مرکز خبر- بعد از مرگ حکومتی ژینا امینی و انتشار خبرهای وی توسط نیلوفر حامدی و الهە محمدی و بازداشت آنان کە وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاە در بیانیەای آنها را مأموران آموزش‌‌دیدەی کشورهای خارجی برشمردند، بیش از ٣٠٠ هنرمند، نویسندە و کنشگر مدنی بیانیەای را در محکومیت بازداشت قهری این دو روزنامەنگار و دیگر زندانیان منتشر کردە و خواستار پایان دادن «بە دستگیری و برخورد با روشنفکران، نویسندگان و روزنامەنگاران» شدند.

 

متن کامل بیانیە بە شرح زیر است:

«در چند روز اخیر، همراه با شدت‌گرفتن اعتراضات مسالمت‌آمیز و حق‌طلبانه‌ی مردم ایران به فقر، فساد سیستماتیک، و قوانین ضد زن، موج دستگیری‌های خودسرانه و بی‌دلیل از سوی نهادهای امنیتی بالا گرفته‌ است. از زمان شروع اعتراضات، بسیاری از روشنفکران، روزنامه‌نگاران و نویسندگان ایرانی یا بازداشت شده‌اند و به زندان افتاده‌اند یا با آنان برخوردهای تهدیدآمیز شده‌ است. چند تن از روزنامه‌نگاران متعهد و شناخته‌شده‌ی کشور همچون نیلوفر حامدی و الهه محمدی، تنها به خاطر انجام وظیفه‌ی ابتدائی و بدیهی روزنامه‌نگاری، یعنی انعکاس آنچه بر مهسا امینی رفته (آن‌هم در هماهنگی کامل با سردبیر روزنامه‌های مرتبط و به شهادت علنی خود این روزنامه‌ها)، مدت‌هاست گرفتار زندان شده‌اند و حال با پرونده‌سازی واضح، متهم به جاسوسی به‌عنوان عاملِ بیگانگان هستند. خطری که می‌رود تا تمامی اهل قلم را به خاطر نوشتن دربرگیرد و دستاویزی باشد برای سرکوب کور و فله‌ای هرآن‌ که می‌‌نویسد. این فهرست البته محدود به دو نام پیش‌گفته نیست و تعداد فزاینده‌ای از دیگر نویسندگان، دانشجویان، روزنامه‌نگاران، کنش‌گران و فعالان اجتماعی را نیز دربرمی‌گیرد. ولی شیوه‌ی تأکید هم‌صدای بانیان شرایط کنونی بر این دو روزنامه‌نگار مشخص و پیامدهای بحرانی این شیوه‌ی برخورد مایه‌ی نگرانی همگانی ما و انگیزه‌ی متقابل ما در تأکید بر نام این دو روزنامه‌نگار شده‌ است. این نوع دستگیری‌ها به جز ارعاب جامعه‌ی مدنی و کشتن چراغ فکر و فرهنگ و پادگانی‌کردن جامعه در نهایت نیز حاصلی جز افزایش خشم عمومی نخواهد داشت.

ما به عنوان جمعی از نویسندگان، روزنامه‌نگاران و فعالان فرهنگی، قویاً به این برخوردهای خشونت‌آمیز و سلبی معترضیم و ضمن حمایت از همه‌ی روشنفکران و نویسندگان و روزنامه‌نگاران مستقل و دلسوز کشور، از نهادهایی که شرایط پادگانی را به جامعه تحمیل می‌کنند می‌خواهیم تا هرچه زودتر دوستان و همکاران ما را از بندِ ناروا آزاد کنند. باید تأکید کنیم که سرکوب جامعه‌ی مدنی، روشن‌فکران، و دانشگاهیان هیچ سودی در بر ندارد و تنها به گسترده‌تر شدن مهاجرت و محروم‌ماندن کشور از استعدادهای درخشان منجر می‌شود. ما امضاکنندگان این نامه قویاً باور داریم برچسب‌های نخ‌نما و هزاران‌بار آزموده‌ی امنیتیِ اخیر به همکاران روزنامه‌نگارمان، نیلوفر حامدی و الهه محمدی، تحت‌عنوان عوامل سرویس‌های بیگانه و… تنها برای سرپوش‌نهادن بر اصل قضیه و در راستای پروژه‌ی دیرآشنای اتهام تراشی انجام می‌شود. به همین جهت، بارها علناً گفته‌ایم، بدون حل اساسی معضلات و بحران‌های موجود، اعتراضات مردم فرو نمی‌نشیند و آنانی که تصور می‌کنند با توسل به سیاست مشت آهنین، در را بر مطالبات برحق ملت ایران می‌بندند، تنها گره بر باد می‌زنند.

ما امضاکنندگان این نامه، وسیله‌ای جز قلم و سخن برای اعتراض به وضع موجود نداریم. بنابراین، از همه‌ی همکاران و هم‌قلمان و مردم آزادی‌خواه سراسر ایران و جهان می‌خواهیم با اعتراض به‌موقع و قاطع به این دستگیری‌ها و اتهام‌پراکنی‌ها، زمینه‌ی آزادی همکاران و دوستان در بندمان را فراهم آورند، چراکه سخت از آن سرنوشتی بیمناکیم که پیش‌برندگان این برخوردها با جرم‌انگاریِ روزنامه‌نگاری، در حال تدارک آن هستند، هم برای این دو روزنامه‌نگار مشخص، و هم برای هرکس که به‌هر نحوی در گسترش آگاهی و خطاب افکار عمومی در چنین روزهای حساس و سرنوشت‌سازی نقش و سهمی دارد.»