نمایندگان حزب چپ سبز: وظیفه ما ارتقای مبارزه برای صلح پایدار است
نمایندگان حزب چپ سبز اعلام کردند وظیفه آنها ارتقای مبارزه برای دستیابی به صلح پایدار است. این نمایندگان بیان کردند که با بالا بردن سطح مبارزات، پاسخی به حملات اخیر به شمال و شرق سوریه خواهند داد.
سرپیل ساوملو
مرکز خبر- پس از عملیاتی که در تاریخ اول اکتبر علیه وزارت کشور در آنکارا صورت گرفت، ترکیه حملات خود به شمال و شرق سوریه را افزایش داده است. طبق گزارش‌ها، حملاتی که از پنجم اکتبر آغاز شده است نیروگاه‌های برق، تاسیسات آب و گاز، پمپ بنزین، بیمارستان‌ها و مدارس را هدف قرار داده است. این حملات منجر به جانباختن دەها غیرنظامی شده و روزبه‌روز آمار قربانیان در حال افزایش است. بر اساس اطلاعات منتشر شده، تاکنون در بمباران مناطق مسکونی با پهپاد ٤٧ تن از جمله ٢ کودک جانباختە و بیش از ۵٩ تن دیگر زخمی شده‌اند.
با توجە بە اینکه حملات ترکیه به دنبال هدف قرار دادن سیستم دموکراتیک خلق و مردم کوردستان است، تأکید می‌شود که امروز ترکیه در بحران فلسطین نیز موضع دوگانه‌ای اتخاذ کرده است. موضع امروز ترکیه در قبال شمال و شرق سوریه و همزمان اظهاراتش درباره فلسطین، به عنوان افشاگر سیاست‌های آن ارزیابی می‌شود.
نمایندگان حزب چپ سبز، پریهان کوجا و کزبان کونوکچو، در گفت‌وگو با خبرگزاری ما، بحران‌های شعله‌ور شده در منطقه و چهره واقعی پشت این بحران‌ها را مورد ارزیابی قرار دادند.
«آنها می خواهند سیاست‌های خشن را بر مردم کورد تحمیل کنند»
پریهان کوجا، نماینده حزب چپ سبز در مجلس مرسین، انتصابات پس از انتخابات ماه مه در ترکیه را نشان‌دهنده روند کنونی دانست. وی در خصوص تغییرات و تاثیرات آن از زمان انتخابات تاکنون اظهار داشت: فاشیسم مانند یک دوچرخه است که اگر پدال نزند، تعادل خود را از دست می‌دهد. باید مدام پدال بزند. قدرت حاکم پس از انتخابات، هرچند با ابهاماتی، پیروز شد. پس از این پیروزی، تغییرات مهمی در سه وزارتخانه کلیدی ایجاد کرد. وزارت کشور، خزانه‌داری و امور خارجه. در هر سه مورد، افرادی منصوب شدند که موجب تشدید خشونت و فشار بیشتر می‌شوند.
او افزود: مسئولیت سیاست خارجی در این دوره جدید به هاکان فیدان سپرده شده است. مشخص است که قصد اعمال سیاست‌های سخت‌تری علیه مردم کورد وجود دارد. دلایل متعددی برای این امر وجود دارد. مثلا فشار اقتصادی و نارضایتی میلیون‌ها نفر داخل کشور یکی از عوامل است. شووینیسم می‌تواند تخریب ناشی از بحران را کمتر قابل رویت کند.
پریهان کوجا با اشاره بە این امر که ترکیه در مقیاس جهانی وارد رقابت برای دسترسی به گردش سرمایه و منابع انرژی شده است. اعلام کرد: ترکیه می‌خواهد مرزهایش را گسترش دهد، در صورت امکان مناطقی را اشغال کند و در مناطق اشغالی وضعیت پایداری ایجاد نماید. چرا که از یک طرف می‌خواهد به منابع انرژی دست یابد و از طرف دیگر با بهره‌برداری از مرزهای فروپاشیده و مناطق آشفته، مرزهایش را گسترش دهد. بورژوازی ترکیه می‌خواهد این مناطق را برای انباشت سرمایه باز کند و با ایجاد ظاهری از مشروعیت حمله به مردم کورد، پیشروی کند.
