نمایندهی سازمان ملل متحد به شورای امنیت هشدار داد که افغانستان در "نقطهی عطف خطرناک" است
با توجه به اینکه جنگ در افغانستان در "مرحلهی جدید، مرگبارتر و مخربتر" است، مقام ارشد سازمان ملل در این کشور روز جمعه از شورای امنیت درخواست کرد تا برای جلوگیری از یک فاجعه اقدام کند.
با توجه به اینکه جنگ در افغانستان در "مرحلهی جدید، مرگبارتر و مخربتر" است، مقام ارشد سازمان ملل در این کشور روز جمعه از شورای امنیت درخواست کرد تا برای جلوگیری از یک فاجعه اقدام کند.
مرکز خبر- نمایندهی ویژهی سازمان ملل متحد در افغانستان دبرا لاینز، در نشستی که دیروز ١۵ مرداد ماه در سازمان ملل شکل گرفت در سخنرانی آغازین این نشست گفت: وضعیت افغانستان وارد یک مرحلهی خطرناک شده است وی همچنین اشاره به پیشروی طالبان در ماههای اخیر کرد و گفت که این گروه اکنون شهرهای بزرگ را هدف قرار دادەاند و این یادآور جنگ سوریه و بالکان است.
دبرا لاینز با اشاره به اینکه افغانستان در حال حاضر در یک نقطهی عطف خطرناک قرار دارد ادامه داد: '' یک مذاکرهی صلح واقعی و مجموعهای از بحرانها به طرز غمانگیزی در هم تنیده است، یک درگیری وحشیانه که به طور فزایندهای همراه با وضعیت حاد بشردوستانه و نقض حقوق بشر در حال افزایش است''.
دبرا لاینز با هشدار نسبت به پیامدهای فراتر از مرزهای این کشور، از سفیران خواست تا از فرصت استفاده کرده و تعهد خود را "برای جلوگیری از سقوط افغانستان در وضعیت فاجعهای جدی که مانع از آن در قرن حاضر خواهد شد"، نشان دهند.
پس از تصرف مناطق روستایی در پی خروج نیروهای خارجی، طالبان اکنون در حال پیشروی به شهرهای بزرگ هستند و مراکز ولایتهای قندهار، هرات و لشکرگاه تحت فشار قابل توجهی قرار دارند.
دبرا لاینز گزارش داد که تلفات انسانی ویرانگر بوده است. تنها در یک ماه گذشته بیش از ۱۰۰۰ مورد تلفات در این سه منطقه ثبت شده است، در حالی که خانهها، بیمارستانها، پلها و زیرساختهای دیگر تخریب شدهاند.
نبردها به ویژه در لشکرگاه ، مرکز ولایت هلمند در جنوب شدید بوده است، جایی که طی ۱۰ روز گذشته حداقل ۱۰۴ غیرنظامی کشته و ۴۰۳ نفر زخمی شدند.
این یک جنگ متفاوت است، یادآور سوریهی اخیرا یا سارایوو در گذشتهی نه چندان دور است. حمله به مناطق شهری آگاهانه خسارتهای عظیمی وارد کرده و باعث تلفات گستردهای برغیرنظامیان شده است.
به گفتهی سفیر افغانستان در سازمان ملل، طالبان به تنهایی فعالیت نمیکند وی به شورا گفت بیش از ۱۰ هزار جنگجوی خارجی در این کشور حضور دارند که نمایندهی ۲۰ گروه از جمله القاعده و داعش هستند.
شواهد فزایندهای وجود دارد که نشان میدهد جنبش اسلامی ترکستان شرقی و جنبش اسلامی ازبکستان که با داعش بیعت کردهاند در کنار ولایت فاریاب، جوزجان، تخار و بدخشان در کنار طالبان جنگیدهاند، جایی که آنها در حال حاضر با خانوادههای خود تحت کنترل طالبان حضور دارند. ایساکزی در بیانیهای از طرف وزیر امور خارجه افغانستان گفت: ''پیوند بین طالبان و این گروههای تروریستی فراملی امروز قویتر از هر زمان دیگری در دوران اخیر است''.
لاینز به یاد آورد که در سه سال گذشته، مقامات افغان و همچنین جامعهی بینالمللی، گفتگوهای متعددی با طالبان برای دستیابی به صلح و اجماع سیاسی داشتهاند.
هر بار، انتظار میرفت که خشونت کاهش یابد و همین امر هنگام خروج نیروهای خارجی از کشور در اوایل سال جاری رخ میدهد.
وی گفت: "درعوض، علیرغم امتیازات قابل توجه برای صلح، ما شاهد افزایش ۵۰ درصدی ۵-۰ درصدی تلفات غیرنظامیان با اطمینان بیشتر از دیگر شهرها هستیم''.
نمایندهی سازمان ملل متحد با تأکید بر نقش منحصر به فرد شورای امنیت تاکید کرد که حمایت و اقدام این کشور برای مردم این کشور بسیار مهم است، وی این فرصت را در حال حاضر برای نشان دادن تعهد برجسته کرد.
وی گفت: "در صحبت با افغانها، تصور من این است که جمعیتی دلهرهآور منتظرند تا سایهای تاریک از آیندهی درخشانتر تصور شود. توصیف حالتی از ترس که ما هر روز با آن روبرو هستیم، برایم دشوار است''.
وی گفت: "افغانها با احساس رها شدن توسط جامعەی منطقهای و بینالمللی با این تاریکی پیش رو روبرو هستند. آنها انتظار مشارکت بسیار بیشتر و حمایت قابل مشاهده از شما را دارند، زیرا شورا موظف به حفظ صلح و امنیت بینالمللی است''.
در آستانهی مذاکرات هفتهی آینده در قطر و نشست بعدی شورا در مورد افغانستان در ماه سپتامبر، لاینز از سفیران خواست تا از فرصت استفاده کرده و به وخامت اوضاع در این کشور بپردازند.
وی گفت که شورای امنیت باید بیانیهای بدون ابهام صادر کند که حملات علیه شهرها اکنون متوقف شود، در حالی که کشورهایی که با نمایندگان طالبان دیدار میکنند باید بر آتشبس عمومی و از سرگیری مذاکرات اصرار داشته باشند.
وی افزود: "ما بهعنوان اعضای جامعهی منطقهای و بینالمللی، که این شورا به خوبی نمایان شده است، باید اختلافات خود را در مورد مسئلهی افغانستان کنار بگذاریم و یک سیگنال قوی ارسال کنیم، نهتنها در بیانیههای عمومی ما بلکه در ارتباطات دوجانبهی خود با هر دو طرفین که قطع جنگ و مذاکره، به این ترتیب ضروری است در غیر این صورت، ممکن است چیزی برای پیروزی باقی نماند."