راه مقابلهی زنان افغانستان با توحش لجام گسیختەی طالبان در گرو سازمانیابی و همبستگی منطقهایی است!
پلاتفورم دموکراتیک فراملیتی زنان در جهت حمایت از زنان افغانستان بیانیە صادر کرد.
مرکز خبر-
متن بیانیە بدین شرح است:
''راه مقابلهی زنان افغانستان با توحش لجام گسیختەی طالبان در گرو سازمانیابی و همبستگی منطقهایی است!
سقوط سریع افغانستان به دست طالبان در طول تنها یک هفته، بدون مقاومت دولت پوشالی اشرف غنی و بەدور از دخالت دادن مردم افغانستان رسوایی دیگری برای کشورهای امپریالیستی بەویژه آمریکا و فاجعهایی برای جامعهی بشری است.
حدود ۲۰ سال پیش آمریکا و متحدان آن در ناتو برای تامین منافعشان به نام دموکراسی به افغاستان حمله کردند و حکومت طالبان را بەطور تاکتیکی سرنگون کردند. استقرار نیروهای آمریکایی در طی این دو دهه درجهایی از بیحقوقی و عمق فاجعهایی که زنان افغانستانی با آن گریبانگیر بودند نکاست.
حضور اشغالگران آمریکایی و ناتو و معاملات آشکار و نهان آنان با جناحهای رقیب، گسترش جنگ و خشونت و از بین بردن بنیانهای اقتصادی، اجتماعی، بهداشتی، آموزشی و رفاهی جامعه در طول جنگهای سه دههی گذشته، افغانستان را سالها به عقب برگرداند.
ماحصل جنگ و وجود نیروهای اشغالگر بیشتر از همه زندگی میلیونها زن افغانستان را به تباهی کشاند. مناسبات عقب مانده، ارتجاعی و ضد زن، متحجرعصر بربریت حاکم، زنان را مورد ستم جنسیتی، تبعیض، سرکوب خشن، تجاوز و حذف فیزیکی قرار داد و زندگی نیمی از جمعیت افغانستان یعنی زنان را به تباهی کشانده است.
سیمای واقعی جامعهی افغانستان سیمای زنانی است که در این کشور نه فقط از جانب ملا و کدخدا و آقا و ریش سفید محل و کشوری بلکه از جانب برادر و پدر و شوهر خود همواره تحقیر، سرکوب و تبعید و خانهنشین میشوند. گوش و دماغشان را میبرند. صورتهایشان را با اسید میسوزانند. دختران خردسال که اغلب با وحشیانهترین شیوه ممکن و بدون اطلاع و اجازهی خود آنان به تملک مردان در میآیند.
امروز با حملهی وحشیانهی طالبان بر شهرهای افغانستان و ایجاد رعب و وحشت، همگان بەخوبی متوجه شدند که در ورای ادعاهای دهان پرکن دموکراسیخواهی و ژستهای غلطانداز مدنیت چگونه اشغالگران و بەویژه آمریکا از یک طرف با توپ و تانک و هواپیما و از طرفی با باز گذاشتن دست متحجرین مذهبی زندگی تودههای مردم را به تباهی کشیدهاند. آمریکا که بازندهی واقعی در این کشور بود، قبل از ترک نیروهای اشغالگرش طبق سیاستهای کثیف سلطهگرانهاش طی دو سال گذشته مذاکرات مستمر پشت پرده با طالبان تحت نام مذاکرات دوحهی طالبان را قبل از ترک نیروهایش به نیابت خود برگزید.
ترک نیروهای آمریکایی و ناتو و بر سرکار آمدن توحش و بربریتی همچون طالبان قطعا پیامدهای فاجعهآمیزی برای زنان که نیمی از جمعیت افغانستان را شامل میشوند بەهمراه خواهد داشت، که منجر به محروم شدن آنها از روابط اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، تحصیلی و انزوای کامل خواهد بود. از طرف دیگر نیروهای طالبان با در اختیار و بردگی قرار دادن دختران جوان و تصرف آنها بەزور زنان را مورد تجاوز و شکنجه و انواع و اقسام خشونتها قرار میدهند.
منطقهی خاورمیانه بهدلیل منابع غنی زیرزمینی و نفت و فرآوردههای آن برای دول امپریالیستی حائز اهمیت است. کشمکش بین این دول از آمریکا، روسیه، چین و اروپا و کانادا گرفته و سر تقسیم دوبارهی جهان بین خود منجر به جنگ و سیاستهای بەشدت خصمانه در این منطقه شده، که بیشترین آسیب نصیب مردمان این منطقه بەویژه زنان و کودکان شده است.
