«مقاومت را در همه زمینه‌ها ادامه خواهیم داد»
دوریم دمیر، فعال برجسته در عرصه فرهنگی و هنری، که اکنون به عنوان نامزد ریاست مشترک شهرداری مردین از سوی حزب DEM معرفی شده است، تأکید کرد: آینده نامعلوم است، اما ما مصمم به مقاومت در برابر هر چالشی هستیم.
مدینە مامداوغلو
ماردین- در آستانه انتخابات محلی ۳۱ مارس، هیجان انتخاباتی در شهرهای مختلف ترکیه و باکور کوردستان به اوج رسیده است. نامزدهای حزب برابری و دموکراسی مردم (حزب DEM)، که از طریق پیش‌انتخابات انتخاب شده‌اند، در دفاتر انتخاباتی که در سراسر منطقه با استقبال چشمگیری روبرو شده‌اند، به فعالیت‌های گسترده‌ای برای دیدار با شهروندان می‌پردازند.
ماردین، یکی از کلان‌شهرهای که طی ۸ سال گذشته تحت مدیریت قیومین بودە است، نیز شاهد این شور انتخاباتی است. شهرداری ماردین، که به دلایلی چون فساد و رشوه بارها در کانون توجه قرار گرفته، اکنون دوریم دمیر و احمد تورک را به عنوان نامزدهای خود برای ریاست مشترک از حزب DEM معرفی کرده است.
دوریم دمیر، با نزدیک به ۱۶ سال سابقه فعالیت در حوزه فرهنگ، متولد ۱۹۸۴ در شهر میدیات ماردین است. او که در دهه ۹۰ میلادی به همراه خانواده‌اش مجبور بە مهاجرت بە استانبول شدە بود، پس از تحصیل در کنسرواتوار و بازگشت به آمد، از ده سال پیش تا به امروز در موسسات فرهنگی چون آرام تیگران، ما موزیک و کاسد به فعالیت مشغول است. دوریم دمیر به سوالات خبرگزاری ما در مورد فعالیت‌های انتخاباتی و برنامه‌های آتی خود پاسخ گفت.
«خودم را نسبت بە وضعیت موجود مسئول دانستم»
دوریم دمیر تصریح کرد: مقاومت یک مسیر چندوجهی با چالش‌ها و خطرات خاص خود است. افرادی که این مبارزه را برمی‌گزینند، با آگاهی از این واقعیت‌ها وارد این مسیر می‌شوند. زمانی که بنده در عرصه فرهنگی فعالیت می‌کردم، قیومین منصوب شدە در شهرداری‌های کوردستان، ابتدا به عرصە فرهنگی و عرصه زنان حمله‌ور شدند. ما فعالانی که در عرصه فرهنگ فعالیت داشتیم، مورد هدف قرار گرفتیم. ده‌ها مؤسسه ما بسته شد و فضایی برای فعالیت به ما داده نشد. مدارس و مؤسساتی که در آنها کلاس برگزار می‌کردیم نیز در این فرایند یکی پس از دیگری بسته شدند. با این وجود، روحیه بزرگی از مقاومت در میان ما وجود داشت. با همین روحیه، مؤسساتمان را دوباره بازگشایی کرده و به ارائه آموزش‌هایمان ادامه دادیم. امروز تنها در شهر آمد، ۶ مؤسسه در حوزه فرهنگ فعالیت می‌کنند که ما آنها را با اراده و روحیه مبارزه‌جویانه قوی از نو بنا کرده‌ایم.
دوریم دمیر در تشریح دلایل اتخاذ تصمیم خود برای نامزدی در این فرایند، گفت: مشاهده می‌کنیم که قیومین تعیینی قصد دارند تمام جنبه‌های زندگی را برای مردم تنگ و غیرقابل تحمل کنند. آنها این کار را ابتدا با حمله به زبان مادری، فرهنگ و هویت مردم آغاز می‌کنند. این حملات با هدف دور کردن مردم از حقایق و برای از بین بردن هویت آنها انجام می‌شود و قیومین تعیینی در این راه هر کاری از دستشان بر می‌آید انجام می‌دهند. در برابر این حملات نیاز به مقاومت و مبارزه‌ای بزرگ است. همانطور که زمانی که اولین قیومین تعیینی منصوب شدند، واکنش قاطعی نشان دادیم، امروز نیز باید در برابر این حملات در همان نقطه ایستادگی کنیم.
وی تأکید کرد: هنرمندان نیز نقش مهمی در مفهوم مقاومت اجتماعی دارند. آنها خود را در قبال مسائل و روندهای جامعه مسئول می‌دانند. هنرمندان گاهی می‌توانند عرصه‌های مقاومت خود را برای حل این مشکلات تغییر دهند. هنگامی‌که مشاهده می‌شود قیومین تعیینی به همه بخش‌ها صدمه می‌زنند، باید مسئولیت‌پذیری نشان داده و این بار را برداشت. این همان کاری بود که من در این فرایند انجام دادم. خود را مسئول دانستم و خواستم این مسئولیت را برعهده بگیرم. نمی‌دانیم در آیندە چە اتفاقی خواهد افتاد، ولی هرچه باشد، اصل برای ما مقاومت است. ما مقاومت خود را در این مسیر و در همه عرصه‌ها ادامه خواهیم داد.
