شبنم توکلی

تهران- «رخسار، پرونده‌ای درباره انسان و چهره‌پردازی از دیدگاه شخصی طیف گوناگونی از هنرمندان است. هنرمندان نام آشنا و جوانان مستعد را در کنار آثار هنری بدون امضا اما فاخر قرار دادیم. گاهی مدل اهمیت بیشتری دارد، گاهی تکنیک و گاهی احساسات شخصی هنرمند در لحظه خلق اثر. در این نمایش توجه و عدم توجه به شباهت پردازی، تنوع تکنیکی، نوع برخورد هنرمند و تنوع شیوه‌ی اجرای ایده را شاهد خواهید بود.»

این سطر بخشی از سخنان مرجان آقامیری مدیر هنری گالری الهیه درباره نمایشگاه رخسار است. او ارشد نقاشی و از سال ٨٨ به صورت حرفه‌ای شروع به کار کرده است. ٣٣ نمایشگاه گروهی، یک نمایشگاه انفرادی داشته و کارهایی گرافیستی، نقاشی و طراحی انجام داده است. وی گفت: به عنوان یک مادر و یک زنی که هنرمند است اگر خانواده‌ام مرا حمایت نمی‌کردند قطعا نمی‌توانستم این کارهایم را انجام دهم و حمایت اطرافیان در پیشبرد کارها نقش بسزایی دارد.

مرجان آقامیری، با اشارە بە اینکە نقاش شدن یک کار پر هزینه و زمان بر است، ادامە داد: مسئله‌ی مهمی که جدا از سختی‌هایی که برای یک زن نقاش وجود دارد آن است که در فضای کاری زن‌ها را جدی نمی‌گیرند و نقاشی را یک شغل مردانه می‌دانند تا زمانی که عنوان دیگری همانند مدیر هنری و... در کنار نقاش بودنت باشد تا بتوانید پذیرفته شوید و قطعاً سختی‌هایش دو برابر مردان است.

وی در رابطه با نمایشگاه و آثار ادامه دادند: در نمایشگاه رخساره برخوردهای مختلف نقاشان را با موضوع انسان و پرتره داشتیم. موضوع کارهای من «قربانیان جنگ و خشونت» است، که هدف نشان دادن معصومیت چهره در خاورمیانه است. در جامعه این معصومیت توسط جنگ‌ها و حتی توسط  اطرافیان مورد خشونت قرار می‌گیرد و بارها چنین خبرهایی از اطرافیان و اخبار و... شنیده‌ایم. این خشونت هر لحظه احتمال دارد برای ما و یا عزیزانمان و حتی کسانی که اصلاً نمی‌شناسیم پیش بیاید.

مرجان آقامیری در ادامە اظهار کرد: من مجموعه نقاشی‌های متفاوتی دارم ولی یکی از آنان را که بیشتر از همه دوست دارم با نام  ابهام رؤیا است، در آن فضاهایی را تصویر‌سازی می‌کنم که در ذهنم وجود دارد و در تعارض با کارهای دیگرم است. من برای نقاشی‌هایی که می‌کشم با مخاطبانم صحبت می‌کنم و در نهایت می‌خواهم با هر کدام از کارها یک پیام را به آنان برسانم و از بازخورد بینندگان می‌فهمیدم که بازخورد مثبتی داشته است.