قطعنامه‌ی پایانی بازنشستگان در تجمع یک‌شنبه ۸ اسفندماه

ماه‌ها اعتراض و انتظار برای اجرای همسان‌سازی و اصلاح آن برای بازنشستگان از سوی دولت نه تنها ارزیابی نشده است، بلکه توجهی به خواسته‌های این قشر کم‌درآمد هم نمی‌شود.

ماه‌ها اعتراض و انتظار برای اجرای همسان‌سازی و اصلاح آن برای بازنشستگان از سوی دولت نه تنها ارزیابی نشده است، بلکه توجهی به خواسته‌های این قشر کم‌درآمد هم نمی‌شود.

 

مرکز خبر- به گزارش خبرگزاری زن، در طول سال‌های و در پی بحران شدید اقتصادی و تنگناهای معیشتی در ایران، اصناف و اقشار مختلف مردم ایران با برگزاری تجمعات اعتراضی خواستار برابری و اجرای همسان‌سازی هستند.

در همین راستا برخی از بازنشستگان در شهرهای مختلف ایران نیز بارها به وضعیت بد معیشتی تجمعات اعتراضی برگزار کرده‌اند. اما این اعتراضات نه تنها بی‌نتیجه مانده است و دولت برای خواسته‌های بازنشستگان اقدامی انجام نداده است، بلکه نیروهای امنیتی اقدام به ضرب و شتم و بازداشت معترضین کرده و آنان را به سکوت وامی‌دارند.

برهمین اساس تشکل‌های مستقل بازنشستگان دربی‌توجهی دولت به خواسته‌های آنان قطع‌نامه‌ای را صادر کردند.

 

متن قطع‌نامه بدین صورت می‌باشد؛

سال ۱۴۰۰ در حال تمام شدن می‌باشد ولی زندگی نابسامان بازنشستگان بیش از پیش بر مدار فقر، تنگدستی، ناامنی وبی‌خانمانی در حال چرخیدن است.

در حالی‌که از یک سو رانت و فساد و اختلاس‌های کلان و پی در پی مسئولان هر روز در حال افزایش بیکران می‌باشد، در سوی دیگر، ما بازنشستگان قرار گرفته‌ایم که علیرغم تجمعات مکرر و همصدا با همه‌ی معترضان از کارگر گرفته تا معلم، از پرستار تا مالباخته، در هر گوشه‌ای از این جامعه ثروتهای غارت شده‌ی خود  را طلب می‌نماییم.

شما تمامی منابع مالی و اقتصادی صندوق‌های بازنشستگی و سازمان تامین اجتماعی که متعلق به بازنشستگان می‌باشد و در سنوات اشتغال برای پشتوانه دوران بازنشستگی ذخیره کرده‌اند را با اتکا بر قدرت سیاسی و قلدرمنشانه در مالکیت و تصرف خود در آورده‌اید و کاخ‌های ظلم خود را بر ویرانه‌های زندگی ما بنا نهاده‌اید.

قدرت متحد کارگران، معلمان، بازنشستگان و سایر زحمتکشان، پتانسیل بالقوه‌ای است که  خشم و نفرت و بیزاری از شرایط فلاکت‌بار موجود را در خود نهفته دارد و هیچ قدرتی یارای مقاومت در مقابل آن را ندارد.

 طبق فراخوان ۳۱ تشکل مستقل بازنشستگان، بار دیگر در یکشنبه‌ای که روز اعتراض ماست، در بستر خیابان بە هم می‌پیوندیم تا خواب و آرامش کسانی که با تسخیر قدرت، ثروت عمومی را در اختیار گرفته و بی‌محابا همچون غنایم جنگی بین خود تقسیم می‌کنند را بر هم زده و هشدار می‌دهیم که ما بیداریم و تا رفع تبعیض و دستیابی به زندگی مناسب و بی‌دغدغه، آرام نخواهیم گرفت و بر همین اساس بخشی از‌خواستەهای مهم و فوری خود را اعلام می‌کنیم :

-تعیین مزد بر مبنای هزینه‌های واقعی زندگی که متناسب با هزینه‌ی واقعی سبد معیشت خانوار و افزایش آن طبق تورم واقعی جامعه باشد.

-تامین بیمه‌ی درمانی کارآمد و رایگان طبق ماده‌ی ۵۴ قانون تامین اجتماعی (قانون الزام) و انحلال بازار بیمه تکمیلی.

-دریافتی مستمری بگیران از جمله بازماندگان و از کارافتادگان نباید کمتر از حداقل مزد پیشنهادی تشکل‌های مستقل کارگری و بازنشستگان باشد.

-پرداخت فوری دیون دولت ، بالغ بر ۴۰۰ هزار میلیارد تومان به صندوق تامین اجتماعی.

-کوتاه نمودن دست دولت بر صندوقی که دولتی نیست و تمام اموالش متعلق به بازنشستگان می‌باشد.

-اجرای همسان‌سازی کامل حقوق بازنشستگان.

-احتساب سابقه ارفاقی مشاغل سخت و زیان آور همچون سابقه استحقاقی در متناسب‌سازی حقوق سال ۹۹ بازنشستگان و پرداخت معوقه‌ی آن.

-مدیریت و نظارت بر صندوق‌های بازنشستگی و سازمان تامین اجتماعی توسط نمایندگان منتخب و مستقل بازنشستگان.

-پرداخت یکسان عیدی کارگری اعم از شاغل و بازنشسته بمیزان دوماه حقوق.

-آزادی بی قید و شرط تمامی فعالان بویژه آقای اسماعیل گرامی.

تشکل‌های مستقل بازنشستگان کشوراسفندماه  ۱۴۰۰