نمایشگاە پرتره مشاهیر شهر سنه از مجموعه آثار کژال صلواتی
کژال صلواتی هنرمند نقاش میگوید: مطمئنا سختیهایی در این راه وجود داشته اما من توانستم با اراده، علاقه و انگیزه خودم به این مقطع برسم و از جایگاه هنری خود بسیار راضی هستم و اگر دوباره به عقب برگردم باز در همین راه قدم برمیدارم.
ژونا اردلان
سنه- نمایشگاه آثار نقاشی رنگ روغن کژال صلواتی در گالری هنر واقع در پیاده راه فردوسی به اجرا درآمد، این نمایشگاه از تاریخ ١٠ الی ۱۴دی ماە ۱۴۰۲ادامە دارد و ساعات بازدید صبحها از ٩ الی ١٢و عصرها از ۴ الی ٧ است. نمایشگاه شامل ٢٢ پرتره از مشاهیر شهر سنه میباشد.
کژال صلواتی به خبرگزاری ما میگوید: «فارغ التحصیل رشته هنرهای تجسمی در مقطع کاردانی و گرافیک در مقطع کارشناسی هستم، شانزدە سال است کە در این زمینە فعالیت دارم و بعد از اتمام دانشگاە دست از فعالیت نکشیدم و بلافاصله شروع به کار کردم.»
کژال صلواتی افزود: «مطمئنا سختیهایی در این راه وجود داشته اما من توانستم با اراده، علاقه و انگیزه خودم به این مقطع برسم و از جایگاه خود بسیار راضی هستم و اگر به عقب برگردم بار دیگر این راه را انتخاب میکنم.»
وی بیان داشت: «این نمایشگاه ٢٢ پرترە از مشاهیر شهر سنە است کە آنها را با تکنیک رنگ روغن روی بوم و بە سبک رئال کار کردهام.» وی میگوید: «هدف من از این نمایشگاە تکریم و ارج نهادن بە این هنرمندان بوده و در بین پرترهها مشاهیر زن نیز بودند که به دلایلی نتوانستم در اینجا به نمایش بگذارم و تنها پرتره مستوره اردلان در نمایشگاه وجود دارد، استقبال مردم مخصوصا زنان بسیار خوب بود که از این بابت بینهایت خوشحالم.»
نمایشگاه کژال صلواتی برای تماشاگران سرشار از حس نوستالژیک است و با دیدن هنرمندانی قدیمی از تمامی عرصهها حس قدردانی و تعلق خاطر به انسان دست میدهد و میتوان مانند آلبومی که برخی از بزرگان کوردستان را نشان میدهد با هر قدم آن را ورق زد و خاطراتی را کە از صدایشان، مجسمههایشان، نقاشی و تصویرهایشان، شعر و موسیقی و آوازشان و ...داریم مرور کنیم و اینگونە تمام حواس خود را جانی دوبارە ببخشیم، هنرمندانی که برخی از آنها در بین ما نیستند اما به واسطه هنرشان جاودانهاند و در هر زمان به روح ما نفوذ میکنند باید از کژال صلواتی بابت زنده کردن حس قدردانی به این هنرمندان تشکر کرد حسی که شاید به دلیل اسیر شدن در دنیای پر درد و بیتفاوت امروز مدتهاست غبار فراموشی گرفته که با دیدار از این پرترهها تا حدودی از این غبار زدوده میشود و به دورانی سفر میکنیم که لذت بردن از هنر، معنای واقعی خود را داشت و پوچی و بیهودگی هنوز بشر را تسخیر نکرده بود.