پیام رقیه صادقی به مناسبت ۲۵ نوامبر: «نه به خشونت علیه زنان! نه به سرکوب و تبعیض!»
رقیه صادقی در روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان می‌گوید: «زنان افغانستان در زندان‌های خانگی طالبان گرفتارند؛ زنان افغانستان باید از حق و حقوق انسانی خود برخوردار شوند، چرا که این تنها راه برای ساختن جامعه‌ای انسانی و عادلانه است.»
بهاران لهیب
افغانستان- در روز ۲۵ نوامبر، که به عنوان روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان شناخته می‌شود، زنان در اقصی نقاط جهان صدای خود را بلند کرده‌اند تا حقوق خود و دیگر زنان که حقوقشان نادیده گرفته می‌شود، به دست آورند. این روز برای آن است که به خشونت‌هایی که علیه زنان در جوامع مختلف اعمال می‌شود، پایان داده شود. زنان در سرتاسر دنیا به پا خاسته‌اند تا خواسته‌های مشروع خود را مطرح کنند و برای حقوق انسانی‌شان مبارزه کنند. اما متأسفانه، در برخی از کشورها، نظیر افغانستان، زنان همچنان در زیر بار ظلم، تبعیض و لت و کوب قرار دارند و در شرایطی به سر می‌برند که به هیچ وجه شایسته آن نیستند.
در افغانستان، زنان نه تنها از حقوق ابتدایی خود محروم‌اند، بلکه در بسیاری از موارد، مانند خرید و فروش انسان‌ها، ازدواج‌های اجباری، و خشونت‌های فزاینده خانگی، قربانی می‌شوند. آنان مجبورند در شرایطی پر از رنج و فقر زندگی کنند؛ جایی که نه تنها از دسترسی به خدمات صحی و آموزشی محروم‌اند، بلکه در برابر خشونت‌های جسمی و روحی روزانه قرار دارند. این زنان، تحت فشارهای اجتماعی و فرهنگی، به گونه‌ای زندگی می‌کنند که گویا هیچ حقی ندارند و تنها موجوداتی هستند که در معرض بهره‌برداری و سوءاستفاده قرار دارند.
در حالی که در بسیاری از نقاط جهان، تحولات و پیشرفت‌هایی در جهت تحقق حقوق زنان به وقوع پیوسته است، اما در افغانستان این تحولات حتی در حد ابتدایی‌ترین اقدامات نیز دیده نمی‌شود. از سال‌ها پیش، اقدامات واقعی و بنیادی برای بهبود وضعیت حقوق زنان در این کشور انجام نشده است. در واقع، در برابر این همه مشکلات و معضلات، هیچ اراده‌ای برای تغییر وجود نداشته است. با روی کار آمدن طالبان، وضعیت زنان در افغانستان روز به روز بدتر شده است. طالبان نه تنها در سرکوب حقوق زنان بلکه در ترویج خشونت‌های مختلف علیه آنان نیز دست به اقدامات بی‌رحمانه و تکراری زده‌اند.
به مناسبت روز جهانی محو خشونت علیه زنان، رقیه صادقی، یکی از فعالان برجسته حقوق زنان و خبرنگار افغان، پیامی برای جهانیان ارسال کرده است. او در این پیام تأکید می‌کند که در حالی که زنان در کشورهای دیگر برای دستیابی به حقوق خود در حال مبارزه هستند، زنان افغان هنوز در زیر سلطه طالبان، روزگار می‌گذرانند. رقیه صادقی در این پیام خود می‌گوید: «امروز ۲۵ نوامبر، روز جهانی محو خشونت علیه زنان است. اما در افغانستان، متأسفانه، ما این روز را در حالی گرامی می‌داریم که زنان در این کشور از سوی طالبان به زندان‌های خانگی محکوم شده‌اند. آن‌ها از بسیاری از حقوق ابتدایی خود، از جمله حق تحصیل، کار، و حتی رفتن به پارک‌ها و ورزشگاه‌ها محروم شده‌اند.»
او ادامه می‌دهد: «از زمانی که طالبان بار دیگر در افغانستان حاکم شده‌اند، وضعیت زنان به شدت وخیم‌تر شده است. آمار خودکشی‌ها، قتل‌های مرموز، ازدواج‌های اجباری و خشونت‌های جسمی و روحی علیه زنان به شدت افزایش یافته است. زنان از تمامی حقوق اولیه خود محروم شده‌اند و در حقیقت، به موجوداتی بدون حقوق انسانی تبدیل شده‌اند که در یک دایره بسته از خشونت و تبعیض محصور شده‌اند.»
در این راستا، رقیه صادقی در پیام خود به جامعه جهانی و سازمان ملل متحد می‌گوید: «پیام من به جهانیان این است که باید آپارتاید جنسیتی در افغانستان را به رسمیت بشناسند و در برابر آن ایستاده شوند. باید به زنان افغان اجازه داده شود تا آزادانه زندگی کنند، بدون ترس از تهدیدات طالبان و دیگر گروه‌های خشونت‌طلب. تنها در صورتی که زنان افغانستان بتوانند در آزادی زندگی کنند، می‌توانند درخششی دوباره برای خود و جامعه‌شان ایجاد کنند.»
در پایان، رقیه صادقی با صدای بلند و قاطعانه می‌گوید: «نه به خشونت علیه زنان! نه به سرکوب و تبعیض! زنان افغانستان باید از حق و حقوق انسانی خود برخوردار شوند، چرا که این تنها راه برای ساختن جامعه‌ای انسانی و عادلانه است.»
این پیام رقیه صادقی نه تنها فریادی از درد و رنج زنان افغان است، بلکه صدای تمام زنانی است که در سراسر جهان در برابر خشونت و تبعیض مقاومت می‌کنند و خواستار تغییرات بنیادی و عدالت اجتماعی هستند. این پیام باید نوری باشد بر مسیر آینده‌ای روشن که در آن زنان در همه جا از آزادی، برابری و عزت برخوردار باشند.