مرکز مشتنور به دلیل بمباران نمی‌تواند خدمات ارائه دهد

مرکز بهداشتی مشتنور که روزانه خدمات رایگان به ۵۰۰ نفر ارائه می‌داد، به دلیل بمباران‌های دولت ترکیه از ادامە فعالیت بازماندە است. پزشکان و بیماران این مرکز گفتند دولت ترکیه باعث شده است صدها نفر از درمان محروم بمانند.

برچم جودی

کوبانی- دولت ترکیه در ۲۵ دسامبر ۲۰۲۳ مرکز بهداشتی مشتنور که در محله شهید خبات شهر کوبانی قرار دارد را ۴ بار بمباران کرد. این مرکز که روزانه خدماتی به ۵۰۰ بیمار از کوبانی و مناطق اطراف آن ارائه می‌داد، به‌طور کامل ویران شد و از ارائه خدمات بازماند.

بر اساس گزارش تیم بهداشت خسارات وارده از هدف‌گیری مرکز بهداشتی مشتنور به ارزش ۲۰۰ هزار یورو شامل ساختمان، دکوراسیون، صندلی و تخت بیماران، دارو، دستگاه کنترل، سیستم تهویه و آمبولانس می‌شود. در این مرکز که مورد هدف قرار گرفته شده است بخش‌های داخلی، زنان، کودکان، دیابت، اعصاب و روان، اطفال و بخش اورژانس وجود داشت. همچنین در این مرکز ۶ اتاق و یک سالن، در بخش اعصاب و روان  ۴  اتاق و یک سالن، بخش دیابت ۴ اتاق و یک سالن، بخش زنان ۳ اتاق، بخش اطفال یک اتاق و محل نگهداری داروها، انبار لجستیک یک اتاق، اتاق مدیریت، بخش اورژانس ۳ اتاق و یک اتاق برای نیروهای محافظت وجود دارد.

در حال حاضر تیم بهداشت کانتون فرات در تلاش برای بازسازی مرکز بهداشتی مشتنور است.

در ارتباط با تأثیرات ویرانی مرکز مشتنور، خبرگزاری ما با پزشکان و بیماران تحت درمان گفت‌وگو کرد.

 

«۵۰۰ بیمار که اکثر آنها کودک هستند از خدمات محروم شده‌اند»

اوین خلیل، پزشکی که مدت‌ها در مرکز مشتنور مشغول به کار بوده است، اطلاعات زیر را ارائه داد: دولت ترکیه در ۲۵ دسامبر ٢٠٢٣ مرکز مشتنور را  چهار بار بمباران کرد که در نتیجه آن به‌طور کامل از ارائه خدمات خارج شد. در این مرکز بخش‌های متعددی مانند داخلی، زنان، کودکان، دیابت، اعصاب و روان، اطفال، فیزیوتراپی و بخش اورژانس وجود داشت. به همین دلیل روزانه حداقل  پانصد بیمار از شهر کوبانی و روستاهای اطراف آن مراجعه می‌کردند و درمان می‌شدند. به خاطر اینکه خدمات و درمان رایگان بود، همه به ما مراجعه می‌کردند. ما نیز به عنوان کادر مرکز با جان و دل کار می‌کردیم، بنابراین از ثروتمند تا فقیر همه به ما مراجعه می‌کردند. در حال حاضر وضعیت سختی در میان بیماران بە ویژە بیماران دیابتی، پدید آمده است. برخی از آنها می‌توانند داروهای خود را از داروخانه‌های بیرون تهیه کنند اما داروی انسولین به‌طور خاص تنها نزد ما بود. بیمارانی که به انسولین نیاز دارند، در حال حاضر با خطر جدی روبرو هستند. همچنین روزانه بیشترین تعداد مراجعه‌کننده کودکان بودند که نزدیک به ٣٠٠ کودک نزد ما می‌آمدند. کودکان در بخش‌های اطفال، داخلی و غیره درمان می‌شدند. جدا از آن، تنها بیماران معلول در بخش فیزیوتراپی درمان می‌شدند که الان نمی‌توانند درمان خود را ادامه دهند.

