پایان روز نخست کنفرانس ژن، ژیان، ئازادی
کنفرانس ژن ژیان ئازادی، با پیشگامی جامعە زنان آزاد شرق کوردستان- کژار و با حمایت زنان ملیتهای تحت ستم با حضور دەها زن فیمینیست، آکادمسین و فعالین سیاسی و مدنی آغاز بە کار کرد. روز نخست کنفرانس با سخنرانی پنلیستهای پنل نخست و دوم بە پایان رسید.
مرکز خبر – کنفرانس ژن ژیان ئازادی کە با حضور دەها زن از ملیتهای تحت ستم ایران، در استکهلم سوئد برگزار شد، بە فعالیتهای نخستین روز خود پایان داد. فردا یکشنبە ٢١ ژانیە دومین روز کنفرانس ادامە خواهد داشت.
کنفرانس ژن ژیان ئازادی، با پیشگامی جامعە زنان آزاد شرق کوردستان- کژار و با حمایت زنان ملیتهای تحت ستم با حضور دەها زن فیمینیست، آکادمسین و فعالین سیاسی و مدنی آغاز بە کار کرد.
سخنرانی افتتاحیە کنفرانس توسط مریم فتحی عضو مدیریت کژار در اروپا قرائت شد و پیام رئیس مشترک کودار، گولان فهیم نیز از طریق سنوزیون بە نمایش درآمد.
سیتینا بانگز هنرمند و کنشگر سوئدی در جریان مراسم افتتاحیە کنفرانس آهنگ «هەڤال سارا» را کە برای شهید سکینە جانسز، از پیشاهنگان جنبش آزادی زن سرودە بود، اجرا کرد.
سپس پنل نخست کنفرانس با نام «جستجوی حقیقت زنان در تاریخ ایران و روژهلات کوردستان» با سخنرانی هریک از فریبا بلوچ، شهین نوایی، شهرە قنبری، شهرزاد ارشدی و هایدە درآگاهی و با مدراتوری شیوا قلوزی برگزار شد.
شهین نوایی، استاد سابق دانشگاه تهران، بە عنوان اولین سخنران پنل اول، بە تاریخ جنبش زنان در ایران پرداخت.
شهرە قنبری هنرمند و زندانی سیاسی سابق با توجە تجربە دوران حبس خود، دربارە وضعیت ویژە زنان در زندانهای جمهوری اسلامی سخن گفت. وی ضمن اشارە بە روایتهایی از دوران زندانیبودنش در دهە ١٣۶٠ شمسی، از ستمها و آزارهایی کە زنان زندانی سیاسی صرفا بە خاطر زن بودنشان متحمل میشوند، گفت.
هایدە درآگاهی فعال سیاسی و فمینیست یکی دیگر از سخنرانان پنل اول کنفرانس ژن، ژیان، ئازادی در استکهلم، روایت خود از برگزاری مراسم هشت مارس در سال ١٣۵٧، حملە گروههای حزباللهی و چماق بەدست بە تجمعات زنان در آن مقطع را بازگویی کرد. وی افزود: در آن مقطع، آگاهی فمینیستی، حتی در درون جنبش چپ وجود نداشت یا بسیار ضعیف بود و بە همین خاطر اعتراضات زنان علیە تحمیل حجاب چندان مورد توجە قرار نگرفت.
هایدە درآگاهی ضمن انتقاد از جنبش چپ ایرانی در آن دوران افزود: هرچند چپ ایرانی مذهبی نبود، اما در بسیاری از آثار روشنفکران چپ کە قبل از انقلاب ۵٧ نوشتە شدە بود، نیز وجە زنان یا غایب بود یا همان وجە سنتی بود.
وی ضمن اشارە بە جنبش زنان دیاسپورا افزود: نبودن زنان در قدرت سیاسی عارضە نبود برابری در سطوح مخلتف جامعە است نە علت آن.
فریبا بلوچ در سخنان خود با اشارە بە دردهای مشترک زنان ملیتهای تحت ستم کە با آغاز دولت_ملتها آغاز شدە است، بە درد مشترک بلوچهای پاکستان و ایران پرداخت کە از صد سال پیش و با تقسیم شدن بلوچستان آغاز شدە است. وی ضمن حمایت از جنبش خلق بلوچ در پاکستان سخنانش را با نام و یاد زنان و کودکان جانباختە بلوچ در حملات اخیر ایران و پاکستان و نیز زنان پیشاهنگ بلوچستان شرقی کە راهپیمایی بزرگ این روزها علیە حکومت پاکستان هستند، آغاز کرد.
فریبا بلوچ در ادامە سخنانش، بە ماهو بلوچ دختر ١۵ بلوچ اشارە کرد کە بە گفتە او در یک سال و نیم گذشتە با شجاعت خود باعث شکستن کلیشەهایی شد کە سالها در مورد زنان بلوچ وجود داشت. وی سپس، از این منظر بە نقش و حضور تاریخی زنان بلوچ در جامعە بلوچستان پرداخت.
شهرزاد ارشدی فمینسیت، سوسیالیت و عکاس، بە عنوان آخرین پنلیست پنل اول کنفرانس، دربارە روایتهایی کە در جریان سفرهای خود بە کوهستانهای کوردستان، در مورد زنان مبارز کورد گردآوری کردە، صحبت کرد.
پنل دوم با نام «تحلیل جامعە شناختی خیزش "ژن ژیان ئازادی" کە راه را بر انقلاب زنان هموار کرد» و با سخنرانی سمیە رستم پوور، رها سابت سروستانی، سوزان کریمی، ندا هوشنگ و سارا افراسیابی و همچنین با مدراتوری روژین موکریان برگزار شد.
هر کدام از سخنرانان ضمن ارائە تحقیقات ارزشمندی کە در حوزە زنان و بە ویژە خیزش انقلابی یک سال اخیر انجام دادە بودند تجربەهای زیستی خود را در جریان انقلاب بازگو کردند.
سخنرانان پنل دوم بە رابطە فیمنیست مرکز و حاشیە و تغییراتی کە در طول یک سال گذشتە انجام شدە پرداختند و ضمن انتقاد از فیمنیسم مرکزگرا خواهان دیدە شدن خواستهای زنان اتنیکهای بە حاشیە راندە شدە ایران شدند.