نقده و پیرانشهر؛ آغاز اعتصابات دانش‌آموزان و تهدید معلم، معاون و مدیر مدارس
دانش‌آموزان مدارس پیرانشهر و نقدە در اعتراض بە حملات شیمیایی اعتصاب کردەاند و معلم، معاون و مدیران مدارس نیز تهدید شدەاند کە بە هیچ وجە حق ندارند مدارس را تعطیل کنند.
پیرانشهر- امروز دوشنبە ٢١ فروردین ماە، به دنبال وقوع حملات شیمیایی به مدارس نقده و پیرانشهر و مسمومیت عده‌ای زیادی از دانش‌آموزان، دانش‌آموزان این دو شهر در کلاس‌های درس حاضر نشده و با موج اعتصابات دانش‌آموزان سقز همراه شده‌اند.
بریتان حسینی از دانش آموزان معترض پیرانشهر است او می گوید: «در مدرسه من حمله شیمیایی رخ نداده است اما دوستانم در مدارس دیگر مسموم شدەاند و همین حالا هم چند نفرشان در بیمارستان بستری هستند. ما به عنوان کسانی که به مدرسه می‌رویم تا آینده را بسازیم با گازی که نمی‌دانیم چیست مسموم می‌شویم، اگر با این مسمومیت‌ها بلای جبران‌ناپذیری بر سرمان بیاید دیگر آینده‌ای نداریم تا بسازیم».
وی در ادامه می‌افزاید: ما به شدت این حملات را محکوم می‌کنیم و جمهوری اسلامی را مسئول می‌دانیم. ما از هیچ چیز نمی‌ترسیم و هنوز هم خواهان آن هستیم که جمهوری اسلامی برود چرا که یک سال تحصیلی است ما دانش‌آموزان امنیت نداریم. چند ماه پیش ما را با اسلحه زخمی می‌کردند و می‌کشتند و امروز می‌خواهند صدایمان را با گازهای شیمیایی خفه کنند تا صدای مرگ بر دیکتاتور ما لرزه بر تنشان نیاندازد اما ما امروز در کنار دانش آموزان سقز بلندترشعار مرگ بر دیکتاتور و مرگ بر خامنه‌ای را فریاد می‌زنیم».
دیانا مهرنژاد دانش‌آموز کورد اهل نقده است که در کلاس‌های درس حاضر نشده است. او درباره حملات شیمیایی می‌گوید: «اعتصاب مدارس نقده از همان فردای حملات شیمیایی شروع شد و روز به روز بر تعدادمان افزوده شد و امروز پس از آنکه مدارس سقز به این شیوه مورد حمله قرار گرفت هیچ دانش‌آموزی به مدرسه نرفته است. مدارس را تعطیل می‌کنیم اما این به این معنا نیست که از درس خواندن دست می‌کشیم ما هنوز دوست داریم درس بخوانیم اما اجازه نمی‌دهیم کسی با جانمان بازی کند و جانمان را به خطر بیاندازد.تمام دوربین‌های مدارس نقده روشن بوده است و در ورودی بسته بوده اما هنوز نمی‌دانیم چطور می‌شود همچنین جنایتی رخ دهد و آیا حکومتی که با دوربین به خیابان می‌آید و معترضان و بی حجابان را شناسایی می‌کند نمی‌تواند عامل این همه حمله‌ی شیمیایی را پیدا کند؟».
او در مورد اعتصاب مدارس می‌گوید: «واقعا از اینکه به مدرسه بروم می‌ترسم و این ترس اصلا نشانه‌ی ضعف من نیست چون من با نرفتنم به مدرسه مقاومت و اعتراض خودم را نشان می‌دهم تا حکومت بداند نمی‌تواند هرجور که می‌خواهد با سرنوشت من و دانش‌آموزان دیگر بازی کند».
در پی تهدیدات رسیده از آموزش و پرورش این دو شهر هیچ معلم، معاون و مدیری حتی به دلایل اضطراری اجازه‌ی ترک مدرسه و مرخصی نداشته‌اند و معلمان با تهدید کسر از حقوق و برخورد قانونی در مدارس حاضر شده‌اند اما زودتر از زمان تایین شده مدارس را ترک نموده‌اند.