نرگس محمدی: از واژەی هولناک استفادە می‌کنم تا ترسیمی از ابعاد و وجود تخریب شدەی زندگی یک انسان در ایران باشد
گذار از جمهوری اسلامی روشن‌کنندەی موضع و نسبت جریانات، نهادها، سازمان‌های اجتماعی و افراد مؤثر است.
مرکز خبر- در نشست «گفت‌وگو برای نجات ایران» پیام نرگس محمدی زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین و یکی از شرکت‌کنندگان این پنل، توسط منصور حسینی روزنامەنگار خواندە شد.
متن پیان نرگس محمدی بە شرح زیر است:
این روزها در مجامع مختلف، گفت‌و‌گوها، اعلام مواضع و نشست‌هایی انجام می‌شود که در مجموع با هدف پایان دادن به وضعیت دشوار، نگران کننده و هولناک کنونی ایران است. از واژه هولناک استفاده می‌کنم تا شاید بتواند در برگیرنده و بیان‌کننده شتاب و توان تخریب بنیان‌های زندگی توسط حکومت جمهوری اسلامی و ترسیمی از ابعاد و وجوه تخریب شده زندگی یک انسان در حال زیستن در ایران باشد، حتی انسانی که هیچ فعالیت سیاسی یا اجتماعی نداشته و اساسا در هیچ حوزه‌ای وارد درگیری و اعتراض علیه حکومت نشده و سعی می‌کند از مناقشات و رودررویی‌های جدی موجود در جامعه علیه حکومت دوری کند.
می‌خواهم تأکید کنم که لزوما زندگی انسان‌های با گرایش یا تفکر متضاد با ایدئولوژی حکومت جمهوری اسلامی در معرض خطر تهدید قرار ندارند. کافی است در یکی از شهرها یا روستاهای ایران ساکن باشی تا درک کنی که همه ابعاد زندگیت در معرض خطر جدی اضمحلال قرار دارد. در ریشه‌یابی دلایل تخریب زندگی انسانها در ایران، صدها دلیل از فساد سیستماتیک و غیرقابل کنترل در میان حاکمان، بی‌کفایتی و سوءمدیریت مسئولان، حکومت دینی با عقب‌ماندەترین و متحجرانه‌ترین تفسیر و نگرش، سرکوبگری وحشیانه دستگاههای امنیتی و نظامی، عدم و استقلال قوه قضائیه تا مسئله مداخله‌گری حکومت و مسئله سیستم آموزشی را می‌توان ذکر کرد.
همینطور در بیان میزان وسعت و دامنه تخریب حکومت در حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و غیرە تنها باید پرسید که آیا جایی از تخریب حکومت در امان مانده است؟ قطعا این نشست در خارج از کشور به عنوان برای نجات ایران و در میان اهل فکر و سیاست برگزار خواهد شد و من بحثم را با طرح این سوال شروع می‌کنم که آیا با وجود حکومت جمهوری اسلامی امکان «زندگی» وجود دارد؟
اعلام «گذار از جمهوری اسلامی» روشن‌کننده موضع و نسبت جریانات، نهادها، سازمان‌های اجتماعی و افراد مؤثر با حکومت است. به عبارتی این اقدام می‌تواند مسئله را برای عموم مردم، افکار عمومی داخلی و جهانی و نهادهای بین‌المللی و البته دولت‌های خارجی «معنادار» کند تا بتواند سایر اقدامات و الزامات و کنش‌های جمعی را بر اساس هویت جمعی، تدارک ببیند. همچنین اعلام باور نهادها، سازمانها و گروه‌های اجتماعی-سیاسی و فرهنگی و افراد مؤثر به «پایان دادن به جمهوری اسلامی» در وهله نخست بازتابی از گستردگی این ایده در جامعه است. بیان باور و ایده، امکان شکل‌گیری و کنش را فراهم می‌کند و کنش‌های فردی و جمعی در جامعه، دیگران را به واکنش وا می‌دارد و تداوم این چرخه، به خلق بسترها و حوزه‌های جدید برای کنش‌های بزرگتر و فراگیرتر می‌انجامد.