مراسم روز جهانی زن در زندان اوین
جمعی از زنان محبوس در زندان اوین در ٨ مارس به مناسبت روز جهانی زن مراسمی را در داخل زندان برگزار کردند.
مرکز خبر- بر اساس گزارش‌های منتشر شده ٩ روز پس از ٨ مارس روز جهانی زن، جزییات مراسم روز زن در داخل زندان اوین منتشر شده که در آن تعدادی از زنان فعال در این مراسم سخنرانی کردەاند.
از جمله زنان فعال و شناخته شده که در این مراسم حضور داشته‌اند می‌توان به نرگس محمدی، بهاره هدایت، فریبا کمال‌آبادی، گلرخ ایرایی، سپیده قلیان، و همچنین فرشته مثنی، زهرا زهتابچی و ویدا ربانی اشاره کرد.
«انقلاب مهسا پایه‌های استبداد و سلطه که در عرف و سنت ریشه دارند، را شکست»
گلرخ ایرایی، فعال مدنی و حقوق بشر محبوس در زندان اوین در این مراسم و در رابطه با خیزش مردمی «ژن، ژیان، ئازادی» گفته است: «مهمترین مشخصه اعتراضات اخیر در هم شکستن ساختارهای پوسیده عرف و سنتی است که آثار مخرب آن از دیرباز با جسم و ذهنمان تنیده شده است.»
گلرخ ایرایی، همچنین گفته: «نسل جوانی که خشمش از قتل مهسا به خیزشی با شعارهای سرنگونی‌خواهانه بدل شد، کل رژیم را مورد هدف قرار داد و با شعارهای مترقی، ساختارهای مبتنی بر سکسیسم (جنسیت‌گرایی) که ریشه در عرف و سنت داشت و در قوانین ارتجاعی رژیم فعلی رسمی و قانونی اعلام شده بود را در هم شکست. در خیزش انقلابی اخیر برگ مهمی از تاریخ ورق خورد و تابوهایی که پایه‌های استبداد و سلطه بر آن استوار بود در هم شکست.»
«وحدتی ایجاد شده که زنان جلودار آنند»
فریبا کمال آبادی، زندانی سیاسی در مراسم روز زن زندان اوین گفته: «می‌خواهم به موضوع این جنبش بر اساس مفهوم وحدت بپردازم. خاصیت ذهنی در انسان وجود دارد که برای فهم عالم و پدیده‌ها دست به طبقه‌بندی هر چیزی می‌زند و این ویژگی به پیدایش و رشد علم کمک کرده است، اما مشکلاتی را نیز به بار آورده و باعث تنازع و اختلاف در عالم انسانی شده است. ما باید بیاموزیم که به جای دیدن زن یا مرد، انسان را ببینیم. به نظر من ویژگی جنبش اخیر توجه به وحدت بود. مردم ایران نشان دادند که از تفاوت‌های مبتنی بر قومیت، جنسیت و غیره عبور کرده‌اند و این نشانه بلوغ است اما باید توجه کرد که زنان در صف مقدم این جنبش قرار دارند.»
«اجازه دهید از دختران زندان قرچک بگویم که دسترسی به رسانه ندارند»
ویدا ربانی، روزنامه‌نگار محبوس در زندان اوین در این مراسم گفته: «در این روز من می‌خواهم از تجربه منحصر به فرد زندگی با دختران بازداشتی زندان قرچک بگویم. دختران بسیار شجاع‌تر و در عین حال آسیب‌دیده‌تر از آن‌ها که چهره‌های آشنا و دسترسی به رسانه دارند. دخترانی که در حیاط دلگیر و مملو از جمعیت قرچک سرود زن و شعار "زن، زندگی، آزادی" سر می‌دادند. با شجاعت در برابر مسئولان از آسیب‌ها و تعرض‌هایی که به آن‌ها شده بود حرف می‌زدند و اعتراض می‌کردند. این زنان آینده خیزش‌های پیاپی در ایران را برای من امیدبخش کرده‌اند. این روز را به همه زنان آزادی‌خواه ایران و به ویژه خواهران شجاع و فداکارم در زندان زنان قرچک تبریک می‌گویم.»
«زن، زندگی، آزادی شعار بالادستی براندازی بود»
بهاره هدایت، فعال دانشجویی که به چهار سال حبس محکوم شده، در رابطه با خیزش مردمی گفتە است: «امتداد گسلی است که از آبان سال ۱۳۹۸ آشکارتر شده و دیگر پرشدنی نیست.»
