تبعیض و تفکیک نژادی در سمسور؛ شهری چادری برای پناهندگان!
در شهر زلزله‌زده‌ی سمسور، آوارگان سوری از سایر زلزله زدگان جدا شدند. برای سوری‌های ساکن سمسور چادرهایی بسیار نزدیک به هم در مرکز شهر که فقط برای پناهندگان ساخته شده‌اند، بر پا شده است که فاقد شرایط بهداشتی و ایمنی هستند.
مدینه مامداوغلو
سمسور- پنج ماه از زلزله به مرکزیت شهر مرش که باکور کوردستان، ترکیه و سوریه را لرزاند، می‌گذرد. در این چند ماه تقاضای کانکس برای زلزله زدگان تا حدودی برآورده شده است و کسانی که در مرکز شهر سمسور در چادر زندگی می‌کنند پناهجویان سوری هستند. پناهندگانی به چادرهایی که برایشان ساخته شده منتقل شده‌اند، اما چادرها بسیار نزدیک به هم هستند، هم از مناطق امن و هم از نظر بهداشتی محروم هستند.
براساس گزارشات، پناهجویان سوری تنها در ٢ چادری که در مرکز شهر برپا شده است، اسکان داده شده‌اند. و در هران نیز یک محل با استفاده از کانکس ساخته شده است، که تنها پناهجویان در آن‌جا باقی می‌مانند و پناهندگان از سایر آسیب دیدگان زلزله جدا شده‌اند.
هزاران پناهجوی سوری در مرکز شهر در نزدیکی نارلیکویو و شهرک صنعتی سازمان یافته و در چادرها زندگی می‌کنند. سوری‌ها در چادرها و خیابان‌ها یا نزدیک خانه‌هایشان بازداشت و به این چادرها آورده شده‌اند، همچنان در شرایط سختی به زندگی خود ادامه می‌دهند. چون فاصله‌ای بین چادرها وجود ندارد که هم باعث ایجاد بیماری می‌شود و هم عدم امنیت. در شهرهای چادری که هزاران نفر زندگی می‌کنند، به دلیل کم بودن توالت‌های سیار، بیماری‌های عفونی شایع شده است.
چادر در سمسور، شهر کانکسی در هران!
یکی از پناهجویان سوری به نام فاطمایا که با او در مورد این موضوع صحبت کردیم، به همراه خانواده‌اش در چادری در محله گاور در مرکز شهر زندگی می‌کند. فاطمایا با بیان اینکه چند روز پیش پلیس آمده و به آن‌ها گفته است که آن‌ها را به چادرهای مرکز شهر منتقل می‌کنند، توضیح داد: «پیش ما آمدند و گفتند چادرهایتان را جمع کنید، شما را به جای دیگری می‌بریم. به آن‌ها گفتیم که به شهر کانکسی منتقل می‌شویم یا حران خواهیم رفت. بعد از اینکه ما این را گفتیم، آن‌ها رفتند.»
«آن‌ها سعی می‌کنند از مسئولیت دوری کنند»
وکیل گولیتر آکتپه به سیاست‌های تبعیض‌آمیز اعمال شده علیه پناهندگان سوری و سایر مهاجران در طول زلزله توجه کرد و اقدامات در سمسور را ارزیابی کرد. گولیتر آکتپه با بیان اینکه مقامات سیاسی به دلیل مداخله‌ی ناکافی در روند زلزله، خشم مردم را علیه مهاجران برانگیختەاند، گفت: دولت با این سیاست می‌خواهد از مسئولیت دوری کند.
