سنگینی بار فقر و ننگ بر دوش مردم
دولت با نزدیک شدن بە انتخابات و برای جذب مردم ترفندهایی از قبیل دادن اقلام خوراکی بە شهروندان را در برنامەهای خود بە اجرا میگذارد و بدون آنکە هیچ ضرری متحمل شود هوشمندانه کارش را پیش میبرد.
نیان خسروی
سنه- دوشنبه ٢٣ بهمن، در سطح شهر فروشگاههای خصوصی پر از شهروندانی بود که در صف گرفتن خوراکی ایستاده بودند. دولت با نزدیک شدن بە انتخابات و مناسبتهای حکومتی برای جذب مردم دست به چنین ترفندهایی میزند که هیچ ضرری متحمل نشود بلکه هوشمندانه کارش را پیش میبرد و در این میان تعدادی از افراد ساده و نیازمند نیز با این تفکر که دولت وظیفه دارد چنین اقداماتی انجام دهد دست به کار میشوند.
در این اقدام نفری ٢٢٠ هزار تومان به حساب سرپرست خانوار برای خرید اقلام خوراکی ریخته میشود و مردم تا آخر بهمن فرصت استفاده از آن را دارند، این در حالی است کە گفتە میشود این مبلغ از یارانه افراد کسر میشود.! و این همان بهاری است کە قرار بود خجستە باشد..
افرادی کە در میان جمعیت قبلا تجربەی دریافت چنین اقلامی را داشتند تایید کردند کە دفعات قبل نیز با این تفکر کە این مبلغ با مبلغ یارانە متفاوت است و کمک دولت بە آنها است برای گرفتن آن اقدام کردەاند اما بعدها بە همان اندازە مبلغ یارانە آنها کاهش پیدا کردە است.
هنگامی کە جمهوری اسلامی با گداپروری و گرسنە نگە داشتن مردم میتواند بند بندگی را بە گردن آنها بیاندازد و همچنان خود را حفظ کند دیدن چنین صحنههایی دور از انتظار نیست چرا کە هر چند وقت یکبار در نزدیکی انتخابات، با آمدن یکی از مسئولان به شهرها، برای تشویق مردم بە رأی دادن و کشاندن آنها به راهپیماییها و.... این تصاویر دیده میشود. جمعیت دیده شده در این تصاویر زنان و مردان سرپرست خانواری هستند که فقر و وضعیت بد اقتصادی آنها را ناچار کردە این چنین ساعتها منتظر بمانند.
یکی از زنان حاضر در این صفها نیز با اشارە بە وضعیت نامناسب معیشتی خود میگوید: من سرپرست خانواده هستم و اگرچه مبلغ بالایی نیست اما گفتم حداقل یک سری از وسایل مورد نیاز را خریداری کنم. سە فرزند دارم، حقوق بازنشستگی همسرم را که فوت شده میگیریم و این حقوق در چنین شرایطی جوابگو نیست و برای اینکه بیایم یا نه، با خودم کلنجار میرفتم، دخترم گفت نرو، در صف ایستادن در شأن ما نیست. اما من آمدم زیرا خوراکیهایمان تمام شده بود، حالا هم متوجه شدم از یارانه خودمان بر میدارند از این شرایط خندهام میگیرد یعنی حتی حاضر نیستند چنین هزینههای کمی هم بە ما ارائە دهند.
وی میگوید: مردم اغلب از ناچاری اینجا میآیند وگرنه چه کسی دوست دارد چند ساعت در صف بایستد و سر آخر نیز پولش را از خودمان بگیرند