*چه نوع پروژه‌هایی را برای زنان، کودکان و جوانان اجرا خواهید کرد؟ آیا در حوزه فرهنگ کارهایی انجام خواهید داد؟
دوریم دمیر خاطرنشان کرد: ما کارهایمان را از نقطە صفر آغاز نخواهیم کرد. ما تجربیات و حافظه بسیار غنی داریم. با اتکا به این حافظه و تجربیات، خود را دوباره سازماندهی خواهیم کرد. قیومین تعیینی در این فرایند به جامعه و به ویژه به زنان و عرصه فرهنگ که جایگاه مهمی در جامعه دارند، حمله کرده‌اند. مبارزات آزادی‌بخش و فعالیت‌های صورت گرفته توسط زنان کورد بر همگان روشن است. امروز علی‌رغم همه مشکلات، زنانی در صحنه حضور دارند که رهبری فرایندها را برعهده گرفته‌اند. آنها اراده و عزم راسخ دارند و همواره در مسیر آزادی گام برمی‌دارند. به همین دلیل، دولت ابتدا زنان را هدف قرار داده و به این حوزه حمله کرده است.
وی تاکید کرد: اولویت حملات قیومین تعیینی، زنان بودند، سپس به زبان، جامعه و فرهنگ هجوم آوردند. هدف این حملات، نابود کردن ارزش‌های موجود در جامعه و تضعیف سازماندهی‌ها بوده است. این حملات به شکل سیستماتیک و طی سالیان طولانی ادامه یافته‌اند. امروزه حتی با ممنوعیت‌های مربوط به فرهنگ و زبان مادری مواجه هستیم. ما در مقابل این حملات، با بهره‌گیری از تجربیات گذشته‌مان، به کارهایمان ادامه خواهیم داد.
وی در ادامە اظهاراتش خاطرنشان کرد: اول از همه، تمامی شهرداری‌ها را از دست قیومین تعیینی پس خواهیم گرفت. با الگوی دموکراتیک، زیست‌محیطی و آزادی‌خواهانه زنان، فضاها و مدیریت محلی را بازسازی خواهیم کرد. در این چارچوب، در میدان سازماندهی خواهیم شد. مؤسسات زنان که تعطیل شده‌اند را دوباره بازگشایی کرده و خانه‌های زندگی را عملی خواهیم کرد. مؤسسات فرهنگی و جوانان را نیز احیا خواهیم کرد و حضورمان را گسترش خواهیم داد. در ٨ سال گذشته، تخریب‌های شدیدی در جامعه به‌وجود آمده است. هم تعطیلی این مؤسسات و هم سیاست‌های جنگی ویژه، این تخریب‌ها را تشدید کرده است.
وی همچنین کرد: امروزه در هر گوشه و کنار خیابان‌ها، جوانان معتادی مشاهده می‌شوند که حتی سن مصرف مواد مخدر به سن ٨ سالگی هم رسیده است. علاوه بر این، سیاست‌های جدی روسپی‌گری و مصرف مواد مخدر علیه زنان اعمال می‌شود. هدف این است که هم زنان و هم جوانان در این سیاست‌ها گرفتار شوند. در برابر این سیاست‌های ناپسند، جامعه را سازماندهی کرده و هم زمینه‌های شغلی و هم خدمات را گسترش خواهیم داد. این یکی از اولویت‌های ما خواهد بود.
*ماردین یک شهر چند زبانه و چند فرهنگی است. ایزدی‌ها، سریانی‌ها، کوردها، و عرب‌ها در کنار هم زندگی می‌کنند. چه نوع فعالیت‌هایی را برای حفظ و احیای این فرهنگ‌ها در نظر دارید؟
وی توضیح داد: این مردمان از دیرباز با یکدیگر زندگی مشترک داشته‌اند. پس از جنگ دهه ٩٠ میلادی در کوردستان، شاهد کاهش برخی گروه‌های قومی در شهر بوده‌ایم. به ویژه پس از آن دوران، ایزدی‌ها و سریانی‌ها مجبور به مهاجرت از شهر شدند. این افراد در سال‌های اخیر شروع به بازگشت به شهر کرده‌اند. حتی در حین بازگشت نیز ممکن است با برخی موانع سیستمی مواجه شوند.
دوریم دمیر تصریح کرد: این سیستم نسبت به شهری چندرنگی، چندصدایی و چندزبانه بی‌میل است. قدرت‌هایی که خود را با الگوی دولت-ملت محقق می‌کنند، همیشه رویکردی یکسان‌گرا دارند. از این رو می‌خواهند تفاوت‌های میان مردم را از بین ببرند و پراکنده کنند. یکی از اولویت‌های ما برداشتن موانع پیش روی شهروندانی است که می‌خواهند به سرزمین‌های خود بازگردند. افراد آنجا علی‌رغم داشتن زمین‌های حاصلخیز، با بحران اقتصادی جدی روبرو هستند و با مشکلات آب و برق مواجه می‌شوند. هدف ایجاد این مشکلات، وادار کردن مردم به مهاجرت است. اگر بحران اقتصادی و فقر حل شود، این مهاجرت متوقف خواهد شد. باید زمینه‌های شغلی ایجاد کرد که ابتدا برای زنان و سپس جامعه باشد. در این زمینه پروژه‌های بسیاری داریم.