 

«زندگی بیش از یک میلیون انسان در معرض خطر قرار گرفت»

اوین خلیل احتمال وقوع یک نسل‌کشی بزرگ را مطرح کرد و گفت: ما هر ماه داروهای خود را تجدید می‌کردیم، هنگامی که مرکز بمباران شد همه داروها را تازه آورده بودیم. بنابراین همه داروها، اتاق‌ها، تجهیزات تمامی بخش‌ها، تخت‌ها، صندلی‌ها، دستگاه اکو، دستگاه‌های فشارخون، قلب و غیره به‌طور کامل از بین رفته و دیگر قابل استفاده نیستند. به همین دلیل خسارات مادی بسیار زیادی برای تیم بهداشت و سازمان MDM که از لحاظ دارویی حمایت می‌کند، وارد شده است. روزی که بمباران صورت گرفته، تعطیل بود. اگر چنین نبود باور دارم که یک نسل‌کشی بزرگ اتفاق می‌افتاد، ۷۵ کارمند مرکز و ۵۰۰ بیمار که هر کدام از آنها فرد دیگری را نیز به همراه می‌آورد. بنابراین بیش از یک میلیون نفر از بمباران متاثر می‌شدند.

دکتر اوین خلیل با بیان اینکە آنها در همه شرایط به مسئولیت اخلاقی خود عمل خواهند کرد، گفت: "قطعاً ما به عنوان پزشک، رویداد اتفاق افتاده را به شدت محکوم می‌کنیم. مرکز مشتنور یک مکان خدمت‌رسان بود که خدمات آن برای جامعه بود. در حال حاضر مردم در انتظار بازسازی مرکز هستند، بنابراین ما نیز این فعالیت را پیش می‌بریم تا یک بار دیگر خدمات پزشکی به جامعه ارائه کنیم. ما به عنوان پزشک نیز برای حرفه خود سوگند یاد کرده‌ایم. پس ما به سوگند خود پایبند خواهیم ماند و علی‌رغم همه شرایط و مشکلات مردم خود را درمان خواهیم کرد.

 

«بار اقتصادی سنگینی را از روی دوش ما بر می‌داشت»

صدیقه خیلو که یکی از ۵۰۰ بیمار مرکز است و فرزندانش نیز در مرکز مشتنور درمان می‌شدند، در مورد خدماتی که دریافت می‌کرد چنین گفت: من به عنوان مادر دو فرزند از شهروندان کوبانی، خدمات زیادی از مرکز مشتنور دریافت می‌کردم. هر زمان فرزندانم بیمار می‌شدند، آنها را به مرکز مشتنور می‌بردم و آنجا درمان می‌شدند. پزشکان به نحو احسنت به بیماران رسیدگی می‌کردند و همه داروها هم رایگان بودند و می‌توانم بگویم که بهترین داروها بودند. به ویژه داروهای ضد التهاب که سریعاً اثر می‌کرد. همچنین مرکز مشتنور با بهترین پزشکان کوبانی قرارداد بسته بود. هنگامی که باردار بودم به بخش زنان مراجعه می‌کردم تا برای زایمان آماده شوم و فرزندانم با سلامتی خوبی به دنیا بیایند. همان‌طور که می‌دانید به‌طور کلی سوریه در شرایط اقتصادی دشواری قرار دارد، بنابراین این مرکز برای ما شهروندان فرصت بزرگی بود که بهترین خدمات بهداشتی را به صورت رایگان دریافت کنیم.

 

«دولت ترکیه می‌خواهد ما را به مهاجرت وادار کند»

صدیقه خیلو هدف دولت ترکیه از ویرانی زیرساخت‌های شمال و شرق سوریه را چنین ارزیابی کرد: هدف قرار دادن مرکز مشتنور رویدادی است که تمام مردم کوبانی شاهد آن بودند. این اولین بار نیست که اتفاق می‌افتد، پیش از این دولت ترکیه بیمارستان  کووید١٩را نیز بمباران کرد. ما به عنوان جامعه این حملات را چنین ارزیابی می‌کنیم؛ دولت ترکیه با هدف قرار دادن مکان‌های خدمات‌رسان می‌خواهد ما را به مهاجرت وادار کند. دولت ترکیه می‌خواهد با جنگ فرسایشی، سرزمین خود را ترک کنیم و برای اشغال خالی بگذاریم. ویرانی زیرساخت‌های شمال و شرق سوریه، خشک کردن رود فرات و به‌کارگیری جنگ ویژه، حرف‌های ما را تأیید می‌کند. دولت ترکیه با این حملات امنیت و آرامش منطقه ما را بر هم می‌زند و به‌طور خاص مرکزی که تنها خدمات بهداشتی را برای ما ارائه می‌داد، ویران کرده است.