مرکز خبر - للووا در مصاحبه با مجله‌ی فارین پالیسی گفت که برای به رسمیت شناختن طالبان جهان نباید عجله کند. وی در ادامه افزود: "طالبان اول، آنها نیاز به شناخت بین‌المللی دارند. دوم، می‌خواهند نشان دهند که آنها نیز واقعا تغییر کرده‌اند. این امر به طرق مختلف خود را نشان می‌دهد. به عنوان مثال، گرفتن عکس با برخی از پزشکان زن – آنها این کار را کردند. عکس گرفتن با پرچم افغانستان – انجام دادند. به هر حال آنها همه درجه‌ دوم، تکنوکرات‌ها را در دولت نگه داشتند. در کاخ ریاست‌جمهوری، از کسی خواسته نشد آنجا را ترک کند.  

وی همچنان اشاره دارد که تشکیل دولت موقت انتظارات آنها را برآورده نکرده است، و ما این موضوع را به وضوح به آنها ابلاغ کردیم.

للووا با توجه به وضعیت تحصیل و کار زنان در افغانستان می‌گوید، پیامی که از طرف ما به صورت عمومی و خصوصی به طالبان گفته‌ایم این است که "قطر کشوری با اکثریت مسلمان است. تحصیل از زنان منع نمی‌شود. از مشارکت آنها در نیروی کار جلوگیری نشده است و نه فقط در قطر: شما مالزی، اندونزی و سایر کشورهای اکثریت مسلمان را اگر مشاهده کنید همان است و شاید یک مثال عجیب خواهد بود.
اگر آنها از دیدگاه خود نگران هستند که کشورهای غربی سعی می‌کنند به آنها موعظه کنند. بنابراین آنچه ما سعی داریم بگوییم این است که ما از یک کشور مسلمان آمده‌ایم. ما سعی می‌کنیم در مسیرهای دیگر پیش برویم، آنها را تشویق می‌کنیم که بروند و مستقل با علمای مسلمان یا امامان، از هر دولت دیگری صحبت کنند.

وی در قسمت دیگری از سخنان به دو نکته اشاره دارد. اول، از نظر انسجام، بله، به نظر می‌رسد برخی ناهماهنگی‌ها در سطح کلی وجود دارد. این ممکن است ربطی به رهبری داشته باشد که ممکن است موثر نباشد. این نیز به شکاف نسلی مربوط می‌شود. جالب اینجاست که به نظر می‌رسد نسل قدیمی به نوعی عاقل‌تر شده است. در واقع، آنها نگرانی‌های خود را بیان می‌کنند و می‌گویند که نگران رعایت نکردن نسل جوان از استانداردهای خاصی هستند.
به نظر می‌رسد در خود کابل بین ولایات در باز بودن تفاوت وجود دارد. جامعه‌ی افغانستان نیز بسیار محافظه‌کار است. در ۲۰ سال گذشته، منازعاتی وجود دارد که از تمام داستانهایی که دریافت می‌کنیم و همه‌ی مدارسی که به آنها کمک می‌کنیم نشأت می‌گیرد، بنابراین این مبارزه ادامه خواهد داشت.

للووا در رابطه با به رسمیت شناختن طالبان افزود:‌ " ما به سادگی به آنها می‌گوییم که در حال حاضر نیازی به اعتراف به طالبان نیست، اما در عین حال، واقعاً نیاز به ایجاد رابطه با آنها وجود دارد. باید نوعی تعهد وجود داشته باشد.