حسنا محمد

شهبا - در ٢٠ ژانویه ٢٠١٨، دولت ترکیه و گروه‌های مزدور آن به هدف نسل‌کشی به عفرین حمله کردند. در ساعت ۴ بعدازظهر آن روز با ٧٢ هواپیمای جنگی بر فراز مناطق و روستاهای اطراف عفرین حملات خود را آغاز کردند. مقاومت ۵٨ روزه در برابر حملات نسل‌کشی دولت ترکیه به عنوان مقاومت زمانه شناخته شد. در مقاومت زمانه، مردم در سراسر روزهای مقاومت در خیابان‌ها و میدان‌ها علیه نسل‌کشی و اشغالگری ایستادگی کردند.

در عفرین، مقاومت توسط زنان عفرینی پیش برده می‌شد و با رهبری آن‌ها حماسه‌های تاریخی فراوانی اتفاق افتاد. زنان عفرین در برابر حملاتی که انجام می‌شد بسیج شدند و در جبهه‌ها، مرزها و خیابان‌ها دست در دست هم به دفاع از سرزمین‌شان پرداختند. از کودکان ٧ ساله تا پیرمردان و پیرزنان ٧٠ ساله در مقاومت زمانه شرکت کردند و مسئولیت‌هایی که بر دوش آنها بود را با شور و اشتیاق انجام دادند. در مقاومت تاریخی مردم قدرت خود را از مبارزان می‌گرفتند و در پی فرزندان خود بودند.

یکی از زنان مقاومت‌کننده در عفرین مجدلین زنو است. او عضو هلال احمر کورد بود و به عنوان پرستار در مقاومت زمانه نقش بزرگی ایفا کرد، به ویژه در منطقه بلبله کانتون عفرین در پی حملاتی که انجام می‌شد و غیرنظامیانی که هدف قرار می‌گرفتند، او با اقدامات انسانی از مجروحان مراقبت می‌کرد. همچنین در کنار مبارزان در جبهه‌ها به انجام وظیفه پرداخت و مقاومت خود علیه اشغالگری را ادامه داد.  مجدلین زنو در مورد مقاومت در عفرین صحبت کرد.

 

«به وظیفە انسانی خود عمل کردم»

مجدلین در ابتدای صحبت‌هایش در مورد مقاومتی که در عفرین صورت گرفته صحبت کرد و گفت: ٢٠ ژانویه روزی تاریخی برای ما بود، با یک توافق بین‌المللی و با ٧٢هواپیما دولت متجاوز ترکیه حملات خود را آغاز کرد. روزی که حمله به عفرین آغاز شد ما وارد جنبش شدیم و تسلیم نشدیم. به عنوان کادر درمان، وظیفه ما این بود که از خلق خود حفاظت کنیم. من در منطقه بلبله بودم و در آنجا مجروحان را پذیرش می‌کردیم و تا زمانی که آنها را به بیمارستان عفرین می‌رساندیم درمانشان می‌کردیم. دولت ترکیه بطور مداوم مردم را هدف قرار می‌داد و خانه‌هایشان را بمباران می‌کرد، در نتیجه تعداد زیادی از مردم به ویژه افراد مسن و کودکان مجروح می‌شدند. دولت ترکیه با وحشیگری تمام به غیرنظامیان حمله می‌کرد و کشتارهای دسته‌جمعی مرتکب می‌شد. دردی که ما در عفرین متحمل شدیم بسیار سهمگین بود. هنگامی که ما مجروحان را پذیرش می‌کردیم، به این فکر می‌کردیم که شاید اعضای خانواده خودمان نیز در میان آنان باشند.

 

«نیروی خود را از فرزندانمان می‌گرفتیم»

مجدلین با اشارە بە اینکە در مقاومت زمانه، آنها برای یکدیگر الهام‌بخش بودند، ادامه داد: در مقاومت زمانه ما نیروی خود را از مبارزانمان می‌گرفتیم و آنها نیز نیروی خود را از ما می‌گرفتند. ما با روحیه مقاومت، مبارزه خود علیه اشغالگری را ادامه دادیم. نزدیک بە دو ماە بی‌وقفه مقاومت خود را در برابر سخت‌ترین تاکتیک‌ها ادامه دادیم. زنان و مادران مسن در کنار فرزندانشان ایستادند و به هر طریق ممکن از آنها حمایت کردند. همچنین برای مبارزانی که در جبهه‌ها مشغول جنگ بودند، غذا آمادە کردە و برایشان ارسال می‌کردند. بخاطر شدت حملات، ما مجبور می‌شدیم بارها مراکز درمانی خود را به منظور تأمین امنیت جابجا کنیم. پاسخ مردم همیشه این بود که سرزمین خود را ترک نمی‌کنند. حوادثی که ما تجربه کردیم را هرگز نمی‌توانیم فراموش کنیم و از ذهن ما پاک نمی‌شود.

 

«ما با مقاومت بازگشت به عفرین را محقق خواهیم کرد»

مجدلین در پایان سخنان خود با تأکید بر اینکە تا آخر مقاومت خود علیه اشغالگران را ادامه خواهند داد و بازگشت به عفرین را محقق خواهند کرد و گفت: به خاطر شدت حملاتی که انجام می‌شد، مجبور شدیم عفرین را ترک کنیم و اشغالگری را نپذیرفتیم. مقاومت ما اکنون در شهبا نیز ادامه دارد و ما پرتوان و با اراده هستیم. مقاومتی را در عفرین آغاز کردیم و آن را به یک مقاومت تاریخی تبدیل کردیم، ما با همین اراده بازگشت به عفرین را محقق خواهیم کرد و آن را از اشغال رها خواهیم کرد.