در چند سال گذشته در اعتراض به حکومتهای بنیاد گرای اسلامی جنبشهای بهار عرب در منطقه رخ داد. مقاومت این جنبشها هر چند مدت کوتاهی دوام آورد اما دستاوردهای گرانبهایی از خود بەجای گذاشت. از سوی دیگر، در تهاجم داعش در خاورمیانه و حمله به کوردستان سوریه زنان کوبانی همراه با مردان در یک مبارزه سازمانیافته و شورایی داعش را به شکل مفتضحانهایی شکست دادند. این حرکت در جهانی که در سیطرهی سرمایهداری است، همچون ستارهایی درخشید و ارزشهای گرانبهایی از نظر مبارزاتی در تاریخ ثبت نمود. ایران کشور همجوار افغانستان بهعلت مبارزات جنبشهای اجتماعی در داخل و به ستوه آمدن مردم از حکومت ننگین و طالبانگونهی جمهوری اسلامی، علیرغم سرکوبهای شدید مبارزات در اشکال اعتصابات و اعتراضات در جامعه در جریان است. از سوی دیگر، ترکیه با حاکمیت ارتجاعی اردوغان و سیاستهای بەغایت وحشیگرانهاش در مقابل کوردهای ترکیه و مردم معترض همیشه صحنهی اعتراضات و مبارزات بر علیه این حکومت فاشیستی بوده است. ترس از همهگیرشدن این مبارزات و همبستگی منطقهایی، دولتهای امپریالیستی را ناگریز به گماردن فاشیستیترین حکومتها مینماید.
سر کارآمدن طالبان و مذاکرات روتین آنها با حکومت ایران، امیدی در دل جمهوری اسلامی که پایههایش سست شده است را زنده نموده است که از طریق همکاری با طالبان تقویت شود. تمام این نیروها و دولتهای ارتجاعی از جمله ایران، پاکستان، ترکیه وعربستان سعودی درمنطقه فصل مشترک سیاستهایشان برعلیه زنان و به برده کشیدن هر چه بیشتر آنها است.
اینبار طالبان همچون جمهوری اسلامی با وعده و وعیدهای دروغین، همچون ایجاد صلح و برپا نمودن یک حکومت اسلامی عادلانه به میدان آمده است، از خبرنگاران، نیروهای مدنی و ترقیخواه و.... دعوت نموده که برگردند و یا در مملکت هستند خود را معرفی کنند، امنیت آنها تامین خواهد شد. دقیقا دامی که جمهوری اسلامی در سال ۵۷ گسترد، که منجر به زندانی شدن، ترور، شکنجه و قتلعامهای وسیعی شد. ماهیت متحجر و فاشیست دار و دستههای اسلامی چه بەشکل حکومت جمهوری اسلامی، طالبان، داعش، القاعده و اردوغان باشد مثل هم است، که ماحصل آن سرکوبهای شدید، اعدام، قتلعام، بریدن دست و گوش و سنگسار و شکنجههای قرون وسطایی و به عقب بردن این جوامع به صدها سال است، نباید توهمی به هیچکدام داشت.
آمدن دوبارهی طالبان بر سر کار و به بند کشیدن مردم افغانستان و بەخصوص زنان نیازمند یک مبارزه و اعتراضات وسیع و سراسری میباشد. امروز ما شاهد حرکتهایی از طرف مردم و زنان در افغانستان بودیم. به این امید جرقهایی باشد در منطقه که همبستگی سراسری با جنبش زنان افغانستان شکل بگیرد و از حمایتهای جنبش جهانی زنان برخوردار شوند. زنان افغانستان امروز در سازمانیابی خود بر علیه طالبان باید زنان کوبانی را الگوی خود قرار دهند که داعش را شکست دادند.
ما پلاتفرم دموکراتیک فرا ملیتی زنان ضمن محکوم نمودن این توحشی که بر افغانستان سایه افکنده، و بیشتر از هر قشری زنان را در معرض خطر و خشونت قرار دادند، همبستگی خود را با مبارزهی شما زنان افغانستان اعلام نموده و رهایی شما را رهایی خود دانسته، خود را در سازمان دادن با شما و افشای این جنایت در سطح محلی و بینالمللی سهیم میدانیم.
به امید یک سازمانیابی منطقهایی بر علیه ارتجاع تا دندان مسلح
آگوست ٢٠-٨-٢٠٢١
پلاتفرم دموکراتیک فرا ملیتی زنان