پریهان کوجا اعلام کرد که باید جنگ را نه به عنوان یک انتخاب، بلکه به عنوان یک اجبار اجتناب‌ناپذیر از فرایند جاری دید. او تاکیید کرد: جنگ‌های فلسطین، اوکراین، قره‌باغ و جنگ علیه روژاوا در یک نقطه مشترک هستند؛ نظام جهانی، درگیری‌های منطقه‌ای و جهانی را تسریع و گسترش می‌دهد. فکر کنم این وضعیتی است کە برای ما عادی شده است.
پریهان کوجا سکوت قدرت‌های بین‌المللی را نیز مورد توجه قرار داد و بیان کرد: منافع دولت‌ها یا به طور صریح‌تر، منافع طبقات حاکم، مهمترین عامل تعیین‌کننده سیاست خارجی آنهاست. او تأکید کرد که جان‌های از دست رفته در روژاوا یا فلسطین، صرفاً به ارقام آماری تبدیل شده‌اند.
«دیگر هیچ چیز غافلگیر کننده نیست»
در پاسخ به این سوال که «درگیری‌های اسرائیل-فلسطین و حملات ترکیه به روژاوا چه هدفی در خاورمیانه دنبال می‌کنند و روند کنونی چیست؟» پریهان کوجا چنین پاسخ داد: نباید از بحران هژمونی جهانی غافل شد. آمریکایی که هژمونی‌اش در حال افول است و چینی که در حال ظهور است. به طور خلاصه رقابت غرب-چین به هر منطقه‌ای به نوعی نفوذ کرده است. البته نباید جنگ روژاوا را مستقیماً بخشی از این رقابت دانست. آلترناتیو مردمی که مردم روژاوا در خاورمیانه ایجاد کرده‌اند، به بهانه بحران هژمونیک منطقه‌ای ناشی از خلأ قدرت، می‌خواهند سرکوب شود. احتمالاً گروه‌های متحد فلسطینی نیز با بهره‌گیری از خلأ قدرت منطقه‌ای چنین حرکتی انجام داده‌اند. دیگر هیچ چیز غافلگیرکننده نیست.
همه چیز در نهایت به مرحله‌ای که رقابت بین‌المللی به آن رسیده، برمی‌گردد. اگر توجه کنید، جنگ‌ها نه تنها پایان نمی‌یابند بلکه رو به افزایش و گسترش هستند. مهمتر اینکه پیشبینی اضافه شدن درگیری‌های بیشتری در آینده نزدیک کار دشواری نیست. با ورود چین به منطقه خاورمیانه، اوضاع پیچیده‌تر شده است. مناطقی که از قبل درگیر جنگ بودند، و اختلافات مرزی تاریخی موجود در تقریباً تمام کشورهای خاورمیانه، به این ترتیب تحریک می‌شوند.
«قانون جنگ به یک کاریکاتور تبدیل شده است»
قانون جنگ یا جنایات جنگی دوباره به سوژه بولتن‌های خبری، به ویژه با درگیری فلسطین و اسرائیل تبدیل شده است. تصاویر منطقه بخشی از شواهد جنایات جنگی است. این مفاهیم که با وقایع فلسطین و روژاوا دوباره به روی میز آورده شده، از سوی دولت ترکیه نیز مطرح می‌شود. در حالی که این اظهارات «متضاد» تشخیص داده شده، پریحان کوجا وضعیت را چنین توضیح داد: قانون جنگ پرده‌ای بود که طبقات حاکم برای پوشاندن خشونت‌های خود از آن استفاده می‌کردند. در دوره‌های ثبات نسبی، تا حدودی به آن پرداخته می‌شد و در صورت نقض آن، ممکن بود متخلفان در دادگاه‌ها محاکمه و در موارد بسیار حاد تنبیه شوند، اما هرگز پیشرفت واقعی صورت نگرفت. اکنون پس از فروپاشی شوروی و پایان داستان ساختگی «ارزش‌های غربی» اعلام شده، در انتهای راه هستیم. قانون جنگ به شدت کاریکاتوری و غیرجدی شده است. اردوغان هم که از قانون جنگ صحبت می‌کند، نشان از تبدیل این کاریکاتور به یک طنز تلخ دارد. درگیری اسرائیل-فلسطین حداقل موضوعی است که اردوغان می‌تواند برای خود ظاهراً از آن بهره‌برداری تبلیغاتی کند؛ یک طرف متحد عزیزش در خاورمیانه و طرف دیگر مردم مسلمان فلسطین. خود او چه سیاستی در پیش گرفته است؟ سیاستی کاملاً بی‌طرفانه که روابط خوب با اسرائیل را حفظ می‌کند و در برابر کشته شدن برادران مسلمانش در درگیری‌ها، فقط به درخواست رحمت الهی بسنده می‌کند!