او همچنین گفته است: «سال ۹۶ برای نمایاندن این گسل، طلیعه بود و از ۹۸ به بعد این گسل پر نشد و مردم فکر کردند که بقای ما با بقای حکومت در تضاد است. اتفاقاتی که بعد از سال ۹۸ پی در پی رخ می‌دهد را باید در امتداد گسل ۹۸ دید. جنبش "زن، زندگی، آزادی" شعار ایجابی پدید آورده است. پیش‌تر، شعارهای سلبی علیه حکومت بیشتر بود ولی شعاری که همه‌گیر شود و مورد اقبال عمومی قرار گیرد وجود نداشت، ولی در جنبش "زن، زندگی، آزادی" شعارهای امیدبخش داده شد. این جنبش تفرق نداشت و آینده‌ای را ترسیم کرد که شعار بالادستی آن براندازی بود.»
«مردم باید به مقاومت ادامه دهند»
زهرا زهتابچی، زندانی سیاسی که از سال ۱۳۹۲ در زندان اوین به سر می‌برد، در مراسم روز زن امسال در زندان اوین گفته است: «در قیام سال‌های ۹۶، ۹۸ و ۱۴۰۱ من بیرون نبودم و از نزدیک نیز شاهد نبودم اما باید بگویم اگر قرار است آزادی را بگیریم (چون آزادی دادنی نیست و گرفتنی است) باید هزینه بدهیم. هیچ چیزی را نمی‌توان بدون هزینه دادن به دست آورد و باید تا انتها پیش رفت.»
او همچنین گفته است: «بین سال‌های ۹۶، ۹۸ و ۱۴۰۱ فاصله خیزش‌ها کمتر شده و گستره آن نیز وسیع‌تر شده و عمق بیشتری پیدا کرده و همه اقشار و سطوح جامعه را در بر گرفته است. این حرکت‌ها باید ادامه پیدا کند. در تقابل با حکومت دیکتاتوری که عقب‌نشینی نمی‌کند مردم باید به مقاومت ادامه دهند.»
«جنبش "زن، زندگی، آزادی" پژواک صداهایی بود که از ۴۴ سال پیش در جامعه شنیده نشد»
فاطمه مثنی، زندانی سیاسی در مراسم هشتم مارس در زندان اوین گفته است: «سال‌ها پیش جامعه صدای ما زنان را نمی‌شنید و حرکتی نمی‌کرد. برخی فکر می‌کردند که این مشکل فقط مشکل بخشی از جامعه است، اما کم کم دیدند که جلو در هر خانه‌ای نشست. در این جنبش همه با هم همصدا شدند.»
«ما حاشیه‌نشین‌ها خیلی هوای یکدیگر را داریم»
سپیده قلیان، فعال کارگری که دو روز پیش پس از آزادی چند ساعته توسط نیروهای امنیتی ربوده شد و به زندان اوین برگردانده شد در این مراسم گفته است: «من یک حاشیه‌نشین و فعال اتنیکی هستم، ما حاشیه‌نشین‌ها خیلی هوای یکدیگر را داریم. یادم می‌آید در بازداشتی که در پرونده هفت تپه داشتم به خاطر عکسی که از یک کارگر کرد در صفحه‌ام گذاشته بودم و "ژن، ژیان، آزادی" را نوشتم خیلی من را مورد اذیت و آزار قرار دادند. اما اکنون شاهد هستیم که این شعار از حاشیه و از کوردستان به مرکز آمده و مردم سراسر کشور یک صدا آن را فریاد می‌زنند. این جنبش نشان داد که حاشیه و مرکز با یکدیگر هم‌پیمان شده‌اند و این برای ما خیلی اهمیت دارد. به اعتقاد من جنبش با این ویژگی‌ها یک فرصت است و قطعا ادامه پیدا خواهد کرد.»
«مبارزه ما نه بر اساس تضاد و دشمنی بلکه بر اساس نگرش زیستی ماست»
نرگس محمدی، فعال سیاسی و حقوق بشر در این مراسم می‌گوید: «من سرسختانه بر این باورم که اراده و باور مردم برای پایان بخشیدن به حیات جمهوری اسلامی، پایان بخشیدن به نظم و سیستم و نگرشی است که زندگی انسان و حیات واقعی زنده و پویای جامعه را به اضمحلال و فروپاشی رسانده است. بر همین اساس ما خواهان ایجاد نظم و سیستمی برای تحقق آزادی، برابری و دموکراسی هستیم. جنبش انقلابی "زن، زندگی، آزادی" تصویر واضح و پاسخ روشنی به ۱- ضرورت ۲- چگونگی ۳- هدف از گذار از جمهوری اسلامی به دموکراسی است. نقش زنان در این گذار بس تعیین کننده است. ضروری است هر زنی و هر مادری در هر مکانی از ایران، برای گذار مسالمت آمیز از نظام استبدادی دینی زن‌ستیز به نظامی پایبند به تحقق «زندگی انسانی» و برخوردار از حقوق بشر گامی پیش نهد.»