هراس طالبان از آگاهی زنان
محجوبه حبیبی با شجاعت میگوید: «هر قدر ما را سرکوب، زندان و شکنجه کنند، ما زنان بازهم به مبارزه خود تا تامین حقوق ما ادامه میدهیم.»
کابل- دیروز بار دیگر کابل شاهد راهپیمایی زنان بود که توسط طالبان سرکوب شد و چهار زن معترض هریک فاطمه محمدی، ملالی هاشمی، رقیه ساعی و یاقوت ماندگار دستگر شدند.
این راهپیمایان شعارهایی را با خود حمل میکردند که بیشتر خواست شان تامین حقوق زنان و حق تحصیل بود: هیچ حکومت بدون حمایت زنان پایدار نیست! مادر دانا، کشور توانا! تحصیل خط سرخ ماست!
با یک تن از شرکتکنندهگان این راهپیمایی مصاحبهای را انجام دادیم.
محجوبه حبیبی میگوید: «ما حوالی ساعت ده صبح یکباره بدون اطلاع قبلی به جادههای کابل ریختیم. دلیلی که ما رسانهها را در جریان نمیگذاریم معمولا از قبل راهپیمایی ما افشا میشود و محلاش توسط طالبان محاصره شده و جلو راهپیمایی ما را میگیرند.»
محجوبه حبیبی ابراز میدارد: «با وجود آن هم، هنوز چند دقیقه نگذشته بود که طالبان بر ما حملهور شدند و همه ما را در محاصره خود قرار دادند اکثریت موفق به فرار شدند ولی چهار تن ما را دستگیر کردند.»
محجوبه حبیبی میگوید: «نمیدانم چرا طالبان از دستان خالی ما هراس دارند؟ ما فقط بهخاطر تامین خواستهای برحق خود که حق تحصیل و حق کار است و در ضمن برای تقبیح نقض حقوق بشر به جاده آمدیم که باز هم سرکوب شدیم.»
محجوبه حبیبی با شجاعت میافزاید: «هر قدر ما را سرکوب، زندان و شکنجه کنند، ما زنان بازهم به مبارزه خود تا تامین حقوق ما ادامه میدهیم.»