«پناهنده‌های ایرانی در ترکیه فراموش شدەاند»
لیلا راوند زندانی سیاسی سابق و پناهنده سیاسی در ترکیه در خصوص رد مصاحبە پذیرش پناهندگی میگوید: سازمان ملل یک سازمان تئوری است کە تنها شعار می‌دهد و خواهان مدافع حقوق انسانها، کودکان و زنان نیست.
شهلا محمدی
مرکز خبر- پناهندەهای سیاسی در کشور ترکیە در ماەها اخیر بە شدت تحت فشار قرار گرفتەاند و بسیاری از آنان یا پاسخ رد گرفتە و یا بدون دلیل بە کمپ دیپورتی‌ها منتقل می‌شوند. در جدیدترین مورد نیز خانوادە لیلا راوند پاسخ رد گرفتەاند و تهدید شدەاند کە طی ١٠ دیپورت خواهند شد.
در گفت‌وگو با لیلا راوند، زندانی سیاسی سابق و پناهنده سیاسی در ترکیه کە به همراه همسرش رحیم الیاسی، با خطر دیپورت مواجه هستند، مشکلات پناهندگان در ترکیە و عدم حمایت سازمان ملل از آنها را مورد ارزیابی قرار دادیم.
«مهاجران دیگر ملیت‌‌ها را بە کشور سوم می‌فرستند»
لیلا راوند در بخش نخست سخنانش با اشارە بە رد مصاحبە پذیرش پناهندگی و مهلت دە روزە دیپورت بە ایران، اظهار داشت: از اوایل ۲٠۱۴ وارد ترکیه شدم و ثبت یو.ان شدم و از ۲۰۱۵ قبولی سازمان ملل را دارم، در سال ۲۰۱۶ پرونده من بە بخش کشوری رفت و مصاحبه کشوری گرفتم ولی متأسفانه از سال ۲۰۱۸ به بعد تمام پرونده پناهنده‌های ایرانی و عراقی و سایر کشورها به اداره مهاجرت ترکیه واگذار شد و در طی این چند سال ما بارها توسط ادارە مهاجرت دولت ترکیه مصاحبه شدیم اما هیچ جوابی دریافت نکردیم. در هفته گذشته ۲۳اکتبر پس از مراجعه به دفتر ادارە مهاجرت، متوجە شدیم به آنها اطلاع داده‌اند کە مصاحبه پذیرش پناهندگی‌مان رد شدە و تنها دە روز برای اعتراض مهلت داریم در غیر این صورت به ایران دیپورت خواهیم شدم برای همین ما مجبور شدیم نامه دیپورتی را امضا کنیم تا زمان را برای اعتراض از دست ندهیم.
وی با اشارە بە اینکە بە مدت ۴۵ روز همراه دختر یک ساله‌اش در اداره اطلاعات سنە و رجایی‌شهر تحت سخت‌ترین شکنجەها بودە و حتی به ۴ سال حبس تعلیقی محکوم شدە، گفت: ما فعالیت‌های حقوق بشری داریم ولی متأسفانه اداره مهاجرت به ما ردی دادە است و می‌گویند شما دیپورت هستید، این نشان می‌دهد سازمان ملل تنها یک سازمان تئوری است کە فقط شعار می‌دهد و خواهان مدافع حقوق انسانها و حقوق کودکان و زنان نیست ما بە امید سازمان ملل که شعارش دفاع از حقوق انسان‌هایی است که به هر دلیلی خاک خودشان را ترک کردند بە اینجا آمدیم که حامی ما باشد که متأسفانه حامی نبوده و نیست و نخواهد بود چون من عملا چیزی از این سازمان ندیدم.
لیلا راوند با ارائەی برگەهایی مبنی بر پذیرش آنها طی مصاحبە با سازمان ملل میگوید: براساس این برگەها در سازمان ملل طی مصاحبه‌ای کە انجام دادیم ما را پذیرفتەاند، اما اداره مهاجرت به من جواب رد دادە است، ما از نظر روحی در شرایط بدی قرار داریم، چون این یک ناعدالتی است. در این شرایط پناهنده‌های ایرانی در ترکیه فراموش شدەاند، سازمان ملل مهاجران ملیت‌های دیگر را بە کشور سوم می‌فرستد ولی متأسفانه ایرانی‌ها هیچ شانسی ندارند اینجا، پرونده خیلی از پناهندەها در ترکیه بسته شده و هیچ کسی هم دلیل آن را نمی‌داند.
