سنه_ سەشنبە ٣ بهمن ١۴٠٢، مراسم رونمایی از کتاب (کەنین بە تامی پرتەقاڵ) با ترجمەی مهناز صلاحی سنندج، در کانون پرورش فکری از ساعت ۴ تا ۶ عصر به اجرا درآمد.

در این مراسم نویسندەی اثر، رفیع افتخار و تصویرگر کتاب، الهام اسماعیلی حضور داشتند. مهناز صلاحی این کتاب را که مجموعه طنز برای نوجوانان است به زبان کوردی (گویش اردلانی) ترجمه کرده است.

مهناز صلاحی سنندج می‌گوید: کارگاه داستان برای من بهترین مکان دنیا بوده و بهترین لحظه‌های زندگیم در آنجا رقم خورده، و همیشه به استادم آقای سراج‌الدین بناگر می‌گفتم که اگر به آن کارگاه نمی‌رفتم الان چگونه فکر می‌کردم و چطور آدمی بودم؟ این کارگاه تاثیر بزرگی در زندگی من داشت، در شخصیتم و در کارم، امیدوارم که ایشان عمر با عزت داشته باشند و امروز دوست داشتم در این جمع حضور داشتند که به دلایلی نتوانستند.

وی می‌گوید: در کلاس داستان تنها چیزی که برای آقای سراج اهمیت داشت کار بود از هنرمندان که بپرسی رمز موفقیت در چیست به سه چیز اشاره می‌کنند اول کار، دوم کار، سوم کار و همیشه این را شنیده‌ام و چون در خانواده‌ای هنرمند زندگی کرده‌ام این را به چشم دیده‌ام که تنها رمز موفقیت کار است، تا نصفه‌های شب بیدار می‌ماندم و می‌نوشتم و به این کار علاقه داشتم و امیدوارم توانسته باشم دو خط بنویسم که خواننده لذت ببرد و به یادگار آن را داشته باشد.

مهناز صلاحی در ادامه بخشی از داستان خود را که برای زمان کرونا نوشته است و به زبان کوردی است برای حضار خواند.

نویسندەی کتاب رفیع افتخار نیز در مورد اهمیت ترجمه می‌گوید: خون دل‌ها خورده شد تا این کتاب ترجمه شد و در زمانه‌ای که در کشور ما صد هزار نفر دنبال اتوبوس یک فوتبالیست خارجی می‌دوند و یک فوتبالیست برای یک قرارداد صد میلیارد تومان پول می‌گیرد، وقتی یک زن فرهنگ دوست و دلسوخته با هزینەی شخصی خود  دست به ترجمەی کتاب می‌زند بسیار ارزشمند است و باید تمام قد برای او ایستاد و تشویقش کرد.

در این مراسم نویسندەی کتاب (ماسی خانم)، علیرضا محمدیان، نیز که از کتاب‌های شناخته شدەی کودکان است و از اولین کتاب شعری است که با گویش اردلانی نوشته شده است حضور داشت و از اهمیت نوشتن به زبان مادری گفت و مراسم بیشتر حول محور اهمیت زبان مادری چرخید و روانشناس، نویسنده و کسانی که برای ارائەی سخنان خود به بالای سن رفتند همگی اهمیت این موضوع را بیان کردند و از همسان سازی زبان و اینکه یک زبان و لهجە را زبان معیار قرار دهیم ابراز نگرانی کردند و نوشتن به گویش اردلان را مانند هر یک از گویش‌های دیگر کوردی ضروری دانستند.