آرشین راد

مریوان - تصمیم برای زندگی کردن و قضاوت شدن یا از دست دادن با ارزش ترین دارایی هر انسان یعنی جانش سخت است. تصمیم بە انتخاب مرگ در جامعه مرد سالاری که هیچ هم‌دردی و هم‌دلی با زنان مورد تجاوز قرار گرفته شده ندارد. شلیر مرگ را به عواقب تجاوز در جامعه‌ای که لکه ننگی محسوب می‌شود و هرگز فراموش نخواهد شد و فرد مورد تجاوز قرار گرفتە از جامعه طرد می‌شود، ترجیح داد. چرا کە باورهای جامعه‌ برگرفته از مرد سالاری، سرمایه داری، آیین ومذهب، تابوها وقواعدی است که زنان را وادار به تصمیم گیری‌هایی می‌کند که جان فرد اولویت نیست.

دو سال از قتل شلیر رسولی می‌گذرد. قتل شلیر رسولی در مریوان و سایر نقاط جهان واکنش‌‌های بسیاری را در پی داشت و بدنبال آن قتل حکومتی ژینا امینی رخ داد و خیزش انقلابی ژن ژیان آزادی آغاز شد که تا اکنون نیز ادامه دارد. واکنش جامعه به قتل این دو زن کورد شلیر و ژینا را می‌توان نماد اتحاد و مبارزه مردم برای آزادی و انسانیت دانست که شعله‌های آن روشن وروشنتر می‌شود.

در این مورد گفت‌وگویی داریم با (پرشنگ .د) یکی از نزدیکان شلیر رسولی که نقشی مهمی در دادخواهی پروندە شلیر ایفا کردە است. وی در مورد این واقعه به ما می‌گوید: شلیر به خاطر آشنایی که با زن فرد متجاوز داشته معمولا به خانه آنها رفت و امد داشت و چند شب قبل هم برای کمک به او رفته بود. در روز واقعه فرد متجاوز که در خرید و فروش مواد مخدر و اسلحه دست داشته است، دوباره از شلیر برای کمک به همسرش درخواست می‌کند که شلیر همراه با فرزندانش می‌رود ولی این فرد به زور در را می‌بندد و مانع ورد بچه‌هایش می‌شود که به گریه کردن آن‌ها و کمک خواستن از همسایه‌ها منجر می‌شود. در داخل منزل درگیری بین شلیر و متجاوز در نزدیک پنجره و درخواست کمک شلیر از مردم دیده می‌شود که در آخر باعث وقوع حادثه و پرتاب شدن شلیر از پنجره برای رهایی از دست فرد متجاوز همراه است. فرد متجاوز با لباس نامناسب با اسلحه فرار می‌کند و شلیر به بیمارستان انتقال داده می‌شود. بعد چند ساعتی فرد متجاوز با ماشین دزدی به  محله برمی‌گردد که باهمکاری مردم وپلیس دستگیر می‌شود.

در ادامه پرشنگ .د به ما می‌گوید که بعد چند روز که شلیر فوت می‌شود ونزدیکانشان بلافاصله به دادگاه می‌روند، درخواست رسیدگی فوری می‌دهند. فرد متجاوز ادعاهایی داشت که با پیگیری‌های خانوادە، همه ادعا‌ها رد می‌شود و بعد دو سال حکم قصاص گرفته شد.

او تاکید می‌کند کە شرکت مردمان بسیاری در به خاک سپردن شلیر، حمل پیکر شلیر بر دوش زنان، شروع گسترده اعتراضات در ایران، رسانه‌ای شدن موضوع و.... همگی برگی از تاریخ شد در جامعه فرهنگی مریوان که هنوز هم ادامه دارد.

پرشنگ.د بە عنوان یکی از شاهدان ماجرا از آسیب‌هایی کە خود و خانوادەاش در این حادثە تجربە کردەاند، می‌گویید: بعد چند ماه فرزندانم هنوز می‌‌ترسیدند چون واقعه و فرد متجاوز را هم در حال دستگیری دیده بودند. من خودم به عنوان زنی دچار خشم شدیدی شده بودم که حتی از مرد‌های اعضای خانواده‌ام هم متنفر بودم و از جامعه‌ای که امنیت ندارد و فردی به خودش اجازه می‌دهد که راحت به فکر تجاوز به مادری باشد که اهدافی برای آینده فرزندانش دارد و با مشکلات مادی و دوری همسر، برای آینده بچه‌هایش که زندگی خوبی داشته باشند می‌جنگد. خشم از اینکه فرد متجاوز بدون هیچ ترسی از پلیس و نیروهای امنیتی مشغول خلاف و خرید وفروش اسلحه بود و این که هیچ ترسی از عمل تجاوز نداشت.

او در پایان با تاکید بر اینکە جامعە باید اصلاح شود تا دیگر چنین حوادثی رخ ندهد گفت: مرگ شلیر هنوز هم برای ما تازه است و قصاص فرد متجاوز هم تاثیری نخواهد داشت. امیداوارم که قوانین و جامعە بە گونەای تغییر کنند کە دیگه شاهد همچنین اتفاقاتی نباشیم. همانگونە کە در ادامه مرگ شلیر و ژینا با شروع خیزش انقلابی ژن ژیان آزادی زنان بسیاری امیدوار شدند که بتوانند به حقوق اجتماعی یکسانی برسند و آغاز راهی باشد که زن‌ها بتوانند به جایگاه اصلی در همه زمینه‌ها برسند.