«با وجود اعدام، شکنجە و زندان، ایران را کشوری امن می‌دانند»
وی با اشارە بە فشار بر پناهندگان ایرانی در ترکیە و اعتصاباتی کە در چند سال اخیر مقابل سازمان ملل کردە و عدم توجە این سازمان بە خواستەاش، ادامە داد: آنها با بیان اینکە جنگی در ایران روی ندادە، ایران را یک کشور امن و آرام می‌دانند، این در حالی است کە سالیانە آمار اعدام، شکنجە و بازداشت در ایران از سایر کشور های دیگر بالاتر است و طی این چند سال اخیر هزاران جوان قتل عام، شکنجه شدە و خیلی‌ها اعضای بدنشان از جملە چشم‌هایشان را از دست دادند و همەی جهان شاهد است و خبرهای مربوط بە ایران را دنبال می‌كند.
لیلا راوند با تأكید بر جنبش «ژن ژیان ئازادی» و حضور چشمگیر زنان در انقلاب سال گذشتە گفت: فشاری که روی پناهنده‌های ایرانی در ترکیه است چه سیاسی و چه غیر سیاسی خواستە جمهوری اسلامی ایران است، ، فشاری که روی عزیزان ما که در ایران است و می‌خواهد در ترکیه و در سایر کشورهای دیگر اجرا کند. من همەی این فشارها را جدا از سازمان ملل از چشم جمهوری اسلامی می‌بینم. از تمام سازمان ها نهادهای حقوق بشری خواستەام این است که کمک کنند هر چه زودتر از کشور ترکیه خارج شویم و بچه‌های من در کشوری امن و آرام زندگی کنند.
وی در ادامە اظهار کرد: بارها با سازمان ملل مکاتبە کردیم ایمیل فرستادیم نامه‌نگاری کردیم ولی متأسفانه تنها جوابی که به ما دادند گفتند باید صبر کنید، همیشه شعارشان این بود شما پرونده‌تان در بخش خیلی خوبی است، شما خوش شانس هستید. ولی بچه‌های سوری و افغانستانی جنگ‌زدە هستند و در اولویت می‌باشند تنها جوابی که به ما می‌دهند همین است.
«صدای من و خانوادەام باشند»
وی میگوید: با وجود این همه مدارک و اسناد و چند تا از هم بندی‌های همسرم در ایران کە رابطه مشترک داشتند در مصاحبه‌هایشان در مورد زندان و هم بندی‌هایشان، مجازات‌‌های سنگین و حکم‌‌های طولانی صحبت کردند باز هم بە ما جواب منفی دادند.
لیلا راوند در خصوص شکایت و خرید زمان برای عدم دیپورت بە ایران گفت: نهادها و سازمان‌ها ابراز همدردی کردە ولی هنوز جوابی نگرفتیم و من وکیل گرفتم وکیلم اعتراض کرد و آن را روی پرونده گذاشتیم صرف اینکه زمان بخریم چون در ترکیه سازمان ملل چند تا شعبه دیگر هم دارد و در حد مشاوره من با ایشان تماس گرفتم و گفتند ما فقط در حد مشاوره می‌توانیم به شما کمک کنیم. شما را راهنمایی کنیم که چه کاری انجام دهید وگرنه ما این قدرت را نداریم کە دخالت کنیم.
لیلا راوند در پایان سخنان خود با امید بە این که اتفاقات خوبی برای پناهندگان بیفتد و تمام مردم ایران هم علیە جمهوری اسلامی متحد شوند و نظام حاکم را از ریشە درآورند گفت: تنها خواستەام این است صدای من و خانواده‌ام باشند، دوستان فعالان و نهادها کاری کنند که من به کشور امنی پناه داده شوم.