مدینە مامد اوغلو

آمد- اعتصاب غذای زندانیان سیاسی در زندان‌های ترکیە و باکور کوردستان با درخواست «آزادی برای عبدالله اوجالان و حل مسئلە کورد»، از ٢٧ نوامبر آغاز شده و در چهارمین روز خود همچنان ادامه دارد. بە گفتەی زندانیان این اعتصاب تا ١۵ فوریە ادامە خواهد داشت. بستگان زندانیان نیز می‌گویند کە همە باید صدای زندانیان باشیم و برای تحقق خواست‌های آنان تلاش کنیم.

 

نوجوان ۱۷ ساله به ۲۲ سال حبس محکوم شد

عفیفه کارتال، مادر نوجوان ١٧ ساله‌ای که در سال ٢٠١٧ با وجود کم‌سن و سال بودن دستگیر و به ٢٢ سال زندان محکوم شده است، در مصاحبە با خبرگزاری ما به شدت از این حکم ظالمانه انتقاد کرد.

عفیفه کارتال، از همه خانواده‌های زندانی و افکار عمومی خواست تا درباره اعتصاب غذای زندانیان واکنش نشان دهند. وی تشریح کرد: پسرم محمد که در زندان نوع L آنتالیا زندانی است، در اعتصاب‌های غذای پیاپی سال‌های ٢٠١٨ و ٢٠١٩ و نیز اعتصاب غذای نوبتی مداومی که از سال ٢٠٢٠ آغاز شده است، دو بار شرکت داشته است. او با تأکید بر اینکه نقض حقوق زندانیان در زندان‌ها باید پایان یابد، افزود زندانیان تحت شکنجه قرار دارند و افکار عمومی نباید نسبت به این وضعیت غیرانسانی سکوت اختیار کند.

 

«همه ما باید در برابر این ستم صدای اعتراضمان را بلند کنیم»

عفیفه کارتال با تأکید بر نقض گسترده حقوق در زندان‌ها بیان داشت: سیاست انزوای جدی در زندان‌ها وجود دارد. زندانیان هم در اعتراض به این نقض حقوق و هم انزوای ادامه‌دار در امرالی، اعتصاب غذا را آغاز کرده‌اند. حمایت خانواده‌ها از این اعتصاب غذا ضروری است. ما به عنوان خویشاوندان زندانیان همیشه پشتیبان فرزندانمان هستیم. وی تأکید نمود: زندانیان در شرایطی سخت و طاقت فرسا به سر می‌برند و رنج و مشقت ناشی از اعمال محدودیت‌ها و شکنجه‌ها بر دوش آنهاست. بنابراین وظیفه ما به عنوان خانواده‌های آنان است که با سکوت نکردن و به کارگیری همه ابزارهای ممکن، راه را برای پایان دادن به محدودیت‌ها هموار نماییم. او تاکید کرد کە تنها ما می‌توانیم این شکنجه‌ها و ستم را متوقف کنیم.

 

«کلید راه حل در امرالی است»

عفیفه کارتال، تأکید کرد که کلید دستیابی به صلح و راه حل بحران کنونی در امرالی نهفته است. وی افزود: در حالی که زندانیان درون بند با چنین وضعیتی مواجه‌اند، ما در بیرون حتی برای یک دقیقه هم نباید سکوت اختیار کنیم. تمامی نمایندگان و وکلا باید برای آزادی بازداشت‌شدگان تلاش نمایند. ما خواهان صلح هستیم نه جنگ و کلید این صلح در امرالی است. وی تصریح کرد: زندانیان برای شکستن این انزوا دست به اعتصاب غذا زده‌اند و تا رسیدن به نتیجه از این کار دست برنخواهند داشت. پایان اعتصاب  در سایر زندان‌ها منوط به پایان یافتن انزوا در امرالی است. وی تأکید کرد: همگان باید خواستار پایان دادن به این شکنجه و ظلم شوند. وی همچنین خاطرنشان کرد: در ابتدا خویشاوندان زندانیان و سپس عموم مردم باید اعلام کنند کە دیگر کافی است.

 

«در صورت لزوم ما هم دست به اعتصاب غذا می‌زنیم»

عفیفه کارتال، با بیان اینکه «اگر لازم باشد، دست به اعتصاب غذا می‌زنیم» خواستار همراهی با بازداشتشدگان شد. وی تصریح کرد: بازداشت‌شدگان در زندان از هر نوع فشاری رنج می‌برند. آنها را برای درمان به بیمارستان نمی‌برند و گاهی اوقات حتی آب هم به آنها نمی‌دهند. فشار مداومی بر آنها وجود دارد. هیچکس این شکنجه‌ها را نمی‌پذیرد و ما نیز آن را قبول نداریم.

عفیفە کارتال تاکید کرد: همه باید در این فرایند صدای اعتراض خود را بلند کنند. تمام اقدامات لازم برای جلوگیری از ادامه‌ی نامحدود اعتصاب غذا باید انجام شود. دیگر بس است!