قتل شلیر رسولی؛ نمادی از قوانین زن‌ستیز و مردسالار جمهوری اسلامی
شلیر رسولی، زن ۳۶ ساله‌ی اهل مریوان است که یک سال پیش هنگام دفاع از خود در برابر تجاوز یکی از همسایگان ، خود را از پنجره‌ی طبقه‌ی دوم یک ساختمان به بیرون پرتاب کرده و جان خود را از دست داد و فرد متجاوز نیز در دادگاه جمهوری اسلامی به قتل غیرعمد محکوم شد.
مرکز خبر- امروز جمعه ١٧ شهریورماه، یک سال از قتل شلیر رسولی ۳۶ ساله، اهل مریوان و مادر دو کودک که در جریان درگیری با فردی که قصد تجاوز به وی را داشت، خود را از طبقه‌ی دوم یک ساختمان به پایین پرتاب کرد، می‌گذرد.
ساعت ٢ بامداد روز شنبه (١٢ شهریورماه ۱۴۰۱) گوران قادری فرزند قاسم اهل روستای نسل از توابع سروآباد و ساکن مریوان، به بهانه‌ی بیماری و ناراحتی همسر باردارش، از شلیر رسولی ٣۶ ساله درخواست کمک می‌کند و او را به منزل خود می‌برد. شلیر که متوجه خالی بودن خانه و نیت سوء او می‌شود، خود را از پنجره‌ی طبقه‌ی دوم به پایین پرتاب کردە و به کما می‌رود. او برای مراقبت به بیمارستان کوثر سنه منتقل می‌شود و ظهر روز پنج‌شنبه ١٧ شهریورماه (حوالی ساعت ١٢:٣٠) جان خود را از دست می‌دهد.
قتل این زن جوان واکنش‌های متعددی به همراه داشت و پس از آن فعالین زن در مریوان مقابل دادگاه این شهر تجمع کرده و خواهان ایجاد قوانین حمایتی از زنان شدند.
انسیه خزعلی، معاون ابراهیم رئیسی در امور زنان و خانواده، به جای محکوم کردن تجاوز به زنان و وادار کردن دولت به تصویب قوانین حمایتی از زنان، خودکشی شلیر رسولی و هزاران زن دیگر همانند شلیرها را که نتیجه‌ی قوانین ناکارآمد و زن‌ستیز و مردسالارانه‌ی رژیم جمهوری اسلامی است را اقدامی در راستای «زنانگی و پاکدامنی» خواند.
پس از گذشت نزدیک به یک سال از قتل شلیر رسولی، متهم این پرونده(گوران قادری) روز پنج‌شنبه ١٩مردادماه ۱۴۰۲ ، دادستانی مریوان اعلام کرد که متهم پرونده به قتل غیرعمد محکوم شده و این حکم با اعتراض اولیای دم روبرو و جهت بررسی مجدد به دیوان عالی ایران ارسال شد.
تحمیل آپارتاید جنسی، فقر و فرودستی نهادینه در قوانین و عرف و سنن عقب‌مانده در خانواده و جامعه مردان شرور و قلدر را به این باور واهی رسانده که زن موجودی ضعیف، بی‌اراده و تسلیم‌پذیر در مقابل خواست‌های آنان بودە و باید تمکین کنند.
شلیر رسولی نه اولین قربانی خشونت است و نه آخرین آن است. در سایه‌ی حکومت ضد زن اسلامی زنان هر روزه به بهانه‌ای مورد تحقیر و بی‌حرمتی قرار می‌گیرند و جانشان گرفته می‌شود. سهم شلیر پرتاب از پنجره به کف خیابان، سهم رومینا داس، سهم ژینا ضرب‌وشتم و مرگ، سهم مونا چاقو و شعله‌های آتش، طناب‌دار و اعدام در کوچه‌ی محل زندگی! تکرار تراژدی بر همین روند ادامه دارد.
با آنکە یکسال از مرگ شلیر رسولی می‌گذرد و با وجود اعتراضات گستردە بە خشونت علیە زنان در ایران اما قاتل و عامل مرگ شلیر آن حکم کە شایستەی وی است را دریافت نکردە و این خود دال بر قوانین زن‌ستیز جمهوری اسلامی است کە همچنان حقوق زنان را نقض و مردسالاری را تشدید می‌كند، اما مبارزات زنان و آزادیخواهان نیز علیە این آپارتاید جنسیتی همچنان ادامە دارد و بعد از مرگ شلیر، سپس ژینا امینی و آغاز انقلاب زن زندگی آزادی این مبارزات با اشکال گوناگون پایەهای حکومت استبدادی را متزلزل کردە است.