هوا در هند آنقدر گرم است که زنان برای خرید غذا به کمک نیاز دارند

روستاییان در منطقه‌ی شاهاپور ایالت ماهاراشترا هند، در میان موج گرمای ادامه‌دار، به سختی آب و غذا پیدا می‌کنند.

تأثیر نابرابر و ناهموار امواج گرما در مناطق شهری توسط Greenpeace هند و فدراسیون ملی هاوکرهای هند پس از بررسی ۷۲۱ فروشنده‌ی خیابانی در مناطق مختلف دهلی بررسی و مستند شده است.

گزارش «ویران گرما - بررسی تأثیر بر فروشندگان خیابانی» تأکید کرد که چگونه محله‌های فقیرتر با خطر بیشتری از استرس گرمایی مواجه هستند، جایی که بدن برای تنظیم دمای داخلی خود تلاش می‌کند. در این میان محله‌های ثروتمند نسبتاً موفق می‌شوند به راحتی با منابع خود کنار بیایند اما محله‌های فقیرنشین نسبت به سایرین با خطرات اقتصادی شدیدتری روبرو می‌شوند. به طور کلی، استرس و مشکلات ناشی از موج گرما نشان‌دهنده‌ی نابرابری عمیق و ناتوانی دولت در پرداختن به این مشکلات به طور کلی است.

 

در این میان، نابرابری جنسیتی نیز به شدت مشکل‌ساز است

در جوامع سنتی، معمولا زنان مسئول تهیه‌ی آب و غذا برای خانواده‌های خود هستند، به همین علت، معمولا بحران‌های آب و هوایی تاثیر مضاعفی روی آنها می‌گذارد. ۵۰ هزار زن در ۲۲ منطقه‌ در سراسر ایالت‌های راجستان، ماهاراشترا و گجرات، کمک‌هزینه‌ی تهیه‌ی غذا و آب دریافت کردند؛ زیرا دمای هوا در ماه گذشته در چندین بخش از کشور به ۴۰ درجه سانتیگراد رسیده بود.

کتی باگمن مک‌لئود، مدیرعامل Climate Resilience for All، یک سازمان غیرانتفاعی می‌گوید: «این نخستین باری است که پرداخت‌های بیمه و برنامه‌های کمک نقدی مستقیم برای تکمیل درآمد زنان در شرایطی که هوا به‌طور خطرناکی گرم است، همسو شده‌اند. این بیمه با مشارکت انجمن زنان خوداشتغال هند (SEWA)، اتحادیه‌ای با نزدیک به سه میلیون عضو، طراحی شده است.»

از کشاورزان کوچک گرفته تا کارگران معمولی، بسیاری از اعضای SEWA برای امرار معاش خود به کشاورزی وابسته هستند و این آنها را با شدت بیشتری در برابر تغییرات آب و هوایی آسیب‌پذیر می‌کند. زنان هندی که در حوزه‌ی کشاورزی مشغول به فعالیت هستند، معمولاً روزانه حدود ۳۰۰ روپیه (۳.۰۶ دلار) درآمد دارند.

به گفته‌ی Climate Resilience for All، کار در فضای باز در چنین گرمای شدیدی می‌تواند منجر به آسیب‌هایی از قبیل بثورات مزمن، سرگیجه، سوختگی، عفونت و سقط‌جنین شود. چنین دمای بالایی همچنین می‌تواند محصولات یا کالاها را از بین برده و شرایط اقتصادی و بدهی‌های خانوارهای کم‌درآمد را تحت‌تاثیر قرار دهد.

در این برنامه، به بیش از ۴۶ هزار زن بیمه‌ی اضافی پرداخت شد. برخی از آنها تا سقف ۱۹.۸ دلار دریافت کردند. Climate Resilience for All در بیانیه‌ای در روز چهارشنبه گفت که مجموع پرداخت‌های کلی در سراسر این برنامه بیش از ۳۴۰ هزار دلار بوده است.

آرونابن مکوانا، یکی از ذینفعان این پروژه، در بیانیه‌ای گفت: «پول حاصل از این برنامه، به من این امکان را داد که هزینه‌های پزشکی خود را بپردازم و برای خانواده‌ام غذا بخرم.»

این طرح بیمه در حال حاضر به اعضای SEWA که در بخش وسیع غیررسمی هند کار می‌کنند ارائه می‌شود. به گفته‌ی مک لئود، این برنامه ممکن است در سال آینده برای جوامع بیشتری در سراسر آسیای جنوبی و همچنین شرق و غرب آفریقا اجرا شود.

چنین طرح‌های بیمه‌ای ممکن است به زودی در سرتاسر جهان به مسئله‌ای حیاتی بدل شوند، زیرا با گذشت زمان؛ سیاست‌گذاران با سیاره‌ای بسیار داغ‌تر دست و پنجه نرم خواهند کرد.

هند تابستان سوزانی را پشت سر گذاشت. بخشی از پایتخت دهلی در ماه گذشته به بالاترین دمای این کشور را با ۴۹.۹ درجه سانتیگراد رسید.

به گفته‌ی کارشناسان، افزایش سطح جیوه در کشور خطر معکوس‌کردن پیشرفت در کاهش فقر، سلامت و رشد اقتصادی را به همراه دارد.

گزارش کمیسیون اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل برای آسیا و اقیانوسیه (ESCAP) در آوریل اعلام کرد: «انتظار می‌رود هند در سال ۲۰۳۰ حدود ۵.۸ درصد از ساعات کاری روزانه را به دلیل استرس گرمایی از دست بدهد».

وی افزود: «مشکل برای کارگران در فضای باز، به‌ویژه آن‌هایی که در کشاورزی و ساخت‌وساز مشغول هستند، شدیدتر است. اما قطعا به کارگران کارخانه‌های داخلی و زنان خانه‌دار نیز مرتبط است».

منابع: The New Indian Express & CNN