روز جهانی روشنگری درباره‌ی "بذر مرگ"
۴ آوریل برابر با ۱۵ فروردین «روز جهانی روشنگری درباره‌ی خطرات مین» است، این روز در سال ۲۰۰۶ توسط مجمع عمومی سازمان ملل تعیین شد تا در خدمت حساس‌سازی افکار عمومی نسبت به خطرات ناشی از مین باشد.
مرکز خبر- میلیون‌ها انسان در بیش‌از ۷۰ کشور جهان ناچارند روزانه با خطری به نام مین، بمب‌خوشه‌ای یا دیگر جنگ‌افزارهای انفجاری زندگی کنند. این جنگ‌افزارها هر روز در کشورهای مختلف جهان حدود ۲۰ نفر را به کام مرگ می‌کشند یا برای همه‌ی عمر معلول می‌کنند.
ایران یکی از این کشورهاست و در کنار افغانستان و مصر بیشترین مناطق آلوده به مین را دارد. مین‌های بازمانده از جنگ هشت‌ساله با عراق، در مناطق مرزی غرب ایران کماکان قربانی می‌گیرد.
به گزارش سازمان ملل، انفجار مین در ۳۰ سال گذشته به کشته شدن بیش‌از یک‌میلیون نفر در جهان انجامیده است که ۸۰ درصد کشته‌شدگان غیرنظامیانی بوده‌اند که پس‌از پایان منازعات نظامی جان خود را از دست داده‌اند که یک‌سوم نیز کودک بوده‌اند.
طبق آمار رسمی که وبسایت خبری « انتخاب» در بهار سال ۱۳۹۴ منتشر کرده، نوشته که از زمان شروع عملیات پاکسازی مین در ایران تاکنون ۱۰هزار نفر بر اثر برخورد به مین جان خود را از دست داده یا مجروح شده‌اند.
خوزستان، ایلام، کرماشان، آذربایجان‌غربی و کوردستان جزو استان‌های آلوده به مین هستند. استان ایلام آلوده‌ترین استان کشور به مین از نظر وسعت است و پس‌از آـن خوزستان جایگاه دوم را دارد.
طبق آمار رسمی در سال ۱۴۰۰ انفجار مین و مهمات به‌جا مانده از جنگ دست‌کم ۱۱ کشته و ۲۵ مصدوم در استان‌های مرزی بر جای گذاشته است. استان ایلام با پنج کشته و ۱۲ مصدوم در صدر آمار قربانیان مناطق آلوده به مین قرار دارد و استان‌های کرماشان با ۴ کشته و ۸ مصدوم و استان کوردستان با دو کشته و سه مجروح رده‌های بعدی را به خود اختصاص داده‌اند.
کاشته‌ای که درو نمی‌شود، درو می‌کند
طبق آخرین آمار رسمی ایران در میان ۷۰ کشور آلوده به مین بعد از افغانستان در رتبه‌ی دوم قرار دارد. میلیون‌ها مین عمل‌نکرده، روزانه جان بسیاری از مردم به‌ویژه مرزنشینان را تهدید می‌کند.
با این وجود حدود دو سال است که آموزش آگاهی از خطرات ناشی از مین توسط نهادهای دولتی در ایران متوقف شده است. در سال‌های گذشته مرکز مین‌زدایی کشور، مسئولیت آموزش آگاهی از خطرات مین را بر عهده‌ی دو سازمان بهزیستی و سازمان هلال‌احمر گذاشته بود اما این دو سازمان، از دو سال گذشته تاکنون آموزش آگاهی از خطرات مین را متوقف کرده و دیگر در کشور ایران برگزار نمی‌شود.
ایران پس‌از گذشت ۳۳ سال از اتمام جنگ با عراق، همچنان دومین کشور آغشته به مین است و طبق اعلام منابع رسمی، بزرگ‌ترین قربانی مین‌های زمینی در جهان محسوب می‌شود. این درحالی‌است که نهادهای دولتی در سال‌های گذشته نه تنها از تشکیل هرگونه نهادهای مردمی در زمینه‌ی پاکسازی میادین مین و کمک‌رسانی به قربانیان مین جلوگیری کرده‌اند، بلکه با انحصاری کردن پروژه‌های پاکسازی مناطق آلوده به مین و نپیوستن به کنوانسیون‌ها و معاهدات بین‌المللی مین‌زدایی، گام‌هایی جدی و اساسی برای حفظ جان شهروندان خود و پاکسازی مناطق مرزی برنداشته‌اند.