نوروز کوردی جوانرو؛ جشن مقاومت و پیروزی در برابر ارتجاع
علیرغم تهدیدات و موانع، نوروز جوانرود با حضور پرشور مردم و برگزاری مراسمی بی‌نظیر، نمادی از ایستادگی و حفظ هویت کوردی بود.
جوانرو- با وجود تهدیدات و موانع متعدد، نوروز جوانرو در تاریخ ۱۷ فروردین ۱۴۰۴ برگزار شد. این جشن که به دلیل تهدیدهای تندروها، ۱۷ روز دیرتر از موعد معمول برگزار شد، با حضور پرشور مردم و در کمال نظم و بدون هیچ‌گونه حاشیه‌ای برگزار گردید. علیرغم تمامی تلاش‌های گروه‌های مختلف برای ایجاد اختلال در برگزاری این مراسم، مردم جوانرو ثابت کردند که هیچ تهدیدی قادر به توقف جشن ملی‌شان نخواهد بود.
مراسم با یک دقیقه سکوت به احترام جانباختگان خیزش انقلابی «ژن ژیان ئازادی» آغاز شد. سپس سخنرانی‌هایی درباره تاریخ نوروز کوردی و قدمت آن ایراد شد. سپس شعر خوانی دو شاعر نامدار منطقه و برنامه‌های متنوع فرهنگی و هنری برگزار گردید. دف‌نوازی، خواندن هوره و سیاچمانه کوردی، حضور گروه موسیقی و اجرای بی‌نظیر آنان، روشن کردن آتش نوروزی و مراسم زیبای اسب‌سواری همگی جزو بخش‌های شاد و مهیج مراسم بودند. در نهایت، مراسم با هلپرکه و پایکوبی پایان یافت.
تهدیدها و حاشیه‌های ایجاد شده توسط اسلام‌گراها
به گفته مردم جوانرود «وهابی‌ها قصد داشتند علیه این مراسم ایستادگی کنند و به هر شکل ممکن مانع برگزاری آن شوند. آنها در تمامی نقاط شایعه پراکنی کردند که روز مراسم به آنجا خواهند آمد و درگیری ایجاد خواهند کرد». این تهدیدها، نگرانی‌هایی در مورد عدم حضور مردم در مراسم ایجاد کرده بودند که با برگزاری مراسم، برعکس این اثبات شد.
همچنین، جریان‌های سلفی و وهابی که در سال‌های اخیر با حمایت دولت و گروه‌های رادیکال اسلامی در منطقه گسترش یافته‌اند، می‌خواستند مانع ورود زنان به مراسم شوند و با ترویج ادبیات مردسالارانه، حضور آنها را در چنین مراسماتی «بیناموسی» قلمداد می‌کردند.
همزمان، برخی از ملاها و علمای دینی تندرو و گاها وابسته بە حاکمیت نیز این مراسمات را حرام و گناه قلمداد کردند و خواستار جلوگیری از حضور زنان و برگزاری مراسم بودند، اما علیرغم تمام تلاش‌های گروه‌های ارتجاعی، زنان جوانرود با حضور پررنگ و مؤثر خود در مراسم نوروز، نه تنها از تهدیدات و محدودیت‌ها هراسی نداشتند، بلکه با شجاعت و عزمی راسخ، در تمامی مراحل جشن حضور داشتند.
آنها به جای روسری، دسمال‌های کوردی بر سر داشتند و با استفاده از نمادهای کوردی، هویت فرهنگی و ملی خود را به‌طور آشکار به نمایش گذاشتند.
سمیه احمدی زنی جوانروی که در مراسم حضور داشت، دلایل حضور خود را علیرغم تهدید سلفی‌ها و وهابی‌ها اینگونه بیان کرد: «ما نوروز را نه فقط به عنوان جشن سال نو، بلکه به عنوان نماد هویت کوردی و ایستادگی در برابر فراموشی گرامی می‌داریم. تهدیدها برای ما تازگی ندارد، اما هر سال قوی‌تر و باانگیزه‌تر بازمی‌گردیم. نوروز نماد خلق کورد است و ۲۷۲۵سال است خلق کورد آتش نوروز را روشن نگه داشته تا به تمامی دشمنانش بفهماند خلق کورد هیچگاه نابود شدنی نیست. نیاکان، مادران و پدران ما در این سرزمین زیسته و هویت و سنت‌های خود را به نسل ما انتقال داده‌اند و ما نیز در این سرزمین خواهیم ماند و این رسم و سنت دیرینه را به فرزندان و نوه‌هایمان انتقال خواهیم داد تا آتش نوروز همچنان روشن بماند.»
در این مراسم، دستفروشان محلی با فروش کلانه، نان کوردی، گیاهان بهاری و زنان با فروش دسمال‌های سر کوردی و رنگارنگ، کسب و کار کوچکی برای خود راه انداخته بودند. مردم نیز با شور و اشتیاق از این محصولات استقبال می‌کردند و خرید از این دستفروشان به یک بخش مهم و دلپذیر از جشن تبدیل شده بود. این بازار کوچک نه تنها به رونق اقتصادی محلی کمک می‌کرد، بلکه فضایی شاد و زنده به مراسم بخشیده بود.