سلیمانی – امروز، سه‌شنبه، ۳۰ شهریور مصادف با روز جهانی صلح، مادران صلح در هر چهار بخش کوردستان در سالن قد‌کوتاه‌های شهر سلیمانی با شعار "با اتحاد صلح را پایدار سازیم" نشستی انجام داده و در مورد صلح و آسایش و حملات اشغالگرانه و اهمیت اتحاد و ثبات در کوردستان به گفت‌وگو پرداختند.  

فوزیه عبدالکریم، مسئول مادران صلح، در ابتدا با قرائت بیانیه‌ایی برنامه را شروع کرده و افزود که ما بعنوان مادران صلح باید تلاش کنیم که جنگ متوقف شود و ناآرامی و شهیدگشتن فرزندانمان را خاتمه و صلح و ثبات را در کوردستان برقرار سازیم.

در ادامه‌ی برنامه سنور کریم، معلم و فعال در باشور (جنوب) کوردستان، در مورد "نقش مادران در آموزش" گزارشی ارائه داده و افزود که مادران اولین معلمان فرزندانشان هستند و او را آموزش می‌دهند، اما در حال حاضر سیاست حذف نقش مادران در آموزش و مقدس بودن مادر بر جامعه‌ی ما سایه انداخته است. وی همچنین گفت:‌ "سرزمین هم همچون مادر است، چون سرزمین ما قربانی‌های بیشماری داده و مادران نیز در تقدیم فرزندانشان به این سرزمین و حفاظت از خاک و وطن نقشی اساسی داشته و دارند."

 

سنور کریم در ادامه می‌افزاید:‌ "شمایی که در اینجا حضور دارید، اکثرا فرزندان شهید دارید و برخی دیگر هم فرزندانی را در جبهه‌ی مقاومت دارند و تمام آنها فرزندان همه‌ی ما هستند، اما فرزندان ما به دست اشغالگرها که در خانه‌ی تک‌تک ما بسر می‌برند شهید می‌شوند، همچنین خاک و زبان و فرهنگ ما را مورد تهاجم قرار می‌دهند.

 

پاکستان محمد، ساکن کمپ مخمور، در مورد "اشغالگری دولت ترکیه خارج از قانون بین‌المللی" بیانیه‌ای قرائت کرد و گفت:‌ "حملات دولت ترکیه بر علیه شنگال،‌ مخمور، باشور کوردستان و هر چهار بخش کوردستان با هدف اشغال تمام کوردستان و این کار نیز به بهانه‌ی موجودیت حزب کارگران کوردستان در منطقه انجام می‌گیرد. شروع تمام این حملات به صد سال قبل و عهدنامه‌ی لوزان و تقسیم کوردستان بازمی‌گردد. سال ۲۰۲۳ صد سالگی عهدنامه‌ی لوزان به پایان می‌رسد و با تشدید حملات در کوبانی،‌ عفرین، تمام روژاوا و هر چهار بخش کوردستان، علیرغم اینکه خاک کوردستان می‌باشد اما می‌خواهند برای صد سال آینده نیز خاک کوردستان را مابین خود تقسیم کنند.

پاکستان همچنین خاطر نشان کرد نیروهای استعمارگر در برابر خلق کورد متحد هستند و تمام تضادهایشان را کنار زده و جهت منافع خود با آتش زدن جنگل‌ها، تغییر دموگرافی و بمباران کردن کوردستان،‌ حملات خود را تشدید کرده، تمام سلاح‌های پیشرفته‌ی خود را که خارج از تمام قوانین بین‌المللی و اخلاقی می‌باشد در کوردستان و بر علیه خلق کورد امتحان می‌کنند.

وی در ادامه افزود که دولت ترکیه خواستار آن است که مناطق تحت سلطه‌ی عثمانی‌ها را دوباره تحت سلطه قرار دهد و به بهانه‌ی وجود پیشمرگ، گریلا و حزب کارگران کوردستان مستمرا این مناطق را مورد حمله قرار می‌دهد. و ما بعنوان زنان باید در برابر چنین سیاست‌هایی آگاه و هوشیار باشیم و اجازه ندهیم که برنامه‌های چندین ساله‌ی دول اشغالگر به مرحله‌ی عمل برسد.

 

بریوان محمد، عضو سازمان کنگره‌ی ستار روژاوای کوردستان نیز در مورد "اشغال در روژاوای کوردستان" بیانیه‌ای ارائه داد و گفت که جنگ در روژاوا جنگ بر علیه زنان است و افزود:‌ "جنگ در روژاوا تنها جنگ بر علیه رژیم بعث نبوده، بلکه جهت حذف تمام خلق کورد بود،‌ ترکیه نیز با حمله به روژاوا می‌خواست تمام دستاوردهای موجود را نابود کرده،‌ اما به اهدافشان نرسیدند.  

 

مادر آمینه، مادر شهید و اهل روژهلات (شرق) کوردستان بوده و در مورد قتل‌عام خلق کورد توسط اشغالگران بیانیه‌ای قرائت نمود و گفت که بعنوان مادر شهید تمام حملات اشغالگرانه‌ی دولت ترکیه بر علیه خلق کورد را محکوم ساخته و از سران حکومت اقلیم کوردستان خواست که از این اشغالگری جلوگیری کنند، همچنان افزود که احزاب سیاسی نیز باید متحد باشند و اتحاد ملی ایجاد کنند تا دول اشغالگر نتواند دست به چنین کشتارهایی بزند و ما نیز بایستی از ریختن خون فرزندانمان ممانعت بعمل آوریم.

در پایان مادران در مورد مباحث انجام شده سوالاتی مطرح و نشست با ادامه‌ی‌گفت‌وگو در مورد حملات بر علیه کوردستان و نقش مادران در ایجاد صلح در کوردستان به پایان رسید.