نمایشگاه (ئاو) حاصل سه سال کار در زیر آب
ژاله بهرامی می‌گوید: اتفاقاتی که برای زن می‌افتد را سعی کردم از حالت واقعی خارج کنم و آب این امکان را به من داد که اشکال به صورت دفرمه درآیند و در یکدیگر گم و ادغام شوند درست مانند دنیای درون یک زن، دنیایی که در این جامعه گم شده است.
ژونا اردلان
سنه- روز سه‌شنبه ٣٠ آبان در هفتمین روز از نمایشگاه ژاله بهرامی، آثار وی در گالری هنر شهر سنه به نمایش گذاشته شد. این نمایشگاه از ٢٣ تا ٣٠ آبان با همکاری خانه عکاسان شهر سنه به اجرا درآمد و امروز نیز اختتامیه نمایشگاه، با جلسه نقد و بررسی آثار ژاله بهرامی و با حضور عکاسان و دوستداران عکاسی همراه بود.
سوژه‌های ژاله بهرامی در کل زنانی هستند که در زیر آب به شکل و فرم‌های زیبایی درآمده‌اند زنده بودن عکس‌ها به نوعی به درهم آمیختگی زنان با آب برمی‌گردد نوعی حل‌شدگی در اصلی‌ترین ماده حیات، درهم تنیدگی رنگ‌ها، نامفهوم شدن حرکات و فرم بدن و این همه بی‌نظمی به جای اینکه بیننده را دچار سردرگمی کند برعکس نوعی هیجان و حس زنده بودن را به بیننده القا می‌کند.
«حضور در دنیای نقاشی و طراحی باعث شد که با دنیای عکاسی وصل شوم»
ژاله بهرامی به خبرگزاری ما می‌گوید: فارغ التحصیل رشته هنر هستم و به مدت بیست سال است که مشغول به کار هنری هستم ابتدای زندگی هنری من با نقاشی شروع شد و بعد از آن چندین سال به طور حرفه‌ای به طراحی مشغول شدم و حاصل آن نیز چندین نمایشگاه تخصصی طراحی و نقاشی بود بعد از آن حضور در دنیای نقاشی و طراحی باعث شد که من به دنیای عکاسی وصل شوم و شاید تا اینجا طراحی‌هایم را در عکاسی‌هایم پیدا کرده‌ام زیرا کاملا به هم پیوسته هستند.
«آب اشکال را به صورت دفرمه نشان می‌داد درست مانند دنیای درون یک زن»
وی می‌گوید: دومین بار است کە مجموعه "آب" را به نمایش می‌گذارم، بار اول در خانه هنرمندان در تهران بود و حالا هم در گالری هنر در سنه، این مجموعه حاصل سه سال کار من در زیر آب است و نتیجه اتفاقی‌ست در دنیای ذهنی من، در جغرافیایی که من زندگی می‌کنم. اتفاقاتی که برای زن می‌افتد را سعی کردم از حالت واقعیت خارج کنم و آب این امکان را به من داد که اشکال به صورت دفرمه درآیند و در یکدیگر گم و ادغام شوند درست مانند دنیای درون یک زن، دنیایی که در این جامعه گم شده است و چیزی به اسم نظم باقی نمانده و هرچه هست بی‌نظمی است و من اینها را در آب یافتم و دنیایی سوررئالی به من نشان داد و این شد که مجموعه آب اتفاق افتاد و من سه سال بر روی آن کار کردم.
«توانستم آثاری خلق کنم که زاده وجود من و درونیاتم بود»
ژاله بهرامی افزود: من به کالبد زن یا مرد توجه زیادی ندارم و به نظرم هر انسانی که در ذات خود هنری داشته باشد می‌تواند سختی‌ها را بشکند و به نتیجه برسد و من خود به عنوان زنی که در این جامعه تعریف شده یک سری وظایف دارم و با وجود زندگی مشترک و وجود فرزند اما، هنر بخشی از وجود من بوده و برایم سخت نبوده و نمی‌توانم از کلمه سخت استفاده کنم بلکه سه سال لذت بردم و با تمام وجودم زندگی کردم و توانستم آثاری خلق کنم که زاده وجود خودم و درونیاتم باشد.
وی از استقبال مردم به خصوص زنان می‌گوید: این کارها ارائه‌ای نو بود و برای زنان جذابیت داشت اینکه زنی توانسته یک سری قوانین را بشکند از بازنمایی عبور کند و زیر آب برود و اشکال را طور دیگری نشان دهد قطعا جذابیت زیادی داشت اما به دلیل اینکه در سقز زندگی می‌کنم و در سنه نیستم کمتر توانستم در نمایشگاه حضور یابم و با مخاطب درگیر و در ارتباط باشم اما تا آنجا که حضور داشتم و دیدم هنگامی که چنین فرمهایی را می‌دیدند و عناصر بصری را متفاوت‌تر تجربه می‌کردند به شدت استقبال می‌کردند.