شهر چادر نتیجه‌ی سیاست‌های تبعیض‌آمیز است
گولیتر آکتپه با بیان اینکه پس از این فاجعه، مهاجران و پناهجویان در جریان عملیات جست‌وجو و نجات مورد تبعیض قرار گرفتند، گفت: «باز هم آن‌ها نمی‌توانند از کمک‌هایی که برای نیاز آب، غذا، گرمایش و سرپناه به منطقه داده شد، بهره‌مند شوند. از آن‌جایی که آن‌ها با برچسب «غارتگر-دزد» هدف قرار گرفته‌اند و جرم‌انگاری شده‌اند و چون در حملات نژادپرستانه‌ای که بر علیه‌شان صورت می‌گیرد از ترس لینچ شدن(کشتار و ضرب‌وشتم شدید منجر به مرگ توسط ترک‌های فاشیست» در حملات نژادپرستانه، نمی‌توانند به مراکز توزیع کمک‌ها بروند و نیازهای اولیه‌ی خود را تأمین کنند. اگرچه ماه‌ها از زلزله‌ی ۶ فوریه می‌گذرد اما مشکل پناهگاه حل نشده است. جلوگیری از اسکان مهاجران در مناطق چادرهای باز شده و اعزام آن‌ها به کمپ‌هایی که محکوم به شرایط ایزوله از سایر آسیب دیدگان زلزله هستند، نتیجه‌ی سیاست‌های متفاوت است.
«دولت به اقدامات نژادپرستانه ادامه می‌دهد»
گولیتر آکتپه با بیان اینکه دولت باید شرایط بهداشت و سرپناه را برای مردم بازمانده از زلزله فراهم کند، اصرار به ایجاد شهر چادری یک شکل را تحمیل نژادپرستی دانسته و گفت: شرایط کنونی امکان مهاجرت افرادی را که نمی‌توانند در پناهگاه‌های موقت در شرایط سخت زندگی کنند را بالا می‌برد و مناطق حادثه دیده بدون مردم رها می‌شوند. موقعیت استانداری نیز نشانه‌ای از هدف قرار گرفتن این سیاست است. مهاجرانی که در این روند در مناطق زلزله‌زده در معرض حملات نژادپرستانه قرار می‌گیرند و حقوق آن‌ها برای تأمین نیازهای اولیه مسدود می‌شود، بیشتر از سایر زلزله زدگان با مشکلات روبرو می‌شوند.
«هزاران پناهنده در منطقه‌ی زلزله‌زده با مشکل مکان مواجه هستند»
گولتیر آکتپه با یادآوری اینکه مهاجران و پناهجویان در مناطق زلزله‌زده حتی قبل از وقوع این فاجعه با نژادپرستی مواجه شده بودند، گفت: «با توجه به این شرایط زندگی آوارگان کاملاً دشوار بود.» وی با اشاره به اینکه هزاران مهاجر در مناطق زلزله زده به دلیل این نگرش با مشکل سرپناه به سر می‌برند، گفت: «ماه‌هاست که هیچ اطلاعی از وضعیت مهاجران در مراکز اسکان و اسکان موقت در مناطق زلزله زده دریافت نمی‌شود. پناهندگانی که در مناطق فاجعه زندگی می‌کنند و پس از فاجعه مجبور به ترک شهرهای خود شده‌اند، در بوروکراسی بین مقررات متناقض اداره‌ی مدیریت مهاجرت و آفاد (AFAD) گیر کرده‌اند. و مهاجران به دلیل رفتارهای نژادپرستانه و تبعیض‌آمیز، از تمامی امکاناتی که به صورت رایگان در اختیار مردم زلزله زده به ویژه حمل و نقل قرار می‌گیرد، محروم شده‌اند.»
«یک خط مبارزه‌ی قوی علیه نژادپرستی باید ایجاد شود»
گولیتر آکتپه احداث شهر چادری واحد و عدم تهیه‌ی کانکس برای پناهندگان را ادامه‌ی اعمال تبعیض‌آمیز دانست و خواستار همبستگی با آوارگان و مهاجران شد و گفت: «مسئول نقض حقوق و تبعیض علیه مهاجرانی که به شرایط سخت زندگی در ترکیه محکوم شده‌اند، دولت است. من بر این عقیده هستم که باید در برابر همەی این حملات، نژادپرستی و خصومت نسبت به مهاجرانی که در جریان زلزله به طور تصاعدی افزایش یافته است، یک خط مبارزه‌ی قوی ایجاد کرد. من معتقدم که همه‌ی نیروهای دموکراسی، کارگران، اتحادیه‌ها و سازمان‌های توده‌ای دموکراتیک باید علیه خصومت فزاینده نسبت به مهاجران پس از زلزله و نفرتی که به دلیل هدف قرار دادن در جریان انتخابات علیه آنان تشدید شد، خط مبارزه علیه نژادپرستی را رشد داده و همبستگی را تقویت کرد.»