پریهان کوجا در مورد هدف قرار گرفتن مناطق مسکونی غیرنظامیان در شمال و شرق سوریه اظهار داشت: این یک مبارزه طبقاتی و سیستمی است. پاسخ بخشی از این سؤال که چرا قدرت‌های بین‌المللی سکوت کرده‌اند هم در همینجا نهفته است. هدف قرار گرفتن مناطق زندگی مردم در روژاوا و سکوت کشورهای بین‌المللی در برابر آن، به ناتوانی آنها در تحمل یک جامعه مردمی کمونالیستی مرتبط است که برای مردم منطقه خاورمیانه که در جهنم زندگی می‌کنند، آلترناتیوهایی ارائه می‌دهد. در نهایت، می‌خواهند جلوی شیوه زندگی آلترناتیو ایجاد شده را بگیرند. چرا که منطقه قرار است به یک عرصه غارت سرمایه‌داری مسطح تبدیل شود و منابع آن برای انباشت سرمایه مورد استفاده قرار گیرد، در حالی که تحمل یک مدل مردمی دموکراتیک برای آنها غیرممکن است. دلیل طبقاتی هدف قرار گرفتن دستاوردها همین است.
«حمله به موقعیت و طرحی بر سیاست داخلی»
نظام ملت دموکراتیک را قویترین دلیل حملات ترکیه به شمال و شرق سوریه می‌دانند. کزبان کونوکچو، معاون حزب چپ سبز استانبول، به ویژه به این موضوع توجه کرد و گفت که سیاست داخلی نیز بر همین اساس شکل گرفته است. کزبان کونوکچو اعلام کرد: حمله ترکیه در روژاوا باید در درجه اول به عنوان حمله به موقعیت مردم کورد در منطقه خوانده شود. دولت ترکیه در حالی که چنین سیاستی را در قبال منطقه دنبال می‌کند، حرکت خود را به سمت سیاست داخلی نیز انجام می‌دهد. برای نهادینه کردن فاشیسم، تلاش می‌کند تا تعادل‌های سیاست داخلی را طراحی کند. از یک طرف در روژاوا حملات نظامی انجام می‌دهد و از طرف دیگر با عملیات سیاسی داخلی، به مخالفت اجتماعی و به‌ویژه اراده متحد مردم کورد و کارگران غربی حمله می‌کند. بنابراین حملات به حزب ما و عملیات سیاسی در سطحی که همه می‌دانیم اتفاق افتاده است. این حملات را باید اینگونه تفسیر کرد. می‌توان آن را به عنوان حمله‌ای به کسب موقعیت مردم کورد در منطقه و همچنین طراحی سیاست داخلی در نظر گرفت.
دلیل سکوت قدرت‌ها: توازن قوا
در مورد آنچه در شمال و شرق سوریه برای مدت طولانی اتفاق افتاده است، انتقاداتی در مورد سکوت جامعه بین‌المللی و کشورهای ضامن وجود دارد. کزبان کونوکچو این سکوت را با «تعادل قدرت‌ها» توجیه کرد و افزود: سکوت نیروهای بین‌المللی، به ویژه در مورد حملات دولت ترکیه در منطقه، کاملاً مربوط به تعادل قدرت‌ها است. از یک طرف آمریکا تلاش می‌کند تا جنبش آزادی‌بخش کورد را همسو کند و از طرف دیگر روسیه نیز طرح‌های خود را دارد و سعی می‌کند با استفاده از آن تعادل‌های قدرت، آنها را پیاده کند. ما معتقدیم که با مبارزه مشترک مردم منطقه، مردم جهان و ملت‌های ستمدیده، جنگ می‌تواند پایان یابد و صلح پایداری که مردم بتوانند در برابری و عدالت زندگی کنند، تنها از طریق مبارزه مشترک مردم امکانپذیر است. بنابراین انتظارات ما از قدرت‌های بین‌المللی خیلی زیاد نیست.
«از توازن قدرت‌ها اطلاعات درستی نداریم»
کزبان کونوکچو که خاورمیانه را به عنوان یک توپ آتش توصیف کرد، در مورد حملات اسرائیل خاطرنشان کرد: چه حملات ترکیه به روژاوا و چه درگیری‌های فلسطین-اسرائیل، متاسفانه نشان می‌دهد که مردم خاورمیانه در یک توپ آتش جدی گرفتار شده‌اند. هنگام ارزیابی درگیری‌های فلسطین-اسرائیل، حتماً باید منعطف باشیم و این موضوع را مد نظر داشتە باشیم که یک نیروی اشغالگر سال‌هاست در آنجا وجود دارد و اسرائیل به مردم فلسطین چه رنج‌هایی تحمیل کرده و سیاست‌های اشغالگرایانه را به خوبی درک کنیم و از این منظر بتوانیم جانب مردم ستمدیده را بگیریم. انتظار نداریم که قدرت‌های بین‌المللی نیز در این زمینه موضع صریحی اتخاذ کنند و خط مشی یکپارچه‌ای ارائه دهند. مهم این است که آگاهی ما از مردم ستمدیده روشن باشد و بتوانیم موضع خود را به نفع برادری مردم و انترناسیونالیسم به طور صریح ابراز کنیم.
«غیرقابل قبول است که اظهاراتی مبنی بر عدم وجود جنایت جنگی ارائه دهند»
در نهایت، کزبان کونوکچو به تناقض در اظهارات دولت ترکیه در مورد فلسطین اشاره کرد و معتقد است که امروز این تناقضات آشکار شده است. او گفت: این حکومت که سعی می‌کند با شعار «یک دقیقه» قلب مردم منطقه را به دست آورد، علیه مردم ستمدیده در کشور خودش اعلان جنگ کرده است. با عملیات سیاسی و کشتارها، بیش از ٢٠ سال است که سعی در اداره حکومت خود دارد. کونوکچو افزود: این دولت همچنین در مسئله فلسطین هم تعادلی ندارد و تناقضاتی در اظهاراتش وجود دارد که باید مشخص و افشا شود. اگرچه ظاهراً طرف مردم مظلوم فلسطین است، اما توافقنامه‌هایی با اسرائیل منعقد کرده است. فسخ این توافقنامه‌ها اصلاً مطرح نیست. باید تناقضی که در اینجا وجود دارد، مشخص و افشا شود.
کزبان کونوکچو سخنان خود را با این جملات به پایان رساند: «غیر قابل قبول است که او در خصوص وضعیت درگیری در فلسطین اظهاراتی را به گونه‌ای بیان کند که گویی بسیار بی‌طرف بوده و گویی هیچ جنایت جنگی وجود ندارد، در حالی که او در حال انجام حملات علیه غیرنظامیان، بیمارستان‌ها و مراکز غیرنظامی در روژاوا است. باعث مرگ غیرنظامیان در آنجا می شود. قدرت هایی که علیه ما هستند به دنبال منافع خود هستند. آنچە ما باید انجام دهیم افزایش مبارزه برای ایجاد وضعیتی که صلح پایدا را در میان مردم تضمین کند.»