینکه باید هرچه سریع‌تر انزوای موجود برداشته شود، اظهار داشت که وزارت دادگستری باید در این زمینه وظایف خود را به نحو شایسته ایفا کند. وی اضافه کرد که «هزاران نفر در اعتصاب غذا به سر می‌برند و این اعتصاب نیز ادامه خواهد یافت. برای جلوگیری از تشدید بی‌قانونی، باید انزوای رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان پایان یابد و پیش از آنکه دیر شود، امکان ملاقات وکلا و خانواده‌ها با وی فراهم گردد.»
خدیجه گونش تصریح کرد که همه در جهت دستیابی به صلح اجتماعی تلاش می‌کنند و نخستین گام در این مسیر، پایان بخشیدن به این انزوا است. وی تأکید کرد که نه مادران و نه مردم خواهان تداوم این رنج و آلام نیستند. بنابراین قبل از آنکه دیر شود، قانون باید اجرا شده و فرایند دموکراتیک آغاز گردد.