کارگرانی که نیمی از جمعیت ایران را تشکیل می‌دهند اما دولت برای افزایش دستمزد آنها برنامه‌ای ندارد.

 

مرکز خبر- با توجه به اینکه در جامعه‌ی کارگری امنیت شغلی وجود ندارد اما بیش از ۷۰ درصد جامعه‌ی کارگری حداقل‌بگیر هستند و بخش زیادی از آنها مزایایی دریافت نمی‌کنند.

مشکلات جامعه‌ی کارگری به نبود امنیت شغلی و کارهای سخت محدود نمی‌شود.

بزرگ‌ترین مسئله‌ی آن‌ها دریافت حقوق کم است، به‌ طوری‌ که درآمد آن‌ها با واقعیات روز جامعه فاصله‌‌ی زیاد‌ی دارد.

فاصله‌ی هفت‌میلیونی تا خط فقر به معنای آن است که کارگران، توان تامین هزینه‌های ضروری را ندارند و نمی‌توانند حداقل‌های یک زندگی با رفاه نسبی را داشته باشند.

آنها نه تنها امکان بیرون‌کشیدن خود از ورطه‌ی فقر را ندارند، بلکه با افزایش مشکلات اقتصادی هر روز بیشتر به قعر آن فرو می‌روند.

نماینده‌های کارگری معتقدند در شرایطی که تورم و هزینه‌ها در حال افزایش است و دولت راهکاری برای حل مشکلات اقتصادی ندارد، باید میزان حقوق کارگران هم مطابق با خط فقر تعیین شود.

بیش از ۵۰ میلیون نفر در ایران، عضو جامعه‌ی کارگری‌اند و این به معنای آن است که بالغ‌ بر نیمی از جمعیت ایران از استانداردهای یک زندگی همراه با رفاه و امکانات محروم‌اند.

مشکلات اقتصادی، تورم و نبود عدالت اجتماعی همواره اولین قربانیان خود را از قشر کارگر می‌گیرد و این در حالی است که وضعیت کارگران و معیشت آن‌ها در سال‌های اخیر وخیم‌تر نیز شده است؛ به‌ طوری‌ که اعلام شده فاصله‌ی حقوق کارگران تا خط فقر، هفت میلیون تومان است.

افزایش تورم، گرانی، نبود مدیریت در دولت ایران تبعیض و فقر اقتصادی مردم را تحت فشار قرار داده، این در حالی است هر روز شاهد اعتراضات قشرهای مختلف هستیم. اما هر بار این اعتراضات با وعده‌های دروغین دولت خاموش شده و رسیدگی به حق و حقوق کارگران و معترضین در بلاتکلیفی باقی